مقایسة وضعیت امنیت غذایی خانوارهای روستایی شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد با استفاده از روش FGIS

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دانشجوی دکتری گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

2 استادیار گروه جغرافیا و برنامه ریزی روستایی دانشکده برنامه ریزی و علوم محیطی دانشگاه تبریز، تبریز، ایران

چکیده

طرح مسئله: امنیت غذایی به‌عنوان شاخص سلامتی در سطوح خانوار مطرح است و ناامنی غذایی می‌تواند زمینه‌ساز مشکلات تکاملی، سلامتی و تغذیه‌ای باشد. بر این اساس تعیین عوامل مرتبط با امنیت غذایی در هر جامعه‌ای ضروری است. امنیت غذایی ازجمله پدیده‌هایی است که بر تمام ابعاد اقتصادی، اجتماعی و سیاسی تأثیر می‌گذارد. مفهوم امنیت غذایی بسیار گسترده است و با تعامل با دامنه‌ای از عوامل زیست‌شناختی، اقتصادی، اجتماعی، کشاورزی و فیزیکی تعیین می‌شود. آگاهی دربارة وضعیت امنیت غذایی هر منطقه می‌تواند برنامه‌ریزی در این زمینه را کارآمدتر کند. هدف پژوهش حاضر، بررسی وضعیت امنیت غذایی در خانوارهای روستایی شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد است. روش: این پژوهش ازنظر هدف، کاربردی و ازنظر روش‌شناسی، توصیفی‌تحلیلی است. قلمرو مکانی پژوهش نیز شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد است. بدین منظور از 22 شاخص کشاورزی برگرفته از نتایج سرشماری عمومی کشاورزی سال 1393 برای بررسی وضعیت امنیت غذایی در مناطق روستایی محدودة مطالعه‌شده، و از روش آنتروپی شانون و منطق فازی (FGIS) برای تجزیه و تحلیل داده‌ها و اطلاعات استفاده شد. نتایج: یافته‌های پژوهش نشان داد از کل 293 منطقۀ روستایی مطالعه‌شده، 73/2 درصد روستاها (8 روستا) در وضعیت خیلی خوب، 51/7 درصد (22 روستا) در وضعیت خوب، 06/17 درصد (50 روستا) در وضعیت متوسط، 54/37 درصد (110 روستا) در وضعیت ضعیف و 15/35 درصد (103 روستا) در وضعیت خیلی ضعیف ازنظر امنیت غذایی با تأکید بر شاخص‌های توسعة کشاورزی قرار دارند. به‌طورکلی امنیت غذایی 70/72 درصد از روستاهای محدودة بررسی‌شده در وضعیت خطرناکی از بعد کشاورزی است و به توجه ویژة مسئولان به‌ویژه در زمینة توسعة پایدار بخش کشاورزی این روستاها نیاز دارد.

کلیدواژه‌ها

موضوعات


عنوان مقاله [English]

Comparison of Food Security Situations of Rural Households in Heris and Bostanabad with Emphasis on Agricultural Indicators Using FGIS

نویسندگان [English]

  • Mohammed Mohsenzadeh Harris 1
  • Hossein Karimzadeh 2
  • Mohsen Aghayarihir 2
1 Ph.D. Candidate in Geography and Rural Planning, University of Tabriz,Tabriz,Iran
2 Assistant Professor, Department of Geography and Rural Planning, University of Tabriz,Tabriz,Iran
چکیده [English]

 
Abstract
Since food security is an indicator of health at the household and individual levels and food insecurity can be a predictor of developmental, health, and nutritional problems, it is necessary to determine its related factors in any society. It is one of the phenomena affecting all economic, social, and political dimensions. The concept of food security is very broad and is defined by the interaction of a range of biological, economic, social, agricultural, and physical factors. Understanding the food security situation of each region can make planning more efficient with more promising results. The purpose of the current study was to investigate the zone of food security in the rural areas of the two cities of Heris and Bostanabad. This was an applied research in terms of purpose and a descriptive-analytical research in terms of methodology. In this study, 22 agricultural indices derived from the results of the 2014 General Agricultural Census were used and the outputs were classified into very good, good, medium, poor, and very poor categories. The information was gained through Fuzzy Logic and Shanon Entropy methods. The research findings indicated that out of 293 rural areas studied, 8 (2.73%), 22 (7.51%), 50 (17.06%), 110 (37.54%), and 103 (35.15%) villages were in very good, good, moderate, poor, and very poor conditions, respectively. Overall, from the agricultural perspective, food security was in a dangerous situation in 72.70% of the villages in the study areas and required the officials’ special attention, especially in the area of sustainable development of agricultural sector.
 

Introduction

Food security is recognized as one of the main challenges of the 21st century and with the ever-increasing world population, the need for food is increasing rapidly. Most of the people of the third world countries live in rural areas and improving their food security is very important. In this regard, different countries are trying to increase the food security of their societies by offering various solutions. One of the aspects of human security is food security. By expressing food security in relation to human security, we can realize the importance of the agricultural sector in providing adequate food for the society. East Azerbaijan Province is at the higher level of food security in comparison with other provinces of the country; still, we are far from global indicators. On the other hand, it seems that Heris and Bostanabad cities in this province are in lower levels of food security due to their geographical locations, climate changes, drought conditions, and specially, weak economic relations in comparison with the central cities of the province. It seems that there is a hope for the future of food security in Heris and Bostanabad cities with regard to the existing potentials for agricultural development in these regions. Therefore, the purpose of the current study was to compare food security situations in the rural areas of Heris and Bostanabad cities with emphasis on agricultural indicators.
 

Methodology

The purpose of this research was to investigate the zone of food security in the rural areas of the two cities of Heris and Bostanabad in East Azerbaijan Province. Thus, this study was an applied research in terms of the purpose and a descriptive-analytical research in terms of methodology. 22 agricultural indices derived from the results of the 2014 General Agricultural Census were utilized to assess food security situations in the studied rural areas. Shanon Entropy and Fuzzy Logic methods were applied to analyze the data.
 

