Developing Feasibility of Urban Renewable Energy in Ahvaz with a Passive Defense Approach

Document Type : Research Paper

Authors

1 Associate Professor of Geography and Planning, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

2 Professor of Geography and Planning, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

3 Ph.D. Student of Geography and Planning, Shahid Chamran University of Ahvaz, Ahvaz, Iran

Abstract

Abstract
In the 21st century, global efforts to mitigate environmental pollutants have focused on fostering a low-carbon economy and advancing energy sources that minimize greenhouse gas emissions and energy consumption. However, numerous challenges persist. Therefore, this research aimed to investigate and analyze the obstacles to sustainable development in the city of Ahvaz within an environmentally non-operating context. This study was applied in its purpose and survey-oriented while being descriptive-analytical in its methodology. Data were gathered through document analysis, library research, and fieldwork (questionnaires and interviews). The statistical population of the study comprised experts in the field of energy in Ahvaz with a sampling method based on stratification. The analysis employed quantitative methods, utilizing the ARAS and VIKOR techniques. The findings revealed that the challenges in developing geothermal, biomass, water, wind, and solar energy were primarily environmental in nature. The VIKOR technique results indicated that solar energy ranked highest in terms of ineffectiveness in addressing energy challenges in Ahvaz with a score of 1 followed by wind energy at 0.758 and water energy at 0.2220. Geothermal energy and biomass ranked lowest, respectively. Furthermore, the integration results demonstrated a varying degree of interdependence between non-factor indicators and energy development challenges contingent upon the type of renewable energy.
Keywords: Energy Development, Passive Defense, ARAS, VIKOR, Ahvaz
 
Introduction
Renewable Energy Sources (RES) are gaining global prominence as a viable alternative to fossil fuels with recent research underscoring their pivotal role in the future. Depleting reserves and the adverse environmental impact of fossil fuels have prompted investors to consider RES for sustainable development. Conventional energy sources, such as oil, coal, and gas, are not only dwindling in supply, but also carrying significant environmental repercussions. A diverse array of renewable energy sources, including solar, geothermal, hydroelectric, and wind power, have been posited as more sustainable alternatives to meet both current and future energy demands. Despite their potential to furnish affordable and clean energy, adoption of renewable energy has encountered varying degrees of governmental policy support and market uptake.
 
Materials & Methods
This study was classified as an applied research due to its focus on assessing the development of renewable energies and examining non-functional defense indicators. Methodologically, it adopted a survey-based and descriptive-analytical approach. Data were collected through documentary analysis, library research, and fieldwork involving questionnaires and interviews. The statistical population consisted of experts in the field with their number determined through a systematic review of resumes and statistics within the renewable energy and passive defense sectors. A minimum number of 50 individuals was selected based on this criterion. The sampling method employed in this research was proportional stratified sampling, wherein a percentage of the total statistical sample was allocated to each area based on its population. Additionally, to rank the indicators pertinent to renewable energy development, a questionnaire was distributed to other experts in the field. The snowball sampling method was utilized to select 50 relevant experts. The analysis method utilized quantitative models, specifically employing the ARAS decision-making method and the VIKOR model for ranking with the results subsequently integrated.
 
Research Findings:
The outcomes derived from the VIKOR technique revealed that the defense indicators least effective in mitigating the challenges of renewable energy in the city of Ahvaz were solar energy with a score of 1, wind energy ranking second with a score of 0.758, and hydro energy securing the third position with a score of 0.2220. A correlation existed between the non-operating defense indicators and the challenges of energy development, influencing the feasibility of developing each type of energy and likelihood of overcoming the existing challenges based on the conditions specific to Ahvaz. This correlation varied depending on the specific type of renewable energy. Furthermore, biomass and geothermal energy ranked lowest, respectively. The overall conclusion of this study suggested that the development of solar energy was more feasible than those of other energy sources. The interplay between the non-operating defense indicators and energy development challenges determined the relative feasibility of developing each type of energy and overcoming the existing challenges with this relationship varying across different types of renewable energy.
 
Discussion of Results & Conclusion
The array of challenges present in the development of geothermal, biomass, hydro, wind, and solar energy respectively exerted a significant influence, necessitating careful consideration by relevant managers in their planning efforts as these challenges had to be addressed concurrently, presenting a formidable task. However, the potential for developing renewable energies varied across different energy types. According to the findings of ARAS, geothermal energy development ranked as the lowest priority in terms of feasibility. From a non-agent perspective, prioritizing a comprehensive and interdisciplinary approach that encompasses the broader social and environmental impacts of energy policy and technology is imperative. This approach allows for a better understanding of the opportunities and challenges associated with transitioning to a more sustainable energy system, enabling the identification of effective strategies to achieve this objective. With the burgeoning population and economy, the demand for energy in Ahvaz City was escalating rapidly. The development of renewable energy in Ahvaz was essential to meet the ever-increasing energy demand and mitigate the environmental impacts stemming from the city's industrial nature and heavy reliance on fossil fuels. Nonetheless, numerous challenges existed in the path of renewable energy development in Ahvaz.
 

Keywords

Main Subjects

Full Text

مقدمه

منابع انرژی تجدید‌پذیر (RES) (Renewable energy sources) در‌سطح جهانی به‌عنوان جایگزینی برای سوخت‌های فسیلی در‌حال ظهور است و آخرین پژوهش‌ها نشان می‌دهد که این منابع در آینده اهمیت حیاتی خواهد داشت. ذخایر محدود و اثر‌های منفی زیست‌محیطی سوخت‌های فسیلی باعث می‌شود که سرمایه‌گذاران RES را برای توسعۀ پایدار در‌نظر بگیرند (Büyüközkan & Güleryüz, 2016). منابع انرژی سنتی مانند نفت، زغال‌سنگ و گاز درمعرض کمبود عرضه هستند و به‌دنبال آن اثر‌های زیست‌محیطی چشمگیری دارند. طیف وسیعی از منابع انرژی تجدید‌پذیر ازجمله انرژی خورشیدی، زمین‌گرمایی، برق‌‌آبی و نیروی باد به‌عنوان جایگزین‌های پایدارتری برای برآوردن نیازهای انرژی فعلی و آینده مطرح شده‌اند. باوجود پتانسیل انرژی‌های تجدید دربارۀ انرژی مقرون‌به‌صرفه و پاک، پذیرش این انرژی میزان متفاوتی از حمایت را در سیاست‌های دولتی و جذب در بازارهای انرژی داشته است. انرژی‌های تجدید‌پذیر به‌عنوان یک رویکرد پایدار برای جبران محدویت و آثار منفی زیست‌محیطی سوخت‌های فسیلی به ‌یکی از گزینه‌های اصلی تأمین انرژی در راستای پیشبرد انتقال به انرژی کم‌کربن ظاهر شده است. . این رویکرد نشان‌دهندۀ یک تغییر مهم به‌سمت عرضۀ انرژی مقرون‌به‌صرفه، مطمئن، پایدار، غیرمتمرکز و پاک است (Herbst & Grant-Smith, 2020). بنابراین ایجاد اقدام‌های کاهش‌دهندۀ کربن مستلزم آن است که انرژی‌های تجدید‌پذیر آشکارا به‌عنوان یک اولویت شناخته شوند؛ زیرا در قرن 21 سیاست‌های جهانی برای کاهش آلاینده‌های محیطی معتقد به اقتصاد کم‌کربن و توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر هستند که این خود منجر به کاهش گازهای گلخانه‌ای و صرفه‌جویی در انرژی می‌شود (Iskandarova et al., 2021). در همین راستا، اتحادیۀ اروپا برای دستیابی به انرژی‌های تجدید‌پذیر بستۀ انرژی پاک را در اختیار کشورهای وابسته قرار داده است. این بسته مجموعه‌ای از هشت آیین‌نامه و شیوه‌نامه است که سیاست‌های انرژی اروپا را در آینده شکل خواهد داد. ازجمله هدف‌های این بسته کاهش 40 درصدی گازهای گلخانه‌ای، استفادۀ 32 درصدی برق ناشی از انرژی‌های تجدید‌پذیر و بهبود 5/32 درصدی از میزان بهره‌وری انرژی تا سال2030  میلادی است (Iskandarova et al., 2021). همچنین، پیش‌بینی می‌شود که در چند دهۀ آینده با کاهش کربن‌زدایی بخش انرژی جهانی، مبالغ تأمین مالی برای انرژی‌های تجدید‌پذیر رشد چشمگیری داشته باشد؛ برای مثال، پیش‌بینی می‌شود که بخش انرژی جهانی کربن‌زدایی‌شده به سرمایه‌گذاری‌های تجمعی حداقل ۱۱۰ تریلیون دلاری از هم‌اکنون تا سال 2050 نیاز داشته باشد که به‌طور متوسط ۲ درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی در سال را نشان می‌دهد (Iskandarova et al., 2021). در کشور ایران نیز افزایش میزان شهرنشینی در دهه‌های اخیر و استفادۀ بی‌رویه از سوخت‌های فسیلی و انرژی‌های تجدید‌ناپذیر موجب شده است که طراحان و برنامه‌ریزان شهری به موضوع کنترل و بهینه‌سازی مصرف انرژی و استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر در ساخت‌وسازها بیشتر از گذشته توجه کنند. در همین راستا، در کشور ما طبق مادۀ 8 قانون اصلاح الگوی مصرف انرژی و در راستای ارتقا بهره‌وری و استفادۀ هر‌چه بیشتر از منابع تجدید‌پذیر لایحۀ تأسیس سازمان انرژی‌های تجدید‌پذیر و بهره‌وری انرژی برق (ساتبا) که از ادغام سازمان انرژی‌های نو ایران (سانا) و سازمان بهره‌وری انرژی ایران (سابا) شکل‌گرفته است، تأسیس شد که سابا با هدف ارتقای بهره‌وری انرژی و استفادۀ هرچه بیشتر از منابع تجدید‌پذیر و پاک با فراهم‌کردن زیرساخت‌های لازم در کشور، افزایش بهره‌وری عرضۀ انرژی، کاهش تلفات انتقال، توزیع و مصرف انرژی در کشور و استفاده از روش‌های تولید برق تجدید‌پذیر و پاک تشکیل شد (سازمان انرژی‌های تجدید‌پذیر و بهره‌وری انرژی برق، 1400)[1]. با نگاهی به رویکرد دفاع غیرعامل در ‌شهر اهواز لزوم وجود انرژی جایگزین و متنوع برای انرژی‌های موجود ازجهت استفاده در شرایط عادی و بحران اقتصادی-سیاسی و زیست‌محیطی اهمیت فراوانی دارد. همچنین، ناپایداری‌های زیست‌محیطی در انرژی‌های موجود و ضرورت همسازی این الگوهای انرژی با پایداری زیست‌محیطی نیز ضرورت دارد. در همین راستا، آسیب‌پذیری اقتصادی، اجتماعی و امنیتی در‌صورت محدودیت عرضۀ انرژی‌های موجود در این شهر باعث نمود بیشتر ضرورت انرژی جایگزین و متنوع در اهواز است. در این شهر است. در شهر اهواز با‌توجه به پتانسیلی که در‌زمینۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر وجود دارد، استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر بنا بر دلایل متعدّد ازجمله ارتقا شاخص‌های پدافند غیرعامل، متنوع‌سازی منابع تولید انرژی، کاهش اثر‌های زیست‌محیطی تولید انرژی و تمایل به کاهش انتشار آلاینده‌ها رو‌به افزایش است؛ از این ‌رو در پژوهش حاضر کوشش شده است تا امکان‌سنجی توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر شهری اهواز با رویکرد دفاع غیر‌عامل از‌دیدگاه سیاست‌گذاران و تصمیم‌سازان بررسی شود.

پیشینۀ پژوهش

شناسایی و مطالعۀ پیشینه برای جلوگیری از پژوهش‌های تکراری از ملزومات هر کار پژوهشی است که در جدول 1 پیشینۀ داخلی و خارجی مشخص شده است.

جدول 1: پیشینۀ داخلی و خارجی پژوهش

Table 1: Research background

پیشینۀ داخلی

نویسنده و سال

عنوان پژوهش

نتایج

اصغری و سلیمان‌زاده (1395)

اهمیت و لزوم استفاده از انرژی‌های نو تجدید‌پذیر در اماکن انتظامی

محققان در این پژوهش معتقدند که ضرورت و اهمیت استفاده از انرژی‌های نو در اماکن نظامی می‌تواند بسیار مهم باشد. درنهایت، آنها برق‌رسانی را با به ‌کار‌ بردن منابع انرژی‌های تجدید‌پذیر ازجمله انرژی خورشیدی و بادی در دستور کار خود قرار دادند.

کاظمیان و همکاران (1396)

جایگاه انرژی‌های نو تجدید‌پذیر در زیست‌پذیرانه‌کردن شهرها، (مطالعۀ موردی: شهر تهران)

در این پژوهش با استفاده از مدل‌های اقتصادسنجی مواردی چون استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر و پاک پیشنهاد شده است. درنهایت، مشخص شد که می‌توان با افزایش سرانۀ تحقیق و توسعۀ انرژی‌های پاک میزان آلاینده‌ها را در تهران کاهش داد تا تهرانی زیست‌پذیر ساخت.

باوقار و همکاران (1397)

اولویت‌بندی منابع انرژی تجدید‌پذیر در استان هرمزگان

معیار اقتصادی با برتری پارامتر هزینۀ سرمایه‌گذاری بیشترین اهمیت را در ارزیابی و انتخاب انرژی تجدید‌پذیر مناسب دارد که در این میان، انرژی خورشیدی مناسب‌ترین انرژی از‌میان انرژی‌های تجدید‌پذیر ارزیابی‌شده در استان هرمزگان است.

اکبری و حسینی‌نژاد (1398)

تعیین زاویۀ بهینۀ استقرار سطوح قائم ساختمان بر‌اساس دریافت انرژی خورشیدی در اقلیم گرم و مرطوب (مطالعۀ موردی: شهرهای بندرعباس، بوشهر و اهواز)

مطابق با نتایج به‌دست‌آمده جهت استقرار بهینه در شهرهای مطالعه‌شده برای ساختمان‌های یک، دو و چهار‌طرفه یکسان است. مناسب‌ترین جهت استقرار برای دریافت بهینۀ میزان انرژی خورشیدی ازجهت ساختمان‌های یک‌طرفه در شهرهای بندرعباس، بوشهر و اهواز جهت 180 درجۀ جنوب و بعد از آن جهت 165 درجۀ جنوب شرقی و غربی است.

پیشینۀ خارجی

Wang et al. )2010(

اولویت‌بندی سیستم‌های انرژی تجدید‌پذیر با استفاده از مدل‌های تصمیم‌گیری

در این پژوهش مهم‌ترین معیار برای انتخاب انرژی، زیرساخت انرژی فعلی است. محققان در این مطالعه از یک مدل تصمیم‌گیری سلسله‌مراتبی استفاده کردند و سپس قضاوت‌های متخصص‌ها کمّی‌سازی شد تا گزینه‌ها ارزیابی شود. معیارهای استفاده‌شده برای ارزیابی‌ها در‌دسترس‌‌بودن، زیرساخت انرژی فعلی، قیمت، ایمنی، اثر‌های زیست‌محیطی و اثر‌های اجتماعی است.

Brahim )2014(

انرژی‌های تجدید‌پذیر و امنیت انرژی در فیلیپین

نتایج این پژوهش نشان داد که انرژی تجدید‌پذیر سهم فزآینده‌ای از ترکیب انرژی فیلیپین را برای تولید برق در آینده به خود اختصاص خواهد داد؛ ولی کماکان سوخت‌های فسیلی به‌ویژه نفت و مشتقات آن سهم بیشتری در منابع انرژی دارند.

Kabak & Dağdevire (2014)

اولویت‌بندی منابع انرژی تجدید‌پذیر برای کشور ترکیه

نتایج این تحقیق نشان می‌دهد که از بین انواع انرژی تجدید‌پذیر، انرژی آبی بیشترین اولویت و انرژی زیست‌توده کمترین اولویت را دارد. همچنین نتایج واکاوی پژوهش نشان می‌دهد که در بین معیارهای استراتژیک، معیار اقتصادی با وزن 485/0 اهمیت بیشتری نسبت به سایر معیارها دارد.

Büyük€ozkan & Güleryüz )2016(

ترکیبی از کار‌آزمایی تصمیم‌گیری و آزمایشگاه ارزیابی انرژی تجدیدپذیر

دیدگاه اصالت کار، چارچوب مؤثر و یکپارچه‌ای در ترکیب ویژگی‌های فنی، اقتصادی، سیاسی، اجتماعی با مدل‌های ارزیابی مانند (RER توسعه‌یافته) دارد؛ بنابراین برای اولین بار در ترکیه به انتخاب مناسب‌ترین RER با ترکیب مدل‌های DEMATEL و ANP به‌صورت یکپارچه و مؤثر پرداخته شد.

Best (2017(

روی‌آوردن به زغال‌سنگ یا انرژی‌های تجدید‌پذیر؟

سرمایۀ مالی در کشورهای پردرآمد، پروژۀ انتقال را از سوخت‌های فسیلی به منابع انرژی تجدید‌پذیر مدرن به‌ویژه انرژی‌های بادی آسان‌تر می‌کند. در‌مقابل، در کشورهایی که درآمد پایین دارند، کمبود سرمایۀ مالی به‌مثابۀ یک مانع در پیشرفت است و این باعث شده است که در این کشور‌ها از انرژی زیست‌توده در‌مقایسه با منابع انرژی سوخت فسیلی مانند زغال‌سنگ حمایت کمتری شود.

Kim et al. )2017(

ارزیابی فناوری‌های ذخیره‌سازی انرژی الکتریکی (EES) برای انرژی‌های تجدید‌پذیر (مطالعۀ موردی: شمال غربی اقیانوس آرام ایالات‌متحده)

در این پژوهش ارزیابی فناوری‌های ذخیره‌سازی انرژی الکتریکی (EES) برای انرژی‌های تجدید‌پذیر در دو حوزه بررسی شد:

1- چگونگی برطرف‌کردن چالش‌های مختلف با رویکردهای متفاوت؛ 2-بررسی عوامل این نوع ارزیابی و روش‌های به‌کار‌رفته.

در‌نهایت، اینگونه فناوری به یک چارچوب پیشنهادی منتج شد.

Bloomfield )2019(

داروینیسم انرژی: تقوای نئولیبرال و خودمختاری بازار در گفتمان اقتصادی

محققان در این پژوهش بیان کردند که استعارۀ داروینیسم انرژی یک مطالعۀ موردی مهم برای تحلیل گفتمان انرژی معاصر است که مانع از تصور آینده‌های پایدار می‌شود. همچنین، این استعاره راه‌هایی را که ممکن است مفروضات نئولیبرالی در خدمت آن آینده‌های پایدار بازسازی کند، ارئه می‌دهد.

منبع: نگارندگان

با‌توجه به جدول 1 مشخص می‌شود که پژوهش‌های اصغری و سلیمان‌زاده(۱۳۹۵)، کاظمیان و همکاران(1396)، باوقار و همکاران(1397)، اکبری و حسینی‌نژاد(1398) با پژوهش حاضر نقاط مشترک و تفاوت‌هایی دارد؛ بدین صورت که در پژوهش اصغری و سلیمان‌زاده(۱۳۹۵) توجه به انرژی‌های نو به‌صورت یک رویکرد کلی مد‌نظر است که در آن انرژی‌های نو در یک کاربری خاص، یعنی کاربریی‌های نظامی سنجیده شده است. همچنین، محققان در این پژوهش توسعۀ انرژی‌های خورشیدی و بادی را در دستور کار قرار داده‌اند؛ به‌طوری که اولویت را به این دو نوع انرژی می‌دهند؛ اما وجه تفاوت اصلی آن نگاه ترکیبی و ادغام‌سازی پژوهش حاضر با الزام‌های پدافند غیرعامل است. پژوهش کاظمیان و همکاران(1396) در راستای زیست‌پذیر‌کردن شهرها انجام شده است که هدف آن کاهش آلاینده‌های شهر تهران است. این پژوهش با مطالعۀ حاضر از‌دیدگاه پشتوانۀ نظری اشتراکاتی دارد؛ زیرا در آن به نظریه‌های توسعۀ پایدار و پایداری زیست‌محیطی و کاهش آلایندگی شهری به‌عنوان الزام‌های توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر توجه شده است؛ اما تفاوت آن از ابعاد مختلفی بررسی شده است؛ به‌طوری که از‌نظر قلمرو مکانی، اهواز و تهران از‌نظر سیاسی، اقتصادی، اجتماعی و طبیعی دو محیط جغرافیایی به‌طور کامل، مجزا هستند. همچنین، محققان در پژوهش حاضر از‌نظر شاخص‌شناسی چالش‌های توسعۀ انرژی را برررسی کرده‌اند و درنهایت، کاظمیان و همکاران از‌نظر روش تحلیل از روش‌های اقتصادسنجی استفاده کردند؛ اما محققان در پژوهش حاضر از تکنیک‌های تصمیم‌گیری چند‌معیاره بهره برده‌اند. وجه تمایز پژوهش باوقار و همکاران(1397) با پژوهش حاضر از‌نظر قلمرو مکانی است؛ زیرا این محققان پژوهش خود را در شهر هرمزگان انجام داده‌اند که این شهر با اهواز از‌نظر اقلیمی تفاوت چندانی ندارد.

همان‌گونه که پژوهش‌های فوق نشان می‌دهد توجه به انرژی خورشیدی نسبت به سایر انرژی‌های تجدید‌پذیر بیشتر است و به انواع انرژی‌های تجدید‌پذیر بر‌اساس پیشینۀ موجود توجه کمتری شده است؛ بنابراین پژوهشی جامع دیده نمی‌شود که در آن مجموعه‌ای از چالش‌ها استخراج شده باشد. از دیگر تفاوت‌های پژوهش حاضر با سایر پژوهش‌های پیشین داخلی بی‌توجهی به روش‌های ترکیبی در سنجش انرژی‌های تجدید‌پذیر بوده است؛ اما در پژوهش حاضر برای اینکه نشان داده شود کدام نوع چالش‌ها در کدام نوع انرژی بیشترین اثر منفی را دارد، از مدل آراس استفاده شده است. همچنین، در‌ادامه برای تعیین درجۀ اهمیت با مدل ویکوور ادغام‌سازی صورت گرفته است تا بررسی شود که درجۀ اهمیت چالش‌های موجود توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر اهواز چگونه است؟ در‌واقع،‌ استفاده از مدل‌های کمّی ترکیبی در بُعد روش تحلیل یکی دیگر از تفاوت‌های بارز پژوهش حاضر با سایر پژوهش‌های موجود است.

مقایسۀ پژوهش حاضر با پژوهش‌های خارجی مشابه نیز برخی تفاوت و شباهت‌هایی را نشان می‌دهد؛ به‌طوری که در پژوهش وانگ و همکاران از روش‌های تصمیم‌گیری چند‌معیاره استفاده شده که نشان از وجه تشابه است (Wang et al., 2010)؛ اما وجه تفاوت آن استخراج و شناسایی چالش‌ها و پتانسیل‌های موجود در راستای توسعۀ انرژی‌های نوست. پژوهش براهیم نیز از‌لحاظ ماهیت شباهت زیادی با پژوهش حاضر دارد (Brahim, 2014)؛ زیرا پژوهش حاضر مبتنی بر امنیت انرژی است که با رویکرد پدافند غیر‌عامل نگاشته شده است؛ اما تفاوت آنها در شاخص‌شناسی و روش انجام است. محققان در پژوهش کاباک و داگدویر منابع انرژی تجدید‌پذیر را اولویت‌بندی کرده‌اند (Kabak & Dağdevire, 2014)؛ بنابراین از‌نظر روش‌شناسی با پژوهش حاضر تشابه دارد؛ اما وجه تفاوت آن مقیاس قلمرو مکانی است؛ زیرا آنها در‌سطح کشور ترکیه پژوهش خود را انجام داده‌اند؛ اما پژوهش حاضر در‌سطح قلمرو شهری است. همچنین، شاخص‌های چالش‌های توسعه و پتانسیل‌های موجود همراه با روش‌های آینده‌پژوهی وجه تفاوت آن است. پژوهش بویوک و گولریوز نیز از‌لحاظ روش با پژوهش حاضر متفاوت است؛ زیرا آنها از روش‌های آزمایشگاهی استفاده کرده‌اند (Büyük€ozkan & Güleryüz, 2016)؛ اما محققان در پژوهش حاضر از روش‌های آماری بهره گرفته‌اند. پژوهش بست نیز با پژوهش حاضر از‌نظر شاخص‌شناسی اشتراک دارد (Best, 2017)؛ زیرا روی‌آوردن به منابع تجدید‌ناپذیر یکی از سناریوی‌های ضعیف این پژوهش (تداوم استفاده از انرژی‌های فسیلی در شهر اهواز) است. در پژوهش بست سناریوها بر‌اساس دوره‌های زمانی انجام شده است (Best, 2017)؛ درحالی که محققان در پژوهش حاضر سناریوها را با‌توجه به وضع موجود شهر اهواز نگاشته‌اند.

 

مبانی نظری پژوهش

جغرافیای انرژی نشان می‌دهد که چگونه یک رویکرد جغرافیایی نسبت به انرژی می‌تواند به مسیرهای تصمیم‌گیری در‌حوزه‌های عدالت اجتماعی و محیط‌زیست کمک‌کننده باشد و به‌دنبال آن بینش‌هایی را ارائه کند تا سرانجام، به حرکت جامعۀ بین‌المللی به‌سمت همکاری، ثبات و پایداری بیشتر کمک کند (Bouzarovski et al., 2017). در این شاخه از جغرافیا مسائل زیر به‌صورت کلان بررسی می‌شود.

1- استفاده از نظریۀ اجتماعی-فضایی پیشرفته برای درک بهتر ارتباط انرژی و جامعه؛

2- ارزیابی‌های ژئوپلیتیکی و ژئواکونومیکی (در‌حال تغییر) تجارت جهانی انرژی؛

3- دیدگاه‌های جغرافیایی دربارۀ انتقال اجتماعی و فنی انرژی؛

4- تصمیم‌گیری فضایی پیشرفته برای برنامه‌ریزی انرژی و اجرای فناوری‌های مرتبط با آن (Solomon & Pasoutsos, 2004). در همین راستا، زیمییر معتقد است که در جغرافیای انرژی زمینه‌های کلیدی نوظهوری برای پژوهش‌های انرژی ارائه و مسائل زیر را بحث و بررسی می‌شود:

1- رویکردهای جغرافیایی برای مدل‌سازی و ارزیابی انرژی؛

2- تبیین و تحلیل مناظر سوخت فسیلی؛

3- چشم‌اندازهای انرژی‌های تجدید‌پذیر؛

4- چشم‌اندازهای مصرف انرژی؛

5- وابستگی کشورهای مختلف به انرژی.

سرفصل دیگری که در جغرافیای انرژی مطرح می‌شود، پراکندگی است. بحث دربارۀ سیستم‌های انرژی پراکنده به‌گونه‌ای در‌حال تحول است که دامنۀ سیاست سنتی انرژی مباحثی چون اولویت‌های توسعۀ شهری و منطقه‌ای و جنبه‌های مشارکت جامعه را گسترش می‌دهد. در چنین رویکردی نوآوری ممکن است با یک دیدگاه چند‌مقیاسی نقش این سازمان‌ها را در حاکمیت بازار انرژی فعلی به‌عنوان بخشی از انتقال اجتماعی-مادی در بازار انرژی مورد بحث قرار دهد؛ پراکنش بسیج عوامل سرزمینی خاص، نهادها و رویکردها در تعامل کاربران و شهروندان از دیگر موضوعات جغرافیای انرژی است.

بنا بر آنچه گفته شد انرژی در قلمرو شهری تأثیر عمیقی بر تمام جنبه‌های فعالیت شهری دارد. از تغییر شکل توسعۀ تمدن اجتماعی تا امنیت و ثبات اقتصاد شهری وابسته به انرژی است. از قرن 21 میلادی توسعۀ صنعتی و رشد جمعیت شهرها باعث افزایش چشمگیر مصرف انرژی شده است (Lucas et al., 2022). در آخرین چشم‌انداز انرژی جهان(2022) بیان شده است که تقاضای جهانی انرژی به‌دلیل رونق روزافزون اقتصادهای نوظهور و برقی‌شدن روزافزون سیستم انرژی جهانی روندی افزایشی داشته است (Ceballos et al., 2022). با افزایش مداوم تقاضای انرژی شهری، آلودگی محیط زیست ناشی از مصرف انرژی تجدید‌ناپذیر به‌طور فزاینده‌ای جدّی و سپس استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر منجر به بهبود بهره‌وری مصرف انرژی و کاهش انتشار آلودگی می‌شود (Cotten & Forehand, 2022). در همین راستا، انتقال انرژی کم‌کربن به‌عنوان یک رویکرد مهم در پاسخ به الزام‌های تغییرات آب‌و‌هوایی به‌شدت ترویج شده است. با شناخت سیستم‌ها، فضاها و جوامع شهری، سیاست‌گذاران، دست‌اندرکاران شهری و محققان شروع به تأکید بر نقش شهرها در ساختن آینده‌ای پایدار کرده‌اند. در این زمینه ادبیات انتقال انرژی شهری (UET) (Urban energy transitions) یک دیدگاه ارزشمند است که ارتباط ذاتی بین تحولات سیستم‌های انرژی و تغییر شهری را به‌سمت پایداری در‌نظر می‌گیرد. حوزۀ تحقیقاتی UET یک حوزۀ بین‌رشته‌ای است که در آن محققان از رشته‌های مختلف مانند جغرافیا، علم و فناوری، مطالعات شهری و سیاست انرژی مشارکت و آن را با رویکردهای مجزا خود مرتبط می‌کنند. چارچوب مفهومی دیدگاه‌های جغرافیای شهری مواردی چون سیاست انرژی شهری و گذشتۀ شهر را در‌بر می‌گیرد. همچنین، در توسعۀ انرژی با رویکرد جغرافیای شهری تصمیمات غالب مدیران شهری و سیاست‌گذاران در دستیابی به هدف‌های جهانی آب‌و‌هوا به بافت شهرها برجسته شده است (Cheung & Oßenbrügge, 2020).

امروزه افزایش تقاضای انرژی، کاهش سطح موجودی منابع سوخت‌های فسیلی، افزایش آلودگی هوا و گرمایش کرۀ زمین با تولید گازهای گلخانه‌ای و آلاینده‌های ناشی از احتراق منابع فسیلی و افزایش قیمت این انرژی محققان را به استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر و پاک به‌عنوان منابع انرژی فسیلیِ جایگزین سوق داده است (علائی‌پور و همکاران، 1400). روند فعلی مصرف انرژی در جهان بشر را با چالش‌های متعدّدی از‌جمله بحران آلودگی زیست‌محیطی و شتاب فزآینده در تهی‌‌کردن منابع انرژی فسیلی روبه‌رو کرده است. سوخت‌های غیر‌فسیلی به‌دلیل منابع زیاد، تجدید‌پذیر‌بودن و کاهش آلودگی هوا و محیط زیست جایگزین مناسبی برای سوخت‌های فسیلی است (فرتاش و همکاران، 1401). همچنین، در سال‌های اخیر و از اکتبر 2021 جهان اثر‌های بحران شدید انرژی را داشته است؛ به‌طوری که بازگشت سریع اقتصادی به‌دنبال کاهش همه‌گیری کویید 19 منجر به در تنگنا قرار‌گرفتن بازارهای انرژی شد و سپس بحران انرژی در فوریۀ سال 2022 پس از تهاجم روسیه به اوکراین آن را تشدید کرد. در‌طول سال 2022 قیمت انرژی به‌خصوص در اروپا به بیشترین سطح خود در سال 2008 رسید. افزایش قیمت انرژی و اثر‌های تورمی شدید در بسیاری از کشورها، دولت‌ها را به‌دنبال منابع جایگزین سوخت فسیلی برای حل مشکل تأمین انرژی روانه کرد؛ بنابراین به‌دنبال مسائل اقتصادی و محیط زیستی فوق به استفاده از انرژی‌های تجدید‌پذیر بیش از پیش توجه شد (انجمن انرژی‌های تجدید‌پذیر ایران، 1402).

وقتی سخن از انرژی‌های تجدید‌پذیر به میان می‌آید، ذهن به‌سمت سلول‌های خورشیدی و توربین‌های عظیم بادی متمایل می‌شود. این دو منبع انرژی، یعنی خورشید و باد در‌کنار سوخت‌های زیستی و انرژی آبی پرمصرف‌ترین منابع انرژی تجدید‌پذیر در جهان است. امروزه در جهان حدود 16 درصد از کل انرژی مصرفی با منابع تجدید‌پذیر انرژی نظیر انرژی خورشیدی، بادی، بیومس، زمین‌گرمایی و انرژی آبی تأمین می‌شود. باتوجه به آمار‌هایی که سازمان سرمایه‌گذاری جهانی و سازمان ملل دربارۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر ارائه کردند، در سال‌های اخیر، بیشترین سرمایه‌گذاری به‌ترتیب در انرژی خورشیدی و انرژی بادی صورت گرفته است. در‌حال حاضر، بزرگ‌ترین منابع تولیدکنندۀ انرژی در‌حوزۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر، بیومس، خورشید، باد، زمین‌گرمایی و آبی است.

توسعۀ اقتصاد کم‌کربن شاید امروزه مهم‌ترین مسئلۀ پیش روی جهان باشد. گذار از انرژی‌های فسیلی به انرژی‌های تجدید‌پذیر تغییر عمیقی است که پیامدهای سیاسی-امنیتی و اقتصادی-اجتماعی گسترده‌ای در‌پی خواهد داشت که نمی‌توان از نتایج آن مصون ماند. انرژی‌های تجدید‌پذیر برخلاف انرژی‌های فسیلی محدود به جغرافیایی خاص نیست و بیشتر تکنولوژی‌محور است. با توسعۀ این انرژی‌ها، نقشۀ جدیدی برای ژئوپلیتیک انرژی جهان شکل می‌گیرد و سپس بازیگران جدیدی وارد عرصۀ رقابت در تأمین انرژی پاک برای مردمانی می‌شوند که نسبت به آثار سوء زیست‌محیطی استفاده از انرژی‌های فسیلی آگاه‌تر شده‌اند. در این ‌بین، بازندۀ اصلی تولیدکنندگانی خواهند بود که درآمدهای نفتی در تاروپود سیاست و اقتصادشان تنیده شده است و اغلب اقتصادهایی تک‌محصولی دارند. این گروه چاره‌ای جزء افزایش ظرفیت دولت، اصلاحات ساختاری و توسعۀ زیرساخت‌ها و تمرکز بر روابط خارجی توسعه‌گرا برای سازگاری با این گذار نخواهند داشت (پاشنگ، 1400).

در این سوء اهمیت، توسعۀ پایدار انرژی با‌توجه به دو منبع انرژی تجدید‌پذیر و تجدید‌ناپذیر دو رویکرد متفاوت خواهد داشت: 1- در بخش انرژی‌های تجدید‌ناپذیر با‌توجه به سهم فراوان آن در تولید و نیز خصوصیت پایان‌پذیری آن اهمیت خواهد داشت؛ 2- در بخش انرژی‌های تجدید‌پذیر نیز به‌دلیل نیازمندی به فناوری‌های جدید در به‌کار‌گیری آن و نیاز به سرمایه‌گذاری‌های بیشتر مورد توجه خواهد بود؛ اما آنچه مسلم است و در هر دو بُعد انرژی اهمیت فراوان دارد، آلودگی‌های ناشی از به‌کارگیری انرژی و آثار مخرب آن بر محیط ‌زیست و باقی‌ماندن این آلودگی‌های برای نسل‌های آتی است که باید در تحلیل‌های هزینه و فایده به آنها توجه شود؛ بنابراین پایداری در‌حوزۀ انرژی با تأکید بر حقوق نسل‌های آتی در سه بخش زیر مطرح است: 1- استفادۀ بهینه از منابع انرژی تجدید‌ناپذیر برای طولانی‌شدن عمر مصرف منابع موجود؛ 2- حرکت به‌سمت استفاده از انرژی‌های تجدیدشونده؛ 3- کاهش آثار منفی زیست‌محیطی ناشی از مصرف انرژی (شکر بیگی و ریحانی محب سراج، 1395).

امروزه، از بین بردن زیرساخت‌های صنعتی و فلج‌کردن کشور با انهدام تجهیزات اصـلی لازم کشـور از هدف‌های اولیـه در جنـگ‌هـاست. دشمن تأکید دارد تا با از بین بـردن زیرسـاخت‌هـای حیـاتی (به‌عنوان سرمایه‌های ملی) آستانۀ مقاومت مردم را کاهش دهـد. آمـار و سوابق جنگ‌های گذشته حاکی از این است که پدافند عامل به‌تنهـایی قادر به مقابله با اسلحه‌های مدرن و مخـرب برای جلـوگیری از اثـر‌های ویرانگر آنها بر مراکز حیاتی، حساس و مهم و نیروی انسانی نیست؛ بنابراین به‌کارگیری اصول و معیارهای پدافند غیرعامل در‌کنار روش‌هـای به‌روز جهانی در سیاست‌های برنامه‌ریزی و مدیریتی کشور می‌تواند بـه تکمیل زنجیرۀ دفاعی کمک مؤثر و چشمگیری کند. صـنعت بـرق کشور به‌عنوان فناوری زیرساخت در ادارۀ امور کشور بسیار حسـاس و حیاتی بوده است؛ بنابراین در اولویت‌های اولیۀ تهاجم دشمن قـرار خواهـد گرفـت. هدف این صنعت تحویل برق مطمئن و پایدار به مشـترکان بـا درنظـر‌گرفتن اولویت مراکز حیاتی، حسـاس و مهـم اسـت. تجربه‌ها و نتـایج جنگ‌های اخیر نشان می‌دهد که خسارت وارد‌شدۀ ناشی از تهاجم دشمن به تأسیسات زیربنایی برقی، از‌کار افتادن کارخانه‌های حیاتی و اساسـی کشور، وقفه در فعالیت پایگاه‌های حساس نظامی و قطع طولانی‌مدت برق شهروندان، تضعیف روحیۀ آنان و فشـار غیرمسـتقیم بر دستگاه‌های نظامی کشور را به دنبال خواهد داشـت. تجربـۀ جنـگ ایران و عراق نشان داده است که نیروگاه‌ها، خط‌های انتقال و پست‌هـای برق از‌جمله اولین تأسیساتی است که به آنها آسیب وارد شد (جدی و همکاران، 1397). در پژوهش حاضر ضمن امکان‌سنجی توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر، چالش‌های پیش رو و ارتباط آن با دفاع غیر‌عامل بررسی خواهد شد.

 

روش‌شناسی پژوهش

پژوهش حاضر به‌لحاظ ماهیت، تحلیلی و ازنظر هدف، کاربردی است؛ از این ‌رو با‌توجه به ماهیت هدف‌گذاری و ابزارهای مطالعه در این پژوهش از روش توصیفی-تحلیلی و کاربردی استفاده شده است. در‌ادامه، برای تبیین مبانی نظری از مطالعات کتابخانه‌ای-اسنادی استفاده و سپس با بیان توصیفی از ویژگی‌های پژوهش و چگونگی انجام‌دادن آن، مفاهیم به‌ کاربرده شده، تعریف شده است. همچنین، برای تکمیل یافته‌های پژوهش از بررسی‌های میدانی و پیمایش‌های الگویی، برگزاری جلسه‌ها با نخبگان و تدوین پرسشنامه در‌سطح نخبگان به همراه تحلیل‌های نرم‌افزاری (برای سنجش وضعیت متغیرهای توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر با رویکرد پدافند غیرعامل) استفاده شده است. در این راستا، پس از مراجعه به اسناد فرادست و پژوهش‌های انجام‌شده ضمن استخراج مهم‌ترین مؤلفه‌های اثرگذار و چالشی از محدودۀ مطالعه‌شده لیستی تهیه‌ و در اختیار گروه نخبگان پژوهش قرار داده شد. سپس با تدوین پرسشنامۀ مربوط به ماتریس اثرگذاری متقاطع از نخبگان خواسته شد تا با وزن‌دهی به هرکدام از متغیرها مهم‌ترین آنها را به‌عنوان عناصر پیشران اثرگذار بر روندهای توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر با رویکرد پدافند غیرعامل در شهر اهواز شناسایی کنند. در‌ادامه، ضمن تبیین وضعیت کلی توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر با رویکرد پدافند غیرعامل در اهواز عناصر تعیین‌کنندۀ دووجهی، تنظیم‌کننده و ریسک ارزیابی و متناسب با هر عنصر ضمن تحلیل اثر‌سنجی وابستگی مستقیم، غیرمستقیم، بالقوه و محاسبۀ ضریب جابه‌جایی بین شاخص‌ها، مهم‌ترین عناصر پیشران در وضعیت‌های مختلف نیز معرفی شد. دربارۀ نمونه‌گیری جامعۀ آماری پژوهش حاضر را خبرگان حوزۀ مطالعه‌شده تشکیل می‌دهد که تعداد آنها بر‌اساس آمارنامه و رزومۀ کاری بخش انرژی‌های تجدید‌پذیر و خبرگان پدافند غیرعامل به‌صورت اجرایی و علمی مشخص شد. با‌توجه به جامعۀ آماری حداقل 50 نفر (30 نفر از استادان دانشگاه‌ها در رشته‌های مدیریت شهری، برنامه‌ریزی شهری، جغرافیا، شهرسازی و.. و 20 نفر مدیران و کارشناسان عالی سازمان‌های مرتبط محلی، منطقه‌ای و ملی) از خبرگان و نخبگان حوزۀ انرژی انتخاب شدند. شیوۀ نمونه‌گیری در پژوهش حاضر، نمونه‌گیری طبقه‌ای متناسب با حجم نمونه بود؛ بدین‌صورت که متناسب با جمعیت هر حوزه درصدی از کل نمونۀ آماری به آن منطقه اختصاص‌ خواهد یافت. همچنین، برای رتبه‌بندی شاخص‌ها در راستای توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر، پرسشنامۀ خبرگان دیگری تنظیم شد. برای تعیین تعداد نمونۀ خبرگان از روش نمونه‌گیری گلوله‌برفی استفاده شد که بر‌اساس آن، تعداد 50 نفر از خبرگان مرتبط با حوزۀ این پژوهش انتخاب شدند. برای دانستن میزان پایایی از یکی از معروف‌ترین معیارهای سنجش پایایی، یعنی معیار آلفای کرونباخ استفاده شده که هرچه مقدار آنها نزدیک به مقدار یک باشد، نشان‌دهندۀ میزان پایایی و همبستگی درونی زیاد و همگن‌تر‌بودن پرسش‌هاست. مقدار آلفای کرونباخ برای پرسشنامۀ پژوهش حاضر برابر 95 درصد به ‌دست ‌آمده است که نشان‌دهندۀ پایایی زیاد پرسشنامه است. همچنین، برای سنجش اعتبار محتوایی پژوهش حاضر با توزیع پرسشنامه در‌میان 50 نفر از 30 استاد و کارشناس دانشگاهی و 20 نفر از متخصصان و خبرگان مدیریت شهری و تصمیم‌گیران شهری استفاده شده است. روش تحلیل پژوهش حاضر بر‌اساس مدل‌های کمّی بوده که برای رتبه‌بندی از روش تصمیم‌گیری ARAS و مدل VIKOR استفاده شده است. بعد از آن برای دانستن میزان وابستگی بین شاخص‌ها و انواع انرژی ادغام‌سازی نتایج صورت گرفت. شکل 1 فرآیند انجام‌دادن پژوهش را نشان می‌دهد.

 

 

امکان‌سنجی توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر شهری اهواز با رویکرد دفاع غیر‌عامل

 

 

بازی با اطلاعات

نظریه‌ها

جغرافیای انرژی

 

انرژی

پدافند غیر‌عامل

جغرافیا

مفاهیم ادبیات نظری

 

روش تحقیق

نتیجه‌گیری

راهکارها و پیشنهاد‌ها

روش

شاخص‌های پژوهش

رویکرد پدافند غیر‌عامل

رویکرد جغرافیایی

شکل 1: فرآیند انجام‌دادن پژوهش (منبع: نگارندگان)

Figure 1: Research process

معرفی منطقۀ مطالعه‌شده

کلانشهر اهواز به‌عنوان مرکز استان خوزستان ازنظر جغرافیایی در 31 درجه و 20 دقیقۀ عرض شمالی و 48 درجه و 40 دقیقۀ طول شرقی قرارگرفته است. وسعت شهر اهواز در محدودۀ قانونی شهری 222 کیلومترمربع در محدودۀ خدماتی 300 کیلومترمربع و در محدودۀ استحفاظی 895 کیلومترمربع است (شهرداری اهواز، 1399).

 

شکل 2: موقعیت جغرافیایی کلانشهر اهواز (منبع: نگارندگان)

Figure 2: Research area

 

یافته‌های پژوهش و تجزیه‌و‌تحلیل

دربارۀ توسعۀ انرژی‌های جدید از‌دیدگاه پدافند غیر‌عامل باید رویکردی جامع و بین‌رشته‌ای در‌نظر گرفته شود تا تأثیرات اجتماعی و زیست‌محیطی، سیاست و فناوری انرژی را در‌نظر گیرد و بر این اساس، نهاد‌‌های ذی‌صلاح اولویت‌بندی شود. با انجام‌دادن این کار می‌توان فرصت‌ها و چالش‌های انتقال به یک سیستم انرژی پایدارتر را بهتر درک و استراتژی‌های مؤثر را برای دستیابی به این هدف شناسایی کرد. با رشد جمعیت و اقتصاد، تقاضا برای انرژی در شهر اهواز به‌سرعت در‌حال افزایش است. توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر در اهواز برای پاسخگویی به تقاضای روزافزون انرژی و کاهش اثر‌های زیست‌محیطی با‌توجه به صنعتی‌بودن شهر و استفادۀ زیاد از انرژی‌های فسیلی ضروری است؛ با این حال چالش‌های متعدّدی برای توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر در اهواز وجود دارد که در‌ادامه، این چالش‌ها تحلیل خواهد شد و در‌پایان مشخص می‌شود که با‌وجود این چالش‌ها امکان توسعۀ کدام نوع انرژی تجدید‌پذیر بیشتر یا کمتر است. برای انجام‌دادن این کار در پژوهش حاضر از روش‌های مختلف کمّی رتبه‌بندی و ادغامی استفاده شده است. رتبه‌بندی انرژی ابزاری حیاتی برای برنامه‌ریزان شهری ازجهت درک نیازهای انرژی خود و شناسایی راه‌حل‌های بالقوه است. برنامه‌ریزان شهری با رتبه‌بندی راه‌حل‌های انرژی بر‌اساس اثربخشی، هزینه و تأثیر زیست‌محیطی می‌توانند تصمیمات آگاهانه‌ای دربارۀ مناسب‌ترین راه‌حل‌های انرژی برای شهرهای خود بگیرند. همچنین، رتبه‌بندی انرژی برنامه‌ریزان را قادر می‌کند تا منابع انرژی بالقوه‌ای را که ممکن است در‌ گذشته نادیده گرفته شده باشد، (منابع انرژی تجدید‌پذیر) شناسایی کنند. در شهری مانند اهواز رتبه‌بندی انرژی در برنامه‌ریزی شهری مزایای متعدّدی دارد: 1- برنامه‌ریزان شهری را قادر می‌کند تا تصمیمات آگاهانه‌ای دربارۀ راه‌حل‌های انرژی بر‌اساس داده‌ها و تجزیه‌و‌تحلیل عینی بگیرند؛ 2- به شناسایی منابع انرژی بالقوه‌ای که ممکن است در گذشته نادیده گرفته شده باشد، (منابع انرژی تجدیدپذیر) کمک می‌کند؛ 3- به اولویت‌بندی راه‌حل‌های انرژی بر‌اساس اثربخشی، هزینه و تأثیر زیست‌محیطی کمک می‌کند که این خود می‌تواند منجر به راه‌حل های انرژی پایدارتر و مقرون به صرفه برای شهرها شود. برای اطمینان از استقرار مؤثر انرژی‌های تجدیدپذیر، شناسایی عوامل مؤثر و چالش‌های آن برای توسعۀ انرژی ضروری است.

از تکنیک‌های تصمیم‌گیری چند‌معیاره مانند مدل آراس می‌توان برای ارزیابی چالش‌های توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر و شناخت امکان‌سنجی استفاده کرد. در‌ادامه، جایگاه مدل آراس به‌عنوان یک تکنیک تصمیم‌گیری چند‌معیاره در رتبه‌بندی چالش‌های توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر بررسی می‌شود. مدل آراس یک تکنیک تصمیم‌گیری چند‌معیارۀ ارزشمند برای ارزیابی چالش‌ها توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر است. این مدل معیارهای متعدّدی را در‌نظر می‌گیرد و تصمیم‌گیرندگان را قادر می‌کند تا بر‌اساس ارزیابی جامع گزینه‌ها تصمیمات آگاهانه بگیرند که در جدول 2 نتایج نهایی این مدل آمده است.

جدول2: نتایج مدل آراس

Table 2: Aras model results

مطلوبیت نسبی

محموع ستون

زمین‌گرمایی

آبی

بادی

زیست‌توده

خورشیدی

انواع انرژی

0.458

0.356

0.265

0.385

0.21

وزن معیار

0.0304

0.0099

0.0079

0.0056

0.0070

0.0489

ایده‌آل فرضی

0.9151

0.0205

0.0147

0.0044

0.0549

0.0014

0.0013

هزینۀ زیاد استفاده از کلکتورهای فوتولتاییک–حرارتی

1.2618

0.0259

0.0147

0.0089

0.0187

0.0023

0.0013

بحران‌های فصلی ناشی از میزان مصرف

0.3802

0.0098

0.0073

0.0007

0. 0190

0.018

0.0013

پیامدهای شدید زیست‌محیطی

2.6622

0.0262

0.0147

0.0044

0.0047

0.0071

0.0013

وجود صنایع پر‌مصرف

0.8606

0.0226

0.0110

0.0044

0.0023

0.0071

0.0011

میزان زیاد تخلفات در‌حوزۀ توزیع

1.6740

0.0378

0.0147

0.0089

0.0989

0.0142

0.0013

عملکردهای فراملی شهر اهواز

0.7363

0.0278

0.0073

0.0133

0.0047

0.0071

0.0013

ضعف وجود اطلاعات دقیق

1.0949

0.0304

0.0073

0.0089

0.0094

0.0142

0.0027

کمبود آینده‌نگری در‌حوزۀ تولید و مصرف

1.2666

0.0386

0.0110

0.0133

0.0023

0.0142

0.0028

وابستگی تجهیزاتی به بازار جهانی

منبع: نگارنده، 1402

 

همان‌طور که در جدول 2 مشخص است انرژی‌های تجدید‌پذیر در شهر اهواز با چالش‌های متفاوتی روبه‌روست و این چالش‌ها در هر‌یک از انواع انرژی متفاوت است. براساس جدول مذکور ماتریس تصمیم پس از جمع‌بندی نظر جامعۀ خبرگان کمّی‌سازی و در مرحلۀ بعدی ماتریس تصمیم، وزن‌دهی شده استُ. گام مهم و نهایی مدل آراس تعیین مطلوبیت‌هاست که بر این اساس، مشخص شد انرژی‌های تجدید‌پذیر آبی، بادی، خورشیدی، زیست‌توده و زمین‌گرمایی چالش‌های متعدّدی دارند که این چالش‌ها در هر‌یک از انواع انرژی رتبۀ خاصی دارند؛ بنا‌براین نمی‌توان گفت که همۀ انواع انرژی‌های تجدید‌پذیر چالش‌های یکسانی دارند. شکل 3 نتایج رتبه‌بندی را بر‌اساس این مدل نشان می‌دهد.

 

شکل 3: نتایج رتبه‌بندی مدل آراس در سنجش توسعۀ انرژی (منبع: نگارندگان)

Figure 3: Ranking results of Aras model in measuring energy efficiency

همان‌طور که در شکل 3 مشخص است در توسعۀ انرژی‌های بادی عواملی چون چالش وابستگی تجهیزات به بازار جهانی، وجود صنایع پر‌مصرف و بحران‌های فصلی به‌ترتیب در رتبه‌های اول هستند و عامل میزان زیاد تخلفات در هر حوزۀ توزیع و مصرف در رتبۀ آخر است. در سنجش چالش‌های انرژی خورشیدی هزینه‌های زیاد استفادۀ فوتولتاییک حرارتی کمترین چالش است؛ اما عملکردهای فراملی شهر اهواز و میزان زیاد تخلفات در‌حوزۀ توزیع انرژی بیشترین چالش است. این تفاوت در توسعۀ انرژی زیست‌توده نشان می‌دهد که عواملی چون کمبود آینده‌نگری در‌حوزۀ تولید و مصرف، میزان تخلفات در‌حوزۀ توزیع و پیامدهای شدید زیست‌محیطی در رتبه‌های اول هستند و در‌مقابل، هزینه‌های استفاده‌شده کمترین عامل چالش است. در همین راستا، در توسعۀ انرژی‌های آبی، شهر اهواز با‌وجود پتانسیل رودخانۀ کارون با چالش‌های متعدّدی روبه‌روست که در این نوع انرژی تجدیدپذیر وابستگی تجهیزات به بازار جهانی و کمبود آینده‌نگری درحوزۀ تولید و مصرف اصلی‌ترین عوامل هستند که به‌ترتیب در توسعۀ انرژی‌های زیست‌توده، خورشیدی، بادی، آبی و زمین‌گرمایی بیشترین عامل توسعه‌نیافتگی را دارند و برعکس پیامدهای زیست‌محیطی در این ناکارآمدی کمترین اثر را دارد. وابستگی تجهیزاتی به بازار جهانی و ضعف اطلاعات دقیق اصلی‌ترین چالش توسعۀ انرژی زمین‌گرمایی است و در‌مقابل، بحران‌های فصلی ناشی از میزان مصرف در‌کنار میزان زیاد تخلفات کمترین عوامل تأثیر‌گذار است. پس از شناسایی میزان اهمیت هر‌یک از چالش‌های توسعۀ انرژی به‌صورت تفکیک‌شده که لازمۀ برنامه‌ریزی برای شهر اهواز است، اکنون نیاز است که این چالش‌ها در هر‌یک از انواع انرژی با یکدیگر مقایسه تا مشخص شود که کدام نوع انرژی برای شهر اهواز چالش کمتری دارد. در شکل 4 نتایج آمده است.

 

شکل4: مقایسۀ چالش‌های توسعۀ انرژی در هر‌یک از انواع انرژی‌های تجدید‌پذیر (منبع: نگارندان، 1402)

Figure 4: Comparing the challenges of energy development in each type of renewable energy

 

همان‌طور که شکل 4 نشان می‌دهد وابستگی تجهیزاتی به بازار جهانی برای توسعۀ انرژی‌های زیست‌توده اصلی‌ترین چالش و برای انرژی‌های آبی کمترین چالش است. کمبود آینده‌نگری در‌حوزۀ تولید و مصرف برای انرژی زیست‌توده بیشترین عامل و برای انرژی خورشیدی کمترین عامل مؤثر است. همچنین، ضعف وجود اطلاعات دقیق، عملکردهای فراملی شهر اهواز، میزان زیاد تخلفات در‌حوزۀ توزیع، وجود صنایع پرمصرف، پیامدهای شدید زیست‌محیطی، تجهیزات ناشی از مصرف سوخت و هزینه‌های زیاد استفاده به‌ترتیب اصلی‌ترین چالش‌های انرژی زیست‌توده، انرژی زمین‌گرمایی، انرژی خورشیدی، انرژی بادی، انرژی آبی و گویای این مقایسۀ تطبیقی هستند. همچنین، بر‌اساس این شکل مشخص می‌شود که مجموعه چالش‌های موجود به‌ترتیب در توسعۀ انرژی زمین‌گرمایی، زیست‌توده، آبی، بادی و خورشیدی بیشترین اثر‌ها را دارد؛ بنابراین نیاز است که مدیران ذی‌ربط در برنامه‌ریزی‌ها نگاهی دقیق به این اولویت‌بندی داشته باشند؛ زیرا ازطرفی، رفع این چالش‌ها به‌صورت همزمان مشکل و از طرف دیگر، امکان توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیرر در هر نوع متفاوت است. چنانکه با‌توجه به یافته‌های مدل آراس مشاهده می‌شود که در بُعد امکان‌سنجی، توسعۀ انرژی زمین‌گرمایی در اولویت آخر قرار دارد.

 

تحلیل شاخص‌های پدافند غیر‌عامل در کاهش چالش‌های توسعۀ انرژی

در این قسمت شاخص‌های پدافند غیر‌عامل در کاهش توسعۀ انرژی تجزیه‌و‌تحلیل می‌شود که برای رسیدن به این هدف از مدل ویکور استفاده شده است. در همین راستا، شاخص‌های پدافند غیر‌عامل تبیین می‌شود تا نحوۀ اثرگذاری بر توسعۀ انرژی بررسی شود.

صرفه‌جویی در هزینۀ انرژی: انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند با کاهش وابستگی شهرها به سوخت‌های فسیلی و کاهش قبض‌های انرژی، موجب صرفه‌جویی در هزینه‌ها شوند. این شاخص مهم پدافند غیر‌عامل انرژی‌های تجدیدپذیر در‌سطح شهر اهواز است که با سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند وابستگی خود را به سوخت‌های فسیلی پرهزینه کاهش دهد و در‌عوض، انرژی خود را از منابعی مانند خورشید، باد یا زمین‌گرمایی تولید کند. این امر می‌تواند از‌طرفی، منجر به صرفه‌جویی چشمگیری در هزینۀ انرژی برای شهر شود و از طرف دیگر، انرژی در‌قالب قبض‌های کمتر به ساکنان و مشاغل منتقل شود. علاوه بر این، رشد صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند فرصت‌های شغلی جدیدی را برای ساکنان محلی در نصب و نگهداری سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر و نیز در توسعۀ فناوری‌ها و مدل‌های تجاری جدید ایجاد و در‌نهایت، اقتصاد محلی را تقویت و منبع اشتغال پایدار و بلندمدت را فراهم کند.

ایجاد شغل: استفاده از انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند فرصت‌های شغلی جدیدی را در صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر شهر ایجاد کند که این خود منجر به رشد اقتصادی و ایجاد فرصت‌های شغلی برای ساکنان محلی می‌شود. صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر شامل طیف وسیعی از مشاغل است؛ از‌جمله مشاغل مربوط به نصب، بهره‌برداری و نگهداری سیستم‌های انرژی تجدیدپذیر و مشاغل مربوط به توسعه و ساخت فناوری‌های انرژی تجدیدپذیر. علاوه بر این، رشد صنعت انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند فرصت‌هایی را برای کارآفرینی و نوآوری ایجاد کند؛ زیرا در این میان کسب‌وکارها و استارت‌آپ‌های جدید برای پاسخگویی به تقاضای راه‌حل‌های انرژی‌های تجدیدپذیر ظهور می‌کنند. این امر می‌تواند نگرش مثبتی از ایجاد شغل و رشد اقتصادی را در شهر ایجاد کند؛ به‌نحوی که مشاغل جدید منجر به افزایش هزینه‌های مصرف‌کننده شود؛ زیرا به سهم خود می‌تواند به اقتصاد محلی کمک کند.

بهبود کیفیت هوا: یکی از مزایای انرژی‌های تجدیدپذیر در‌سطح شهر بهبود کیفیت هواست. سوخت‌های فسیلی منبع اصلی آلودگی هوا هستند. انتشار گازهای گلخانه‌ای از وسایل نقلیه، نیروگاه‌ها و سایر منابع در ایجاد طیف وسیعی از مشکلات بهداشتی و زیست‌محیطی از‌جمله بیماری‌های تنفسی، مه‌دود و باران اسیدی نقش دارد. منابع انرژی تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، بادی و برق آبی، آلاینده ساطع نمی‌کنند؛ در‌نتیجه در آلودگی هوا نقشی ندارند. با جایگزینی سوخت‌های فسیلی با منابع انرژی تجدیدپذیر شهرها می‌توانند سطح آلودگی هوای خود را کاهش دهند که این خود می‌تواند منجر به بهبود نتایج سلامت عمومی از‌جمله کاهش میزان بیماری‌های تنفسی و سایر مسائل بهداشتی مرتبط با کیفیت پایین هوا شود.

انعطاف‌پذیری آب‌و‌هوا: انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند با کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای (کمک‌کننده به تغییرات آب‌و‌هوایی) و نیز تنوع‌بخشیدن به منابع انرژی در‌برابر آب‌و‌هوا مقاوم‌تر شود. پیش‌بینی می‌شود که تغییرات آب‌و‌هوایی منجر به رویدادهای شدید آب‌و‌هوایی مکرر و شدید مانند موج گرما، خشکسالی، سیل و طوفان شود که این خود می‌تواند تأثیرات چشمگیری بر شهرها و ساکنان آنها داشته باشد. با سرمایه‌گذاری در انرژی‌های تجدیدپذیر شهرها می‌توانند آسیب‌پذیری خود را در‌برابر این تأثیرات کاهش دهند؛ زیرا منابع انرژی تجدیدپذیر به‌طور معمول نسبت به سوخت‌های فسیلی کمتر در‌برابر اختلالات مربوط به آب‌و‌هوا آسیب‌پذیر هستند. علاوه بر این، انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند به شهرها کمک کنند تا با افزایش سطح دریا سازگار شوند؛ زیرا می‌توان نیروگاه‌های آبی و توربین‌های بادی فراساحلی را در مناطقی که در‌معرض سیل است، نصب کرد. با ترویج پذیرش انرژی‌های تجدیدپذیر شهرها می‌توانند انتشار گازهای گلخانه‌ای خود را کاهش و انعطاف پذیری خود را در‌برابر تأثیرات تغییرات آب‌و‌هوایی افزایش دهند تا بدین ترتیب به تلاش‌های جهانی برای مقابله با تغییرات آب‌و‌هوایی کمک کنند.

نوآوری و کارآفرینی: انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند نوآوری و کارآفرینی را در شهر تحریک کنند. فناوری‌های انرژی‌های تجدیدپذیر به‌نسبت جدید و به‌سرعت در‌حال توسعه است؛ به این معنا که پتانسیل زیادی برای نوآوری و کارآفرینی در این زمینه وجود دارد. همان‌طور که شهرها انرژی‌های تجدیدپذیر بیشتری را اتخاذ می‌کنند، انرژی‌های تجدیدپذیر نیز می‌توانند فرصت‌هایی را برای مشاغل و صنایع جدیدی ایجاد کنند؛ زیرا در توسعه، ساخت، نصب و نگهداری سیستم‌های انرژی تجدید‌پذیر تخصص دارند. این امر می‌تواند منجر به ایجاد مشاغل جدید و فرصت‌های اقتصادی جدید برای ساکنان شود. علاوه بر این، پذیرش انرژی‌های تجدیدپذیر می‌تواند منجر به توسعۀ فناوری‌ها و مدل‌های تجاری جدید شود. همچنین، می‌توانند در سایر بخش‌ها به کار گرفته شوند تا نوآوری و کارآفرینی گسترده‌تر را در شهر هدایت کنند. با پرورش فرهنگ نوآوری و کارآفرینی دربارۀ انرژی‌های تجدیدپذیر، شهرها می‌توانند خود را به‌عنوان رهبران گذار به یک اقتصاد پایدارتر و کم‌کربن معرفی کنند.

سلامت عمومی: انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند با کاهش آلودگی هوا سلامت عمومی را بهبود بخشند. همچنین، می‌توانند منجر به کاهش بیماری‌های تنفسی و سایر مسائل بهداشتی مرتبط با آلودگی سوخت‌های فسیلی شوند. منابع انرژی تجدیدپذیر مانند باد، خورشید، برق آبی و زمین‌گرمایی آلاینده‌های مضری را در هوا منتشر نمی‌کنند. بر‌خلاف سوخت‌های فسیلی مانند زغال‌سنگ، نفت و گاز طبیعی که مقدار‌های زیادی دی اکسید کربن، دی اکسید گوگرد، اکسیدهای نیتروژن را آزاد می‌کنند و به این ترتیب، سایر آلاینده‌های مضر وارد جو می‌شود. این آلاینده‌ها می‌توانند اثر‌های جدّی بر سلامتی داشته باشند. به‌ویژه برای افرادی که در نزدیکی نیروگاه‌ها و سایر منابع آلودگی زندگی می‌کنند. قرار‌گرفتن در‌معرض آلودگی هوا با بیماری‌های تنفسی مانند آسم، برونشیت و آمفیزم و نیز بیماری‌های قلبی، سکتۀ مغزی و سرطان ریه مرتبط است. همچنین، کودکان، افراد مسن و افرادی که از قبل شرایط سلامتی دارند، در‌برابر اثر‌های آلودگی هوا آسیب‌پذیر هستند .با به‌کارگیری انرژی تجدیدپذیر می‌توان میزان آلاینده‌های مضر موجود در هوا را کاهش دهیم و سپس سلامت عمومی را بهبود بخشیم. این امر به‌ویژه در شهر اهواز مهم است. جایی که آلودگی هوا اغلب به‌دلیل ازدحام ترافیک و فعالیت‌های صنعتی در بیشترین حد است. همچنین، انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند به کاهش انتشار گازهای گلخانه‌ای که محرک‌های اصلی تغییرات اقلیمی است، کمک کنند و به‌دنبال آن آیندۀ پایدارتر و سالم‌تری را برای همه ترویج دهند.

تنوع در منابع انرژی: انرژی‌های تجدیدپذیر می‌توانند ترکیب انرژی یک کشور را متنوع کنند و اتکای آن به یک منبع انرژی را کاهش و در‌نتیجه، امنیت انرژی را افزایش دهند.

امنیت انرژی: منابع انرژی تجدیدپذیر مانند انرژی خورشیدی، بادی و برق آبی می‌توانند وابستگی یک کشور را به سوخت‌های فسیلی وارداتی کاهش و در‌نتیجه، امنیت انرژی آن را افزایش دهند.

پایداری زیست‌محیطی: منابع انرژی تجدیدپذیر بیشتر دوستدار محیط‌زیست هستند؛ زیرا در‌مقایسه با سوخت‌های فسیلی انتشار گازهای گلخانه‌ای کمتری تولید  و به کاهش آلودگی هوا کمک می‌کنند. همان‌طور که ذکر شد برای تعیین اثر‌های شاخص‌های پدافند غیر‌عامل از مدل ویکور استفاده شده است که این مدل از پنج مرحله عبور می‌کند تا به نتایج دقیق برسد. جدول 3 نتایج وزن‌دهی ابتدایی شاخص‌های پدافند غیر‌عامل را در توسعۀ انرژی نشان می‌دهد.

جدول 3: نتایج نهایی مدل VIKOR

Table 3: Final results of the VIKOR model

مشارکت جامعه

ایجاد شغل و کار‌آفرینی

بهبود کیفیت هوا

نوآوری

سلامت عمومی

امنیت انرژی

تنوع در منابع انرژی

پایداری زیست‌محیطی

صرفه جویی در هزینه‌های انرژی

کد

X1

X2

X3

X4

X5

X6

X7

X8

وزن

0.207

0.295

0.89

0.154

0.49

0.29

0.92

0.85

انرژی آبی

۱۳.

73

۰۶.

۳۲.

۰۱.

۰

۱۸.

۱۱.

زمین‌گرمایی

۳۶.

۰۳.

۱۶.

۱۱.

۴۱.

۱۴.

.۳۱

۳۵.

بادی

۴۰.

۰۷.

۰۵.

۱۹.

۰

۰

۰۵.

۱۶.

خورشیدی

۳۸.

۱۵.

۰۲۵.

۱۶.

۲۱.

۰۴.

۳۸.

۹۱.

زیست‌توده

۱۴.

۵۸.

۰۸.

۰۲.

۰۵.

۰

۱۰.

۰۱.

سنجش و رتبه‌بندی انواع انرژی تجدید‌پذیر بر‌اساس شاخص ویکور

انواع انرژی

شاخص سودمندیS

شاخص تأسف R

شاخص ویکور  Qi

رتبۀ انرژی

بادی

۱/۹۶۶

۷۵۸.

۷۸۰.

2

خورشیدی

۲.۸

۸۴۵.

۱

1

آبی

۸۶۶.

۲۹۱.

۲۲۲.

3

زیست‌توده

۶۰۶.

۱۸۸.

۰۹۵.

4

زمین‌گرمایی

۹۲۶.

۲۵۱.

۲۰۲.

5

منبع: نگارندگان، 1402

براساس جدول 3 ماتریس تصمیم‌گیری متشکل از گزینه‌ها و معیارهاست. گزینه‌ها همان انرژی‌های تجدید‌پذیر و معیا‌ر‌ها شاخص‌های پدافند غیر‌عامل هستند که ۸ معیار دارند. در مرحلۀ دوم بیشترین ارزش fi+ و پایین‌ترین ارزش fi- توابع معیار از ماتریس تصمیم‌گیری استخراج‌ شده است که نشان‌دهندۀ تفاوت مشهود بین شاخص‌هاست. در گام بعدی پس از تعیین حداکثر و حداقل ارزش، وزن‌دهی معیارها صورت گرفته است. بر این اساس، ضریب سازگاری مقایسۀ معیارها نیز به میزان 0۱/0 بوده است که از حد پذیرفتنی 1/0 در AHP کمتر و مناسب بوده است. بعد از محاسبۀ وزن نسبی معیارها باید ارزش Sj (مطلوبیت) و Rj (شاخص نارضایتی) محاسبه شود که این تفاوت در دو شاخص مذکور هم نمایان است. در پنجمین گام شاخص ویکور که همان امتیاز نهایی هر گزینه است محاسبه‌ شده است که کمتر‌بودن مقدار آن شاخص به‌منزلۀ مطلوبیت فراوان معیار است. نتایج تکنیک VIKOR حاکی از آن است که شاخص‌های پدافند غیر‌عامل در کاهش چالش‌های انرژی تجدید‌پذیر در‌میان انواع انرژی در شهر اهواز، انرژی خورشیدی با امتیاز 1رتبۀ اول، انرژی بادی با امتیازی 758/0در رتبۀ دوم، انرژی آبی با امتیاز 2220/0 در رتبۀ سوم قرارگرفته‌ است. همچنین، انرژی زیست‌توده و زمین‌گرمایی به‌ترتیب در پایین‌ترین رتبه قرار دارند. نتیجۀ نهایی این مبحث مشخص می‌کند که امکان توسعۀ انرژی خورشیدی بیشتر از سایر انرژی‌هاست. در گام بعدی ادغام‌سازی و روابط بین شاخص‌های پدافند و چالش‌های توسعۀ انرژی در هر‌یک از انواع انرژی‌های تجدید‌پذیر مشخص است. همان‌طور که شکل 5 نشان می‌دهد وابستگی بین گویه‌های پژوهش به‌صورت موردی و خوشه‌ای وجود دارد؛ بنابراین نیاز است که این ادغام‌سازی به‌طور دقیق تحلیل تا مشخص شود که در کاهش چالش‌های توسعۀ انرژی چه اقدام‌های پدافندی نیاز است تا با رویکرد پدافند غیر‌عامل، بهره‌وری انرژی‌های تجدید‌پذیر در قلمرو مطالعه‌شده بیشتر شود. به همین منظور، شکل 6 نتایج این تحلیل را نشان می‌دهد.

 

شکل 5: نمای کلی وابستگی بین شاخص‌های پدافند غیر‌عامل و چالش‌های توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر (منبع: نگارندگان، 1402)

Figure 5: The dependence of passive defense and renewable energy

 

شکل6 : تحلیل ادغام بین شاخص‌های پدافند غیر‌عامل و چالش‌های توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر (منبع: نگارندگان، 1402)

Figure 6: Integration of passive defense indicators and renewable energy challenges

 

همان‌طور که در شکل 6 مشخص است بین شاخص‌های پدافند غیر‌عامل و چالش‌های توسعۀ انرژی نوعی وابستگی وجود دارد که مشخص می‌کند امکان توسعۀ کدام نوع انرژی بیشتر است و چالش‌های موجود، امکان توسعۀ کدام نوع انرژی را بر‌اساس شرایط اهواز کمتر می‌کند که این وابستگی بسته به هر نوع انرژی تجدید‌پذیر با یکدیگر متفاوت است. جدول 4 نتایج این وابستگی‌ها را بر‌اساس تعداد ستاره‌ها مشخص کرده است؛ به‌طوری که تعداد ستارۀ بیشتر نشان‌دهندۀ اثر‌های بیشتر شاخص‌های پدافندی در کاهش چالش‌های توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر کلانشهر اهواز است.

جدول 4: نتایج وابستگی بین شاخص‌های پدافندی با چالش‌های توسعۀ انرژی

Table 6: The results of the dependence between defense indicators and energy challenges

Ca

Aa

آبی

بادی

خورشیدی

زمین‌گرما

زیست‌توده

Ca

Aa

آبی

بادی

خورشیدی

زمین‌گرما

زیست‌توده

Ca1

Aa1

*

****

****

***

**

Ca5

Aa1

**

****

***

***

***

Aa2

****

****

****

***

***

Aa2

****

****

*****

****

***

Aa3

**

****

***

*****

****

Aa3

**

****

***

****

****

Aa4

**

***

*

****

***

Aa4

**

***

*

****

**

Aa5

***

**

**

*

****

Aa5

***

**

**

**

****

Aa6

**

*

*****

**

**

Aa6

**

*

*****

**

**

Aa7

*****

***

*

***

****

Aa7

*****

***

*

***

****

Aa8

***

**

*

***

***

Aa8

***

**

*

***

***

Ca2

Aa1

*

****

***

***

**

Ca6

Aa1

**

****

****

***

***

Aa2

****

****

*****

***

***

Aa2

****

****

*****

****

***

Aa3

**

****

***

****

****

Aa3

**

****

***

****

****

Aa4

**

***

*

****

**

Aa4

**

***

*

****

**

Aa5

***

**

**

**

****

Aa5

***

**

**

***

****

Aa6

**

*

*****

**

**

Aa6

**

*

*****

**

**

Aa7

*****

***

*

***

****

Aa7

*****

***

*****

***

****

Aa8

***

**

*

***

***

Aa8

***

***

**

***

***

Ca3

Aa1

*****

***

*

***

****

Ca7

Aa1

*

****

****

***

**

Aa2

***

**

*

***

***

Aa2

****

****

****

***

***

Aa3

**

****

****

***

***

Aa3

**

****

***

*****

****

Aa4

****

****

*****

****

***

Aa4

**

***

*

****

***

Aa5

**

****

***

****

****

Aa5

***

**

**

*

****

Aa6

**

***

*

****

**

Aa6

**

*

*****

**

**

Aa7

***

**

**

***

****

Aa7

*****

***

*

***

****

Aa8

**

*

*****

**

**

Aa8

***

**

*

***

***

Ca4

Aa1

*****

***

*****

***

****

Ca8

Aa1

*****

***

*****

***

****

Aa2

***

***

**

***

***

Aa2

***

***

**

***

***

Aa3

**

****

****

***

***

Aa3

**

****

****

***

***

Aa4

****

****

*****

****

***

Aa4

****

****

*****

****

***

Aa5

**

****

***

****

****

Aa5

**

****

***

****

****

Aa6

**

***

*

****

**

Aa6

**

***

*

****

**

Aa7

***

**

**

***

****

Aa7

***

**

**

***

****

Aa8

**

*

*****

**

**

Aa8

**

*

*****

**

**

منبع: نگارندگان، 1402

 

نتیجه‌گیری

توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر در شهر اهواز با چالش‌های متعدّدی از‌جمله محدودیت در‌دسترس بودن منابع، نداشتن آگاهی و آموزش‌ندیدن دربارۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر، محدودیت‌های مالی، چارچوب نظارتی و ادغام با زیرساخت‌های موجود مواجه است. غلبه بر این چالش‌ها نیازمند تلاش مشترک بین دولت، سرمایه‌گذاران خصوصی و مردم است. همچنین، در این میان ایجاد سیاست‌ها و مقررات روشن، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و فناوری، ایجاد برنامه‌های آموزشی، آگاهی‌بخشی برای غلبه بر این چالش‌ها و ارتقای توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر در شهر اهواز ضروری است.

در پژوهش حاضر مشخص شد که چالش‌های متعدّدی برای توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر در اهواز وجود دارد. به همین دلیل، تحلیل این چالش‌ها از روش‌های مختلف کمّی رتبه‌بندی و ادغامی استفاده شده است. رتبه‌بندی انرژی ابزاری حیاتی برای برنامه‌ریزان شهری ازجهت درک نیازهای انرژی خود و شناسایی راه‌حل‌های بالقوه است که مشخص می‌کند امکان توسعۀ کدام نوع انرژی بیشتر یا کمتر است. مدیران می‌توانند با رتبه‌بندی راه‌حل‌های توسعۀ انرژی بر‌اساس اثربخشی، هزینه و تأثیر زیست‌محیطی تصمیمات آگاهانه‌ای دربارۀ اولویت توسعۀ هر‌کدام از انواع انرژی بگیرند. بر‌اساس یافته‌های این مقاله چالش‌ها در هر‌یک از انواع انرژی متفاوت است. در پژوهش حاضر مشخص شد که انرژی‌های تجدید‌پذیر آبی، بادی، خورشیدی، زیست‌توده و رمین‌گرمایی چالش‌های متعدّدی دارند که این چالش‌ها در هر‌یک از انواع انرژی رتبۀ خاصی نیز دارند؛ بنا‌براین نمی‌توان گفت که همۀ انواع انرژی‌های تجدید‌پذیر چالش‌های یکسانی دارند که این امر امکان توسعۀ انرژی خاصی را بر‌اساس وضع موجود و پتانسیل‌های فعلی مشخص می‌کند؛ با این حال وابستگی تجهیزاتی به بازار جهانی برای توسعۀ انرژی‌های زیست‌توده اصلی‌ترین چالش و برای انرژی‌های آبی کمترین چالش است. کمبود آینده‌نگری در‌حوزۀ تولید و مصرف برای انرژی زیست‌توده بیشترین عامل و برای انرژی خورشیدی کمترین عامل مؤثر است. همچنین، ضعف وجود اطلاعات دقیق، عملکردهای فراملی شهر اهواز، میزان فراوان تخلفات در‌حوزۀ توزیع، وجود صنایع پرمصرف، پیامدهای شدید زیست‌محیطی، تجهیزات ناشی از مصرف سوخت و هزینه‌های زیاد استفاده به‌ترتیب اصلی‌ترین چالش‌های انرژی زیست‌توده، انرژی زمین‌گرمایی، انرژی خورشیدی، انرژی بادی، انرژی آبی، انرژی زیست‌توده و انرژی خورشیدی هستند که گویای این مقایسۀ تطبیقی است. همچنین، محققان در این پژوهش به این نتیجه رسیدند که مجموعه چالش‌های موجود به‌ترتیب در توسعۀ انرژی زمین‌گرمایی، زیست‌توده، آبی، بادی و خورشیدی بیشترین اثر‌ها را دارند؛ بنابراین نیاز است که مدیران ذی‌ربط در برنامه‌ریزی‌ها نگاهی دقیق به این اولویت‌بندی داشته باشند؛ زیرا رفع این چالش‌ها به‌صورت همزمان مشکل است.

نتایج تکنیک VIKOR حاکی از آن است که شاخص‌های پدافند غیر‌عامل در کاهش چالش‌های انرژی تجدید‌پذیر در‌میان انواع انرژی در شهر خورشیدی با امتیاز 1رتبۀ اول، انرژی بادی با امتیازی 758/0 در رتبۀ دوم، انرژی آبی با امتیاز 2220/0 در رتبۀ سوم قرارگرفته است. همچنین، انرژی زیست‌توده و زمین‌گرمایی به‌ترتیب در پایین‌ترین رتبه قرار دارد. نتایج ادغام‌سازی هم نشان داد که بین شاخص‌های پدافند غیر‌عامل و چالش‌های توسعۀ انرژی نوعی وابستگی وجود دارد که این وابستگی بسته به هر نوع انرژی تجدید‌پذیر با یکدیگر متفاوت است؛ بنابراین برای توسعۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر و رفع چالش‌های موجود راهکارهای زیر پیشنهاد می‌شود.

1- ایجاد یک تیم چند‌رشته‌ای از متخصصان ذی‌ربط: یک تیم چند‌رشته‌ای ایجاد کنید تا متخصصان حوزه‌های مختلف مانند انرژی، برنامه‌ریزی شهری، علوم محیطی و علوم اجتماعی گرد هم بیایند. این تیم طیف متنوعی از تخصص را برای تجزیه‌و‌تحلیل و درک عوامل آسیب‌پذیری انرژی خواهد داشت.

2- ایجاد مجموعه‌ای از شاخص‌ها برای اندازه‌گیری و ارزیابی آسیب‌پذیری انرژی در شهر: این شاخص‌ها می‌تواند شامل عواملی مانند الگوهای مصرف انرژی، انعطاف‌پذیری زیرساخت‌های انرژی، ویژگی‌های اجتماعی-اقتصادی و خطر‌های زیست‌محیطی باشد. بر‌اساس این شاخص‌ها، محرک‌های خاصی را که به آسیب‌پذیری انرژی کمک می‌کنند با‌توجه به ویژگی‌های انسانی و طبیعی اهواز تعیین می‌شود.

3- ایجاد یک پایگاه داده و اطلاعات باتوجه به ویژگی‌های انواع انرژی درسطح شهر: با‌توجه به اطلاعات موجود در‌سطح نهادهای ذی‌ربط یک پایگاه دادۀ مرکزی با محوریت سازمان برق ایجاد شود.

4- ارزیابی خطر و اولویت‌بندی اقدام‌ها به‌طور جد در سازمان‌های ذی‌صلاح: پس از شناسایی محرک‌ها، آسیب‌پذیری هر‌یک از انواع انرژی از‌نظر تأثیر بالقوه و احتمال میزان آسیب‌پذیری آنها ارزیابی شود. بر‌اساس این ارزیابی، اقدام‌های توسعۀ انرژی به‌صورت تفکیک‌شده اولویت‌بندی می‌شود. بدین ترتیب، یک برنامۀ عملی برای رسیدگی به آنها تهیه می‌شود. این طرح باید شامل استراتژی‌های کوتاه‌مدت و بلند‌مدت برای کاهش آسیب‌پذیری و افزایش انعطاف‌پذیری انرژی باشد.

5- اجرای مداخلات و نظارت بر توسعۀ انرژی: استراتژی‌ها و اقدام‌های متناسب در راستای رسیدگی به محرک‌های اولویت‌بندی‌شدۀ آسیب‌پذیری انرژی شناسایی و اجرا شود. این امرشامل اقدام‌هایی مانند بهبود بهره‌وری انرژی، تنوع‌بخشیدن به منابع انرژی، افزایش انعطاف‌پذیری زیرساخت‌ها، ترویج آموزش و آگاهی جامعه و تقویت عدالت اجتماعی است. برای اطمینان از اثربخشی و تطبیق راهبردها در‌صورت نیاز به‌طور مستمر پیشرفت را نظارت و ارزیابی کنید.

6- تقویت همکاری ها و مشارکت‌ها: برای استفاده از منابع، تخصیص و بودجه با سازمان‌های مربوط، مؤسسات دانشگاهی و سازمان‌های دولتی مشارکت انجام شود. این همکاری و مشارکت می‌تواند به اجرای پروژه‌ها در‌مقیاس بزرگ‌تر، به اشتراک‌گذاری بهترین شیوه‌ها و تسریع پیشرفت در راستای کاهش آسیب‌پذیری انرژی کمک کند.

در پایان گفتنی است که توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر در شهر اهواز با چالش‌های متعدّدی از‌جمله محدودیت د‌ردسترس بودن منابع، آگاهی‌نداشتن و آموزش‌ندیدن دربارۀ انرژی‌های تجدید‌پذیر، محدودیت‌های مالی، چارچوب نظارتی و ادغام با زیرساخت‌های موجود مواجه است. غلبه بر این چالش‌ها نیازمند تلاش مشترک بین دولت، سرمایه‌گذاران خصوصی و مردم است. در‌نهایت، ایجاد سیاست‌ها و مقررات روشن، سرمایه‌گذاری در زیرساخت‌ها و فناوری و برنامه‌های آموزشی و آگاهی‌‌بخشی برای غلبه بر این چالش‌ها و ارتقای توسعۀ انرژی‌های تجدیدپذیر در شهر اهواز ضروری است.

 

[1] . www.satba.gov.ir

References

منابع
اصغری، علی، و سلیمان‌زاده، مهدی (1395). اهمیت و لزوم استفاده از انرژی‌های نو تجدید‌پذیر در اماکن انتظامی. نشریۀ علمی مطالعات مهندسی، 9(32)،11-36.  magiran.com/p2478156
اکبری، حسن، و حسینی‌نژاد، فاطمه سادات (1398). تعیین زاویۀ بهینۀ استقرار سطوح قائم ساختمان بر‌اساس دریافت انرژی خورشیدی در اقلیم گرم و مرطوب (مطالعۀ موردی: شهرهای بندرعباس، بوشهر و اهواز). معماری و شهرسازی ایران، 10(2)، 99-112.  https://doi.org/10.30475/isau.2020.103679  
انجمن انرژی‌های تجدید‌پذیر ایران (1402). گزارش وضعیت جهانی انرژی‌های تجدید‌پذیر 2023.  http://irrea.ir/wp-content/uploads/2023/05/REN21-2023-FINAL.pdf
باوقار زعیمی، نجوا، فرقانی، محمدعلی، و صادقی، زین‌العابدین (1397). اولویت‌بندی منابع انرژی تجدید‌پذیر در استان هرمزگان .نشریۀ انرژی ایران، 21(1)، 49-37.  https://necjournals.ir/article-1-1164-fa.html   
پاشنگ، مریم (1400). جایگاه ایران در نقشۀ جدید انرژی جهان. انتشارات آگاه.
جدی، بابک، غفار‌پور، رضا، و رنجبر، علی‌محمد (1397). ارتقا شاخص‌های پدافند غیر‌عامل با استفاده از برنامه‌ریزی بهینۀ منابع تجدید‌پذیر انرژی در شبکۀ هوشمند برق. مجلۀ انجمن مهندسی برق، 15(1)، 1-14. http://jiaeee.com/article-1-537-fa.html
سازمان انرژی‌های تجدید‌پذیر و بهره‌وری انرژی برق (1400). گزارش آماری سازمان انرژی‌های تجدید‌پذیر و بهره‌وری انرژی برق. https://www.satba.gov.ir/fa/satba/information
شکر بیگی، علی عباس، و ریحانی محب سراج، ندا (1395). استراتژی پدافند غیرعامل در‌حوزۀ توسعۀ پایدار انرژی. کنفرانس پدافند غیرعامل و توسعۀ پایدار، پردیس بین‌الملل دانشگاه فردوسی مشهد. https://www.sid.ir/paper/830697/fa
شهرداری اهواز (1399). آمارنامۀ کلانشهر اهواز. معاونت برنامه‌ریزی و توسعۀ سرمایۀ انسانی شهرداری اهواز. https://planning.ahvaz.ir
علائی‌پور، مریم‌السادات، مافی، مصطفی، خانکی، منصور، و ابراهیمی، مسعود (1400). امکان‌سنجی فنی اقتصادی سیستم‌های تأمین انرژی از منابع تجدید‌پذیر خورشیدی در مناطق روستایی با اقلیم سرد و خشک. نشریۀ مهندسی مکانیک امیر‌کبیر، 53(1)، 81-100.  https://doi.org/10.22060/mej.2019.16153.6287  
فرتاش، کیارش، باوفا، فاطمه، و سعدآبادی، علی‌اصغر (1401). تحلیل چالش‌های توسعۀ بازار فناوری‌های انرژی تجدید‌پذیر در ایران. فصلنامۀ توسعۀ تکنولوژی صنعتی، 20(47)، 55-72. 10.22034/jtd.2022.252592
کاظمیان، غلامرضا، رسولی، افشین، و خزایی، محمد‌مهدی (1396). جایگاه انرژی‌های نو تجدید‌پذیر در زیست‌پذیرانه کردن شهرها (مطالعۀ موردی شهر: تهران). پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، 8(29)، 99-118. https://jupm.marvdasht.iau.ir/article_2356.html
 
References
Ahvaz municipality (2019). Statistics of Ahvaz metropolis. Deputy of planning and development of Ahvaz municipality. https://planning.ahvaz.ir [In Persian].
Alaeipour, M. S., Mafi, M., Khanaki, M., & Ebrahimi, M. (2021). Techno-economic feasibility of energy supply systems from renewable sources of solar and biomass in rural areas located in cold and dry climate. Amirkabir Journal of Mechanical Engineering, 53(1), 81-100. 10.22060/mej.2019.16153.6287 [In Persian].
Akbari, H., & Hosseini Nezhad, F. S. (2020). Determining the optimum orientation of vertical building surfaces, based on solar energy receiving in the hot and humid climate (Case Study: Bandar Abbas, Bushehr and Ahwaz Cities). Journal of Iranian Architecture & Urbanism (JIAU), 10(2), 99-112. https://doi.org/10.30475/isau.2020.103679  [In Persian].
Asghari, A., & Suleimanzadeh, M. (2017). The importance and necessity of using new and renewable energy sources in Military sites. Journal of Police engineering studies, 9(32), 11-36. magiran.com/p2478156 [In Persian].
Bawqar Zaeimi, N., Farqani, M. A., & Sadeghi, Z. A. (2017). Prioritizing renewable energy resources of hormozgan province. Iranian Energy Magazine, 21(1), 37-49. https://necjournals.ir/article-1-1164-fa.html [In Persian].
Best, R. (2017). Switching towards coal or renewable energy? The effects of financial capital on energy transitions. Energy Economics, 63(6), 75-83. https://doi.org/10.1016/j.eneco.2017.01.019
Bloomfield, E. F. (2019). The rhetoric of energy Darwinism: Neoliberal piety and market autonomy in economic discourse. Rhetoric Society Quarterly, 49(4), 320-341. https://doi.org/10.1080/02773945.2019.1634831
Bouzarovski, S., Pasqualetti, M. J., & Broto, V. C. (Eds.). (2017). The Routledge research companion to energy geographies. Taylor & Francis.
Brahim, S. P. (2014). Renewable energy and energy security in the Philippines. Energy Procedia, 52, 480 -486. 10.1016/j.egypro.2014.07.101
Büyükozkan, G., & Güleryüz, S. (2016). An integrated DEMATEL-ANP approach for renewable energy resources selection in Turkey. International Journal of Production Economics, 182, 435–448. https://doi.org/10.1016/j.ijpe.2016.09.015
Cheung, T. T. T., & Oßenbrügge, J (2020). Governing urban energy transitions and climate change: Actions relations and local dependencies in Germany. Energy Research & Social Science, 69, 101728. https://doi.org/10.1016/j.erss.2020.101728
Cotten, A., & Forehand, D. I. (2022). Multi-objective optimisation of a sloped-motion, multibody wave energy converter concept. Renewable Energy, 194, 307-320. https://doi.org/10.1016/j.renene.2022.05.030
Ceballos, J. C., Porfirio, A. C. S., Oricchio, P. A., & Posse, G. (2022). Characterization of the annual regime of surface solar irradiance over Argentine Pampean Region using GL1. 2 satellite-based data. Renewable Energy, 194, 526-537. https://doi.org/10.1016/j.renene.2022.05.038
Fartash, K., Bavafasefat, F., & Sadabadi, A. A. (2022). Analysis of market development challenges of renewable energy technologies in Iran with structural-interpretive modeling. Quarterly journal of Industrial Technology Development, 20(47), 55-72. 10.22034/jtd.2022.25259 [In Persian].
Herbst, J. M., & Grant-Smith, D. (2020). Tapping into new power opportunities and challenges for growing community renewable energy. Imprint routledge.
Iran renewable energy association. (2023). Report on the global situation of renewable energies 2023. http://irrea.ir/wp-content/uploads/2023/05/REN21-2023-FINAL.pdf [In Persian].
Iskandarova, M., Dembek, A., Fraaije, M., Matthews, W., Stasik, A., Wittmayer, J. M., & Sovacool, B. K. (2021). Who finances renewable energy in Europe? Examining temporality, authority and contestation in solar and wind subsidies in Poland, the Netherlands and the United Kingdom. Energy Strategy Reviews, 38, 100730. https://doi.org/10.1016/j.esr.2021.100730
Jeddi, B., Ghaffarpour, R., & Ranjbar, A. M. (2018). Optimal Planning of Renewable Energy Resources in Smart Power Distribution Networks for Improvement of Passive Defense Indices. Journal of Iranian Association of Electrical and Electronics Engineers, 15(1), 1-14. https://jiaeee.com/article-1-537-en.html [In Persian].
Kazemian, G., Rasouli, A., & Khazaei, M. (2017). New and renewable energies position in creating viable cities, case study Tehran city. Research And Urban Planning, 8(29), 99-118. https://jupm.marvdasht.iau.ir/article_2356.html [In Persian].
Kim, J., Suharto, Y., & Daim, T. U. (2017). Evaluation of Electrical Energy Storage (EES) technologies for renewable energy: A case from the US Pacific Northwest. Journal of Energy Storage, 11, 25-54. https://doi.org/10.1016/j.est.2017.01.003
Lucas, N. S., Austin, M. J., Rippeth, T. P., Powell, B., & Wakonigg, P. (2022). Turbulence and coherent structure characterisation in a tidally energetic channel. Renewable Energy, 194, 259-272. https://doi.org/10.1016/j.renene.2022.05.044
Kabak, M., & Dağdeviren, M. (2014). Prioritization of renewable energy sources for Turkey by using a hybrid MCDM methodology. Energy conversion and management, 79, 25-33. https://doi.org/10.1016/j.enconman.2013.11.036
Pashang, M. (2021). Iran's position in the new energy map of the world. AGAH publications. [In Persian].
Renewable Energy and Energy Efficiency Organization. (2021). Statistical report of renewable energy organization and electricity energy efficiency. https://www.satba.gov.ir/fa/satba/information [In Persian].
Shekar Beigi, A. A., & Rihani Mohib Siraj, N. (2016). The strategy of passive defense in the field of sustainable energy development. National Conference on Passive Defense and Sustainable Development, Ferdowsi university of Mashhad. https://www.sid.ir/paper/8306 [In Persian].
Solomon, B. D., & Pasqualetti, M. J. (2004). History of energy in geographic thought. In C. J. Cleveland (Ed.), Encyclopedia of Energy (Volume 2, pp. 831–842). San Diego, CA: Elsevier.
Wang, B., Kocaoglu, D. F., Daim, T. U., & Yang, J. (2010). A decision model for energy resource selection in China. Energy Policy, 38(11), 7130-7141. https://doi.org/10.1016/j.enpol.2010.07.031

Files

History

  • Receive Date: 06 June 2023
  • Revise Date: 19 September 2023
  • Accept Date: 01 October 2023

Share

How to cite

Statistics