هدایت الله درویشی؛ سیامک شرفی؛ مریم بیرانوندزاده
چکیده
گردشگری ورزشی به‌مثابة قابلیتی محرز و مغفول‌مانده، نیازمند فرصت‌هایی است که ضمن شکوفاکردن و بالفعل‌کردن این مزیت نسبی، در تحقق چشم‌انداز و سازمان فضایی مطلوب سرزمینی نقش داشته باشند. براساس سند ...
بیشتر
گردشگری ورزشی به‌مثابة قابلیتی محرز و مغفول‌مانده، نیازمند فرصت‌هایی است که ضمن شکوفاکردن و بالفعل‌کردن این مزیت نسبی، در تحقق چشم‌انداز و سازمان فضایی مطلوب سرزمینی نقش داشته باشند. براساس سند آمایش استان لرستان در شکل‌بندی کلان نظام فضایی، این استان قلمروهای فضایی مستعد گردشگری دارد که بسیاری از آنها برای گردشگری ورزشی مناسب‌اند.
هدف پژوهش حاضر، واکاوی و تحلیل نارسایی‌های گردشگری ورزشی از منظر فرصت‌ها و قابلیت‌هاست. ابزار و روش گردآوری اطلاعات مبتنی بر شیوة کتابخانه‌ای و پرسش‌نامة محقق‌ساخته (تحلیل آثار متقاطع عوامل) بوده است. برای انجام پژوهش از روش‌های تحلیلی مبتنی بر ابزار دلفی و مدل‌سازی تفسیری‌ساختاری استفاده شده است؛ بدین منظور براساس نظرات خبرگان (10 نفر از خبرگان استانی) امتیازبندی و با بهره‌گیری از نرم‌افزار میک‌مک تحلیل صورت گرفته است.
نتایج پژوهش نشان می‌دهد از بین مؤلفه‌های «قابلیت» و «فرصت»، بیشترین مؤلفه‌های اثرگذار بر گردشگری ورزشی با 54.5 درصد به متغیر «فرصت» مربوط است. خوشه‌بندی، تحلیل و پراکنش پیش‌ران‌های گردشگری ورزشی بیان‌کنندة این واقعیت است که پیش‌ران‌های کلیدی در هر دو بعد «فرصت» و «قابلیت» به‌صورت متوازن و مساوی توزیع شده است؛ این در حالی است که تعدد پیش‌ران‌های وابسته و مستقل در بعد «فرصت» به ترتیب با میزان 9.10 درصد و 13.60 درصد بیشتر از بعد «قابلیت» است.