Discussion

The results showed that 8 villages with 5574 households and a population of 18595 people were in very good conditions; 22 villages with 4020 households and a population of 13985 people were in good conditions; 50 villages with 11454 households and a population of 39064 people were in average conditions; 110 villages with 7604 households and a population of 25825 people were in poor conditions; and 103 villages with 2255 households and a population of 7191 people in very poor conditions. The linear regression analysis revealed that all the 22 subscales significantly predicted food security at the alpha level of 0.05. Among these, greenhouse and livestock areas with the beta levels of 0.407 and 0.025 had the highest and lowest shares of food security, respectively. Furthermore, the results of the Mann–Whitney U test showed no significant differences in the villages of these two cities in terms of the indicators of number of oil planters, spice crop planters, fibrous crop planters, greenhouse crop planters, skillworm breeding, grain growers, gardens and orchards, agricultural lands, and greenhouse area. The results of this study are in line with those obtained by Tanhayi et al. (1394), Rahimi Moghaddam et al.(1394), Pakravan et al. (1399), Sheybani et al. (1399), Cauchi et al. (2021), Nicholson et al. (2021), and Amolegbe (2021) in terms of widespread risk of hunger and food insecurity in rural areas.
 

Conclusion

The research findings indicated that 89.76% of the studied villages in Heris and Bostanabad cities were in a moderate to low status in terms of food security. The government and the private sector must pay special attention to sustainable development of agriculture, industry, and so on. Also, the indices of greenhouse area and number of livestock had the highest and lowest shares in determining food security from agricultural dimension in these areas, respectively. According to the climate conditions of the studied regions in terms of limited fresh water resources, climate diversity, short agricultural season, etc., the optimal use of resources, e.g., by cultivating plants in greenhouse, which needs less water and land, is one of the country’s priorities. However, it requires more workers. By training workers, we can harvest more crops in the limited area of greenhouse. It is possible to plant and harvest crops in the greenhouse environment during all the seasons of a year. Also, when the crops are uncultivable in the open air, it is possible for the plants to grow in the greenhouse in the off-season. This way, we can produce greenhouse products with best qualities, market them, and increase food security.
In the research geographical domain, the villages of Bostanabad City were in more appropriate situations in comparison with those of Heris City due to their proximities to Tabriz-Tehran communication road with more pastures and livestock, higher tourism capabilities, , and potential agricultural lands, besides having a shorter distance to Tabriz Province. In general, food security situation in the studied cities were not good due to the country’s macro-policies, economical situation, inflation, drought, water scarcity, etc. and needed special attention.
 
Keywords: food security, agriculture, Fuzzy Logic, Heris and Bostanabad cities
 
References
- Abdul Kadir, M. Kh. (2013). Food security modelling using two stage hybrid model and fuzzy logic risk assessment. PhD Thesis, University of Warwick.
- Amolegbe, K. B., Upton, J., Bageant, E., & Blom, S. (2021). Food price volatility and household food security: Evidence from Nigeria. Journal of Food Policy, 102, 102061.
- ASCE Standard (2001). Environmental and water resources institute, american society of civil engineers. Standard guidelines for artificial recharge of groundwater. ASCE Standards, EWRI/ASCE 34-01, 2001, p. 106.
- Calicioglu, O., Flammini, A., Bracco, S., Bellù, L., & Sims, R. (2019). The future challenges of food and agriculture: An integrated analysis of trends and solutions. Sustainability, 11(1), 222.
- Cauchia, J. P., Bambrick, H., Correa-Velez, I., & Moncada, S. (2021). White flour, white sugar, white rice, white salt’: Barriers to achieving food and nutrition security in Kiribati. Journal of Food Policy, 101, 102075.
- Chakraborty, S., & Newton, A., S. (2011). Climate change, plant diseases and food security: An overview. Journal of Plant Pathology, 60(1), 2–14.
- De Cock, N., D’Haese, M., Vink, N., Van Rooyen, C. J., Staelens, L., Schönfeldt, H. C., & D’Haese, L. (2013). Food security in rural areas of Limpopo province, South Africa. Journal of Food Security, 5(2), 269-282.
- Dobbie, S. L. (2016). The potential of agent-based modelling as a tool to unravel the complexity of household food security: A case study of rural Southern Malawi. PhD Thesis, University of Southampton.
- FAO IFAD & WFP (2015). The state of food insecurity in the world 2015; Meeting the 2015 international hunger targets: taking stock of uneven progress. Rome, Italy: FAO.
- FAO IFAD UNICEF WFP & WHO (2020). The State of Food Security and Nutrition in the World 2020: Transforming food systems for affordable healthy diets. Rome, Italy: Food & Agriculture Organization (FAO).
- Fisher, B., Naidoo, R., Guernier, J., Johnson, K., Mullins, D., Robinson, D., & Allison, E. H. (2017). Integrating fisheries and agricultural programs for food security. Journal of Agriculture & Food Security, 6(1), 1–7.
- Funk, C. C., & Brown, M. E. (2009). Declining global per capita agricultural production and warming oceans threaten food security. Journal of Food Security, 1(3), 271–289.
- Hussain, A., Rasul, G., Mahapatra, B., & Tuladhar, S. (2016). Household food security in the face of climate change in the Hindu-Kush Himalayan region. Journal of Food Security, 8(5), 921–937.
- Iese, V., Holland, E., Wairiu, M., Havea, R., Patolo, S., Nishi, M., … & Waqainabete, L. (2018). Facing food security risks: The rise and rise of the sweet potato in the Pacific Islands. Journal of Global Food Security, 18, 48–56.
- Islam, M. T., Hossain, M., M. Clarke, M., L. & Akanda, M., A., M. (2012). Adaptation to Climate Change: Biodiversity. Bangladesh: Food Security, Environmental Management and Rural Resilience.
- Khumalo, N. Z., & Sibanda, M. (2019). Does urban and peri-urban agriculture contribute to household food security? An assessment of the food security status of households in Tongaat, eThekwini Municipality. Sustainability, 11(4), 1082.
- Khush, G. S., Lee, S., Cho, J. I., & Jeon, J. S. (2012). Biofortification of crops for reducing malnutrition. Journal of Plant Biotechnology Reports, 6(3), 195-202.
- Mao, Y., Zhao, N., & Yang, X. (2013). Food security and farm land protection in China. Series on Chinese Economics Research, 2.
- Mechiche-Alami, A., Yagoubi, J., & Nicholas, K. A. (2021). Agricultural land acquisitions unlikely to address the food security needs of African countries. Journal of World Development, 141, 105384.
- Nébié, E. K. I., Ba, D., & Giannini, A. (2021). Food security and climate shocks in Senegal: Who and where are the most vulnerable households?. Journal of Global Food Security, 29, 100513
- Nicholson, C. F., Stephens, E. C., Kopainsky, B., Thornton, P. K., Jones, A. D., Parsons, D., & Garrett, J. (2021). Food security outcomes in agricultural systems models: Case examples and priority information needs. Journal of Agricultural Systems, 188, 103028
- Pozza, L. E., & Field, D. J. (2020). The science of soil security and food security. Journal of Soil Security, 1, 100002.
- Quandt, A. (2021). Agroforestry trees for improved food security on farms impacted by wildlife crop raiding in Kenya. Journal of Trees, Forests and People, 4, 100069.
- Simon, G. (2012). Food security: Definition, four dimensions, history. University of Roma. Faculty of Economics.
- Sinyolo, S., Mudhara, M., & Wale, E. (2014). Water security and rural household food security: Empirical evidence from the Mzinyathi district in South Africa. Journal of Food Security, 6(4), 483–499.
- Smith, P. (2013). Delivering food security without increasing pressure on land. Journal of Global Food Security, 2(1) 18-23.
- Tadesse, W., Halila, H., Jamal, M., El-Hanafi, S., Assefa, S., Oweis, T., & Baum, M. (2017). Role of Sustainable wheat production to ensure food security in the Cwana Region. Journal of Experimental Biology and Agricultural Sciences, 5, 15-32.
- Tincani, L. S. (2012). Resilient livelihoods: Adaptation, food security and wild foods in rural burkina faso. PhD Thesis, University of London.
 
Table 1: Different theoretical approaches to food security
Table 2: A number of domestic and foreign studies in the field of food security
Fig. 1: Research conceptual model (source: authors, 2021)
Table 3: Agricultural indicators affecting food security situation
Fig. 2: Research steps (authors, 2021)
Fig. 2: Political and geographical locations of the study areas
Table 4: Values obtained from Shannon entropy calculation
Fig. 1: Weights obtained from Shannon entropy calculation (source: research findings, 2021)
Fig. 3: Fuzzy layers of the studied indicators (source: research findings, 2021)
Fig. 4: Fuzzy layers of the studied indices (source: research findings, 2021)
Fig. 5: Fuzzy layers of the studied indices (source: research findings, 2021)
Fig. 6: Final zoning of food security situations in Harris and Bostanabad counties
Table 5: Calculation of the share of each indicator in determining food security in the study areas
Fig. 2: Contribution of each indicator to determining food security in the study areas (source: research findings, 2021)
Table 6: Number of villages located in the food security categories
Table 7: Areas occupied by the classes of food security status
Table 8: Comparison of food security indicators in Harris and Bostanabad villages

کلیدواژه‌ها [English]

  • food security
  • agriculture
  • Fuzzy Logic
  • Heris and Bostanabad cities

مقدمه

ثروت و فقر مفاهیم اقتصادی بازتاب‌دهندة بینش‌های اجرایی و توانایی مردم در جمع‌آوری ثروت مادی است؛ بنابراین، سطح فقر و گرسنگی میلیون‌ها انسان فقیر به معنی دسترسی نابرابر آنها به منابع مالی و ناتوانی آنها در یافتن راه‌حلی برای موقعیت فعلی خود است (قدیری معصوم و همکاران، 1395: 661). برای حل این مشکل، در سال 1974، سازمان غذایی فائو[1] یک کنفرانس غذایی ترتیب داد و در آن، اعلامیة جهانیِ ریشه‌کنی گرسنگی و سوءتغذیه در جهان را مطرح کرد Yushi et al., 2013, p. 109‑110). به این ترتیب منشأ فکری امنیت غذایی در جهان با حل بحران غذا شکل گرفت و پس از آن، در سال 1984، برمبنای اعلامیة حقوق بشر، سازمان ملل متحد به این مسئله توجه نشان داد. اما امنیت غذایی خانوارها برای نخستین بار در کنفرانس بین‌المللی تغذیه، در دسامبر 1992، به‌صورت یک مفهوم روشن و مدون و به‌عنوان یکی از راهبردهای مهم در برخورد با سوءتغذیه و گرسنگی در جهان تصویب شد (باقری و همکاران، 1398: 158). براساس نظر کنفرانس جهانی غذا، امنیت غذایی زمانی در جامعه وجود دارد که همة مردم در هر زمان به غذای کافی، سالم و مغذی دسترسی، و توان مالی برای خرید آن داشته باشند (پاکروان چروده و همکاران، 1399: 114).

با وجود این تلاش‌ها، امنیت غذایی یکی از اصلی‌ترین چالش‌های قرن بیست‌ویکم به‌شمار می‌رود (Cauchi et al., 2021, p. 1)، به‌طوری‌که با افزایش پیوستة جمعیت دنیا به‌ویژه در نقاط روستایی کشورهای در حال توسعه، نیاز به مواد غذایی روزبه‌روز با سرعت زیادی در حال افزایش است و بهبود و ارتقای امنیت غذایی هدفی بسیار مهم در این کشورها محسوب می‌شود (Sinyolo et al., 2014, p. 486). در این زمینه، می‌توان گفت که یکی از وجوه امنیت انسانی امنیت غذایی است و فقدان امنیت غذایی به معنای نبود امنیت برای انسان است. با در نظر گرفتن ارتباط امنیت غذایی با امنیت انسانی می‌توان به اهمیت بخش کشاورزی در تأمین غذای کافی برای جامعه پی برد (خالدی و همکاران، 1396: 1).

بخش کشاورزی مهم‌ترین منبع تأمین غذا و معیشت خانوارهای ساکن در مناطق روستایی و شهری به‌شمار می‌رود و خواسته یا ناخواسته تمامی توجهات بشری را در زمینة امنیت غذایی به خود معطوف کرده‌است (Iese et al., 2018, p. 54). در زمینة کشاورزی، انقلاب سبز دهه‌های 1960 و 1970 نقطة عطفی در افزایش تولیدات کشاورزی و تولید غذای کافی در کشورهای در حال توسعه بود (مهدوی دامغانی و معین‌الدینی، 1390: 3). انقلاب سبز برای تغذیة جمعیت جهان با رشد روزافزون از طریق توسعة ارقام پرمحصول، زیرساخت‌های آبیاری، نوآوری در روش‌های مدیریت و توزیع دانه‌های هیبریدی، کودهای مصنوعی و آفت‌کش‌ها به کشاورزان کمک کرده‌است (Islam et al., 2012, p. 5-6). به‌نظر می‌رسد که پیشرفت انقلاب سبز در کمک به کشورهای در حال توسعه به‌منظور پاسخگویی به تقاضا برای مواد غذایی به‌طور کامل و گسترده مفید واقع نشده (Chakraborty & Newton, 2011, p. 6) و دسترسی مردم کشورهای مختلف دنیا به مواد غذایی تولیدشده کاهش یافته، و این امر موجب ایجاد گرسنگی پنهان و ناامنی غذایی در ابعاد وسیعی در سطح جهان شده‌است (Khush et al., 2012, p. 198).

توجه به امنیت غذایی در ایران نیز، همواره یکی از اهداف عمدة برنامه‌های توسعة روستایی و کشاورزی بوده‌است، به‌ویژه پس از انقلاب در چهارچوب توسعة کشاورزی و به‌عنوان هدف اصلی آن به‌مراتب بیشتر از گذشته مورد تأکید قرار گرفت. زیرا سیاست‌های کشاورزی رژیم گذشته به ایجاد شکاف درآمدی میان شهرها و روستاها، مهاجرت شدید روستاییان به شهرها و وابستگی شدید به واردات مواد غذایی و کشاورزی از خارج منجر شده بود. دولت پس از انقلاب اسلامی اقدامات نسبتاً وسیعی را برای تغییر سازمانی و اداری کشاورزی و روستایی به همراه اجرای برنامه‌های توسعة روستایی انجام داده‌است (ندیمی، 1390: 4). در نقشة جهانی امنیت غذایی منتشرشده در سال 2008، کشور ایران جزو مناطق پرخطر در زمینة امنیت غذایی به‌شمار می‌رود (سیدحمزه و دماری، 1396: 229). بنابراین امنیت غذا و تغذیه فراتر از تأمین غذا و تأمین آن تضمین‌کنندة سلامت جامعه و شکاف فقر است. از سوی دیگر، در اسناد بالادستی کشور با اشاره به ابعاد امنیت غذایی، امنیت غذایی یکی از اولویت‌ها در نظر گرفته شده‌است. ازجملة این اسناد می‌توان به اصل سه بند 12 قانون اساسی در برطرف کردن هر نوع محرومیت در زمینة تغذیه و نیز سند چشم‌انداز 1404 در برخورداری از امنیت غذایی اشاره کرد (سیدحمزه و دماری، 1396: 229). به‌طورکلی می‌توان گفت که بهبود امنیت غذایی یک هدف مشترک در سیستم‌های کشاورزی است، اما اینکه چگونه امنیت غذایی در سیستم‌های کشاورزی مفهوم‌سازی و ارزیابی شده، به‌طور روشمند ارزیابی نشده (Nicholson et al., 2021, p. 1) و نیازمند تجزیه و تحلیل بیشتر است.

استان آذربایجان شرقی در مقایسه با دیگر استان‌های کشور در سطح بالاتری از امنیت غذایی قرار دارد (باقرزاده آذر و همکاران، 1395: 70)، اما با شاخص‌های جهانی فاصلة زیادی دارد. از سویی به‌نظر می‌رسد که شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد در این استان به‌دلیل موقعیت جغرافیایی و تغییرات آب‌وهوایی و خشکسالی‌های اخیر، به‌ویژه با توجه به روابط اقتصادی ضعیف در مقایسه با شهرستان‌های مرکزی استان در سطوح پایین‌تری ازلحاظ امنیت غذایی قرار دارند. هرچند با توجه به ظرفیت‌های موجود برای توسعة کشاورزی در این منطقه، می‌توان به آیندة امنیت غذایی در این دو شهرستان امیدوار بود. بنابراین هدف از تدوین پژوهش حاضر، بررسی وضعیت امنیت غذایی در مناطق روستایی شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد با تأکید بر شاخص‌های کشاورزی است. در این پژوهش، تلاش شده‌است با استفاده از سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS) و تاپسیس فازی برای پهنه‌بندی این وضعیت اقدام شود.

 

مبانی نظری و پیشینة پژوهش

برای نخستین بار، در سال 1930، تعریفی علمی از امنیت غذایی ارائه شد. پس از آن در سال 1948 میلادی، پس از اعلام چهارچوب حقوق بشر در منشور ملل متحد، این نوع امنیت در دنیا شناخته شد (Simon, 2012, p. 1). روند تکاملی امنیت غذایی از سال 1935، و توجه به تأثیرات قیمت محصولات کشاورزی بر تأمین مواد غذایی از سال 1944 و از کانادا آغاز شد، ولی فرانسه نخستین کشوری بود که بر امنیت غذایی تمرکز کرد و برای آن بودجه در نظر گرفت و این روند در سال 1945 تا زمان تأسیس سازمان غذا و دارو و کشاورزی ملل متحد (FAO) ادامه یافت (آقامیری و رحمانی، 1397: 59). به‌طورکلی اعتقاد بر این است که منشأ فکری بحث امنیت غذایی، به‌عنوان یکی از مهم‌ترین مؤلفه‌های امنیت ملی، به بحران غذا در اوایل دهة 1970 بازمی‌گردد (رضوانی و سنایی مقدم، 1398: 42).

تاکنون تعاریف گوناگونی از امنیت غذایی ارائه شده‌است که می‌توان جدیدترین تعریف را به شرح زیر ارائه کرد:

 امنیت غذایی به این معناست که همة مردم در تمامی اوقات، دسترسی فیزیکی و اقتصادی به مقدار کافی از مواد غذایی مغذی، سالم و مناسب داشته باشند و این مواد فقط در یک روش سازگار با محیط‌زیست و اجتماع پایدار تولید شده، و مردم قادر به تصمیم‌گیری آگاهانه دربارة انتخاب آنها باشند (Smith, 2013, p. 18).

این تعریف بر سه رکن موجود بودن غذا، دسترسی به غذا و زندگی سالم و فعال یا پایداری در دریافت غذا استوار است (FAO, 2001 به نقل از شیبانی و همکاران، 1399: 191). در شرایط مخالف، «دسترسی محدود یا غیرمستقیم به غذای کافی و ایمن» در تعریف «ناامنی غذایی» مطرح شده‌است (Lemba, 2009, p. 18).

علاوه بر اینها، سازمان غذا و کشاورزی (FAO) (1996) امنیت غذایی را چنین تعریف کرده‌است: «هنگامی که همة افراد در هر زمان، از دسترسی فیزیکی و اقتصادی به غذای کافی و مطمئن برای مقابله با نیازهای غذایی و ترجیحات غذایی خود به‌منظور داشتن یک سبک زندگی سالم و فعال برخوردار باشند.» علاوه بر این، امنیت غذایی فقط خوردن کالری کافی نیست، بلکه خوردن ریزمغذی‌هایی برای حفظ سلامتی و تغذیة سالم نیز هست. تقریباً دو میلیارد نفر در جهان کمبود عناصر ریزمغذی (ازجمله ویتامین‌ها و مواد معدنی) دارند. امنیت غذایی را می‌توان در بسیاری از مقیاس‌ها متصور شد، اما در سطح خانوار، می‌توان آن را توانایی دستیابی همة اعضای خانواده به مواد غذایی موردنیاز در نظر گرفت (Quandt, 2021, p. 1).

به‌دلیل تغییر میزان عرضه و تقاضا و تحت فشار قرار گرفتن محیط دراثر افزایش جمعیت و تغییر شرایط محیطی، مبحث امنیت غذایی به مرور زمان چالش‌برانگیزتر می‌شود (Pozza and Field, 2020, p. 5). برای اینکه یک ملت، جامعه یا فرد امنیت غذایی داشته باشد، باید همیشه به غذای کافی و مطمئن برای داشتن زندگی‌ای فعال و سالم دسترسی داشته باشد (FAO, 2009). این اصطلاح که در اصل با عنوان «امنیت غذایی» شناخته می‌شود، شامل کیفیت و کمیت تغذیه نیز می‌شود (Pozza and Field, 2020, p. 5). باید توجه داشت که اندازه‌گیری کمیت و کیفیت امنیت غذایی موضوعی پیچیده است و از تمرکز بر تأمین مواد غذایی موجود در سطح ملی، منطقه‌ای و جهانی تا تقاضای غذا و دسترسی در مقیاس خانوارها و فرد می‌توان به این اصل پی برد (Nebie et al., 2021, p. 1).

جالب توجه اینکه در حالی که بشر از انتشار گازهای گلخانه‌ای اضافی در سطح کرة زمین جلوگیری می‌کند تا محیط‌زیست و سلامتی انسان‌ها به خطر نیفتد، با چالش عمدة تغذیة پایدار در سطح جهان روبه‌رو شده‌است و با وجود افزایش تولید مواد غذایی جهانی طی دو دهة گذشته، نزدیک به 690 میلیون نفر (حدود 9 درصد از جمعیت جهان) در سطح جهان از کمبود غذا رنج می‌برند و از این تعداد، 250 میلیون نفر (36 درصد جمعیت جهان) در قارة آفریقا زندگی می‌کنند (FAO IFAD UNICEF WFP & WHO, 2020). به همین دلیل تلاش‌های مختلفی در سطح جهانی برای حل بحران غذا انجام شده‌است. برای نمونه، هدف توسعة هزارة سوم (MDG) برای به نصف رساندن تعداد بیکاران تا سال 2015، در 72 کشور در حال توسعة جهان محقق شده‌است (FAO IFAD & WFP, 2015)، ولی باید توجه داشت که اگر انسان‌ها برای جمعیت فعلی موجود در سطح جهان غذای کافی تولید کنند، مسائل سیاسی و اقتصاد جهانی از توزیع برابر آن میان مردم جهان جلوگیری می‌کنند. چنانچه امروزه 53 کشور، عمدتاً در قاره‌های آسیا و آفریقا، هنوز به دلیل بی‌ثباتی موجود در اعلام قیمت مواد غذایی، دسترسی نداشتن به غذای کافی در فقیرترین مناطق و بحران‌های سیاسی که مانع توسعة اقتصادی می‌شوند، برای تأمین غذای جمعیت خود به کمک‌های سازمان بین‌المللی غذا نیاز دارند (Mechiche-Alami et al, 2021, p. 1). با وجود این می‌توان گفت که امنیت غذایی مفهومی پیچیده و چندبعدی است که به‌واسطة برهم‌کنش دامنه‌ای از عوامل بیولوژیکی، اقتصادی، اجتماعی، کشاورزی و فیزیکی تعیین می‌شود (کشاورز، 1399: 86). این پیچیدگی را می‌توان با تمرکز بر چهار بُعد موجودی غذا، دسترسی به غذا، استفادة مطلوب از غذای سالم و بهداشتی و پایداری عرضه و دسترسی (FAO, 2019) ساده‌تر کرد. بدیهی است که ترکیب و اثر متقابل این عناصر می‌تواند در امنیت غذایی خانوار نمود یابد. با وجود این، برآورد امنیت غذایی خانوار دشوار است (کشاورز، 1399: 86).

امنیت غذایی ابعاد گوناگونی دارد. اول، موجودیت مواد غذایی که براساس تولید داخلی، ظرفیت واردات، وجود ذخایر و کمک‌های غذایی سنجیده می‌شود. دوم، دسترسی به غذا که به سطح فقر، قدرت خرید خانواده‌ها، قیمت‌ها، وجود زیرساخت‌های بازار، حمل‌ونقل و سیستم توزیع غذا وابسته است (موسوی‌نسب، 1392: 4). در سال 1948، سازمان ملل متحد برای نخستین بار، دسترسی به غذا را به‌عنوان یک حق انسانی شناخت و در مادة 25 اعلامیة جهانی حقوق بشر، این موارد را بیان کرد: «هر انسانی سزاوار یک زندگی با استانداردهای پذیرفته برای تأمین سلامتی و رفاه خود و خانواده‌اش، ازجمله تأمین خوراک، پوشاک، مسکن، مراقبت‌های پزشکی و خدمات اجتماعی ضروری است و همچنین حق دارد که در زمان‌های بیکاری، بیماری، نقص عضو، سالمندی و فقدان منابع تأمین معاش، در هر شرایطی که از حدود اختیار وی خارج است، از تأمین اجتماعی بهره‌مند شود» (Arriola, 2015, p. 15). سوم، استفاده از مواد غذایی. توانایی استفاده از مواد غذایی از طریق رژیم غذایی مناسب، آب، بهداشت و مراقبت‌های بهداشتی به‌منظور ایجاد رفاه تغذیه‌ای براساس نیازهای فیزیولوژیکی. این، اشاره به نقش ورودی غیرغذایی در امنیت غذایی دارد (Mansour, 2014, p. 10). چهارم، ثبات غذایی که اشاره به این مسئله دارد که تا چه حد جمعیت، فرد یا خانوار می‌تواند در هر زمانی به غذای مناسب دسترسی یابد، بدون آنکه در معرض خطر دسترسی محدود به غذا در ارتباط با وقایع و بحران‌های غیرمنتظره یا رویدادهای چرخه‌ای باشد. بنابراین ثبات به پرسش‌هایی دربارة موجودیت و دسترسی به امنیت غذایی مربوط می‌شود (موسوی‌نسب، 1392: 4).

در زمینة امنیت غذایی، رویکردهای نظری گوناگونی ازجمله نیازهای اساسی، توسعة پایدار و توسعة انسانی مطرح، و در جدول 1 ویژگی‌های هریک بررسی شده‌است.

 

 

جدول 1- رویکردهای نظری گوناگون در زمینة امنیت غذایی

Table 1- Different theoretical approaches to food security

رویکرد

توضیحات

نیازهای اساسی

رویکرد نیازهای اساسی که در دهة 1970 در بسیاری از کشورهای در حال توسعه مورد توجه قرار گرفت، در جست‌وجوی شیوه‌ای است تا براساس آن، نیازهای اساسی فقیرترین بخش از جمعیت کشورهای در حال توسعه به درآمد و خدمات را در طول یک نسل تأمین کند. این رویکرد نشان‌دهندة یک چرخش بنیادی از راهبردهای موسوم توسعه بود، چرخش از رشد به‌عنوان معیار اصلی به سمت نیازهای اساسی که از طریق اشتغال و توزیع دوباره صورت می‌گیرد. این راهبرد در کشورهای در حال توسعه بر کیفیت زندگی در مناطق روستایی تأثیر گذاشت، اما نتوانست فقر را از بین ببرد (رضوانی، 1388: 105).

توسعة پایدار

در این رویکرد، برای دستیابی به توسعة پایدار، تأمین نیازهای اساسی مردم و بهبود کیفیت زندگی آنان ازجمله الزامات اساسی به‌شمار می‌آید. یکی از شاخص‌های مهم سنجش تأمین نیازهای اساسی مردم و کیفیت زندگی، وضع تغذیه و دسترسی مردم به مواد غذایی است. به‌طوری‌که در خط‌مشی‌های ناشی از این رویکرد، بر تشویق خودکفایی غذایی و امنیت غذایی از طریق اصلاح روش‌های سنتی کشاورزی و در نظر گرفتن اجتماعات محلی در طراحی و تکمیل سیاست‌های مرتبط با به‌کارگیری زمین‌های کشاورزی، منابع آب و جنگل تأکید می‌شود (باقرزاده آذر، 1396: 25).

توسعة انسانی

هدف نهایی از توسعة اقتصادی، رشد قابلیت‌ها و توانمندی‌های انسان و بهبود بخشیدن به زندگی وی است. افزایش درآمد و گسترش اشتغال ضروری‌اند، اما هر دو وسیله‌ای برای توسعه‌اند، نه هدف آن. زیرا هدف توسعه، پرورش قابلیت‌ها و گسترش امکانات انسان است. درآمد امکانی ضروری و فقط یکی از این امکانات است، اما در کل زندگی حقیقی انسان چیز دیگری است. برخورداری انسان از عمری طولانی، سالم و خلاق در محیط‌زیستی غنی و در جامعة مدنی دموکراتیک هدف نهایی توسعه است. دربارة امنیت غذایی، این دیدگاه با نقد رویکردهایی که معطوف به عرضة غذا در سطح ملی یا کلان هستند، مفهوم استحقاق را طرح، و در چهارچوب آن بر دسترسی تمام خانوارها به مجموعه‌ای از کالاها تأکید می‌کند که قابلیت آنها را در عرصة اقتصادی افزایش دهد (درینی، 1395: 17).

 

با عنایت به مبانی نظری مطرح‌شده، می‌توان گفت که طی سال‌های 1972‑1974، بحران غذایی یک مسئلة جهانی به‌شمار می‌آمد که در این زمان، به‌عنوان هدف اصلی، توجه گسترده‌ای به مشکلات غذایی شد. این بحران غذایی پژوهشگران را واداشت تا بحث‌هایی را دربارة امنیت غذایی مطرح کنند. در این زمینه، پژوهشگران زیادی وضعیت امنیت غذایی را با استفاده از ابزارهای گوناگون در سکونتگاههای شهری و روستایی مطالعه کرده‌اند، ولی پژوهشی که پهنه‌بندی وضعیت امنیت غذایی در محیط ArcGIS را مدنظر قرار دهد، به‌ویژه در محدودة مطالعه‌شده وجود ندارد و این امر ضرورت و اهمیت پژوهش حاضر را دوچندان می‌کند. در جدول 2، تعدادی از مطالعات داخلی و خارجی در زمینة موضوع موردبحث بررسی شده‌است.

جدول 2- تعدادی از مطالعات انجام‌شدة داخلی و خارجی در زمینة امنیت غذایی

Table 2- A number of domestic and foreign studies in the field of food security

پژوهشگران (سال)

عنوان

نتیجه

فروتن­فر (1392)

«بررسی وضعیت امنیت غذایی و عوامل مؤثر بر آن در خانوارهای روستایی دهستان بالادربند»

نتایج حاصل نشان می‌دهد که 1/5 درصد از خانوارها در طبقة امن غذایی قرار داشتند. همچنین ناامنی غذایی بدون گرسنگی 3/68 درصد، ناامنی غذایی با گرسنگی متوسط 9/24 درصد و ناامنی غذایی با گرسنگی شدید 7/1 درصد برآورد شده‌است. نتایج حاصل از رگرسیون نیز نشان داد که داشتن فرزند زیر 18 سال و درآمد، از عوامل مؤثر بر وضعیت امنیت غذایی زنان سرپرست خانوار روستایی دهستان بالادربند است.

تنهایی و همکاران (1394)

«بررسی وضعیت امنیت غذایی با استفاده از شاخص تنوع غذایی. نمونة پژوهش: مناطق روستایی مرودشت، فارس»

نتایج نشان داد که بیشترین تنوع غذایی در تأمین کالری و کمترین تنوع غذایی در تأمین چربی وجود دارد. همچنین بین الگو و تنوع غذایی خانوارهای ساکن در مناطق روستایی تفاوت چندانی وجود ندارد و در همة گروههای درآمدی، ازنظر دسترسی و تنوع غذایی، امنیت غذایی نسبی مشاهده می‌شود.

رحیمی مقدم و همکاران (1394)

«بررسی وضعیت امنیت غذایی در شهرستان پلدختر»

نتایج نشان داد که ناامنی غذایی در این بررسی، 5/70 درصد است که در خانوارهای روستایی بیشتر از خانوارهای شهری بود. نتایج همچنین نشان داد که با افزایش درآمد خانوار، ناامنی غذایی کاهش، و با افزایش شمار افراد خانوار، ناامنی غذایی افزایش یافته‌است. بنابراین با برنامه‌ریزی‌های مناسب در زمینة ارتقای وضعیت اجتماعی ـ اقتصادی خانوارها، می‌توان گسترش ناامنی غذایی را در این منطقه کاهش داد.

اکبرپور و همکاران (1395)

«بررسی وضعیت امنیت غذایی در شهرستان مرودشت»

ناامنی غذایی در این بررسی، 8/73 درصد، و در خانوارهای روستایی بیشتر از خانوارهای شهری بود. علت این امر توان مالی کمتر خانواده‌های روستایی نسبت به شهری در تهیة مواد غذایی بوده‌است. همچنین میزان بی‌سوادی و بیکاری در مناطق روستایی بیشتر از مناطق شهری بوده‌است که می‌تواند از علل دیگر تفاوت یادشده باشد. ناامنی غذایی در خانوارهای روستاهای دور از مرکز شهرستان، تفاوتی با روستاهای نزدیک به مرکز شهرستان نداشت. این امر نشان‌دهندة برنامة غذایی نامطلوب همة افراد است و فاصله از شهر تفاوتی بین آنها ایجاد نمی‌کند.

باقری و همکاران (1398)

«بررسی رابطة امنیت غذایی و فقر درآمدی در مناطق روستایی استان گیلان. نمونه: شهرستان املش»

نتایج نشان داد که فقر ذهنی و فقر نسبی رابطة مثبت و معنا‌داری با ناامنی غذایی خانوارهای روستایی دارد. بررسی تحلیل اثر نهایی نشان داد که فقر ذهنی بیشترین تأثیر را در امنیت غذایی دارد.

پاکروان و همکاران (1399)

«شناسایی عوامل اقتصادی ـ اجتماعی مرتبط با امنیت غذایی خانوارهای مناطق شهری و روستایی استان خوزستان»

نتایج مدل کمّی برآوردشده در مطالعة پیشِ‌رو نشان داد که متغیرهای اشتغال سرپرست خانوار، درآمد، تعداد اتاق و مالکیت خودروی شخصی ارتباط مستقیم و معنا‌داری با سطح امنیت غذایی در مناطق شهری و روستایی دارد. ازاین‌رو توجه اساسی به عوامل اقتصادی ـ اجتماعی مرتبط با بهبود سطح امنیت غذایی خانوار، پیش از هرگونه مداخله به‌دلیل عدم کارایی اجرای سیاست‌های جبران درآمد به‌عنوان تنها راه بهبود وضعیت امنیت غذایی خانوارها، ازجمله راهکارهای سیاستی محسوب می‌شود.

شیبانی و همکاران (1399)

«تحلیل عوامل مؤثر بر تنوع غذایی خانوارهای روستایی استان خراسان رضوی»

نتایج نشان داد که افزایش متغیرهای جنسیت، تحصیلات، وضعیت مسکن، هزینة ماهانة غذا، شاخص قدرت خرید خانوار و دسترسی به بازار این احتمال را که خانوارهای با فراوانی تنوع غذایی کم در گروه خانوارهای با فراوانی تنوع غذایی زیاد قرار گیرند، افزایش می‌دهد. همچنین افزایش متغیرهای فاصله تا مراکز خرید و تورم مواد غذایی این احتمال را که خانوارهای با فراوانی تنوع غذایی کم در گروه خانوارهای با فراوانی تنوع غذایی زیاد قرار گیرند، کاهش می‌دهد.

Nicholson et al., 2021

«نتایج امنیت غذایی در مدل‌های سیستم‌های کشاورزی: وضعیت فعلی و بهبودهای توصیه‌شده»

ارزیابی ابعاد پایداری امنیت غذایی در کارهای قبلی بسیار کم است و نیاز به توسعه و استفاده از مدل‌های پویا و مناسب سیستم‌های کشاورزی شامل شاخص‌های امنیت غذایی دارد؛ با توجه به اینکه مدل‌های سیستم‌های کشاورزی اغلب تجزیه و تحلیل متغیرهای امنیت غذایی را، که پتانسیل بهبود امنیت غذایی را دارند (مانند بازده کشاورزی)، با ارزیابی امنیت غذایی خود مقایسه می‌کنند.

Cauchi et al., 2021

«آرد سفید، شکر سفید، برنج سفید، نمک سفید: موانع دستیابی به امنیت غذایی و تغذیه‌ای در کیریباتی»

در محدودة مطالعه‌شده به‌ویژه به‌دلیل محدودیت‌های طبیعی، توپوگرافی، اجتماعی، زیست‌محیطی و اقتصادی و تأثیر جهانی شدن، بسیاری از مردم مجبور به استفاده از غذاهای وارداتی شده‌اند. خانوارها به‌ندرت گرسنگی را تجربه می‌کنند، اما تغذیة نامناسب به بروز بیماری‌های گوناگون منجر می‌شود و اثر تغییر اقلیم چالش‌های امنیت غذایی را در منطقه بیشتر می‌کند.

Nebie et al., 2021

«امنیت غذایی و شوک‌های اقلیمی در سنگال: آسیب‌پذیرترین خانوارها چه کسانی و کجا هستند؟»

نتایج نشان داد که مکان‌های گوناگون از امنیت غذایی گوناگونی برخوردارند و میزان ناامنی غذایی در فصول مختلف سال و با تغییرات آب‌وهوایی تغییر می‌کند. بنابراین درمی‌یابیم که وقوع پدیدة خشکسالی و شوک‌های اقلیمی بر خانوارهای آسیب‌پذیر بیشتر تأثیر می‌گذارد و هزینة تأمین غذا را در همة خانوارها در همة گروه‌ها افزایش می‌دهد.

Amolegbe, 2021

«نوسان قیمت مواد غذایی و امنیت غذایی خانوار: شواهدی از نیجریه»

افزایش قیمت برنج وارداتی هزینة تأمین مواد غذایی را در میان خانوارهای فقیر نسبت‌به خانوارهای ثروتمند افزایش، و تنوع غذایی را بیشتر در میان خانوارهای ثروتمند نسبت‌به خانوارهای فقیر کاهش می‌دهد. یافته‌ها به اهمیت بهبود امنیت غذایی با کاهش اثر شوک‌های جهانی بر قیمت مواد غذایی وارداتی اشاره دارد. همچنین چالش‌ها و پیچیدگی‌های داده‌ها در ایجاد پاسخ‌های دقیق به پرسش‌های مهم به‌ویژه در زمینة سیاسی و رشد اقتصادی برجسته می‌شود.

منبع: مطالعات کتابخانه‌ای، 1400

Source: Library Studies, 2021

شکل 1- مدل مفهومی پژوهش (نگارندگان، 1400)

Figure 1- Conceptual model of research (Authors, 2021)

 

روش پژوهش

پژوهش حاضر که در بازة زمانی 1393‑1398 انجام شده‌است، بهلحاظ هدف، کاربردی و بهلحاظ ماهیت و گردآوری اطلاعات، توصیفی ـ تحلیلی است. قلمرو مکانی پژوهش نیز شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد است. در این پژوهش، نخست شاخص‌های کشاورزی مؤثر بر وضعیت امنیت غذایی از طریق مطالعات کتابخانه‌ای شناسایی شد (جدول 3). پس از شناسایی، دسته‌بندی و ... ، داده‌ها و اطلاعات موردنیاز برای انجام فرایند پژوهش از نتایج سرشماری عمومی کشاورزی مرکز آمار ایران در سال 1393 جمع‌آوری شدند. سپس با استفاده از روش آنتروپی شانون، وزن هریک از شاخص‌ها مشخص شد. این روش براساس پراکندگی مقادیر شاخص‌ها، اوزان مربوط به هر شاخص را حساب می‌کند. آنتروپی قابلیت این را دارد تا در صورتی که تصمیم‌گیرندگان ارزیابی اولیه‌ای از اهمیت شاخص‌ها داشتند، آن را دریافت، و اوزان بهدست آمده براساس مدل را تعدیل کند. بنابراین وقتی که داده‌های یک ماتریس تصمیم‌گیری به‌طور کامل مشخص شده باشد، روش آنتروپی می‌تواند برای ارزیابی وزن‌ها به‌کار رود (پورطاهری، 1393: 88). پس از فازی‌سازی شاخص‌ها با استفاده از توابع عضویت فازی در محیط نرم‌افزار ArcGIS10.3.1، وزن هریک از شاخص‌ها در نقشة فازی‌شدة آن ضرب شد. درنهایت در مدل‌سازی فضایی و پهنه‌بندی، از عملگرهای فازی به‌منظور همپوشانی لایه‌ها و شاخص‌ها استفاده شد. زیرمجموعه‌های منطق فازی در رشته‌های متنوع علمی به‌کار برده می‌شود (Kordi and Moussavi, 2006, P. 305). با ارائة دو یا چندین نقشه با کارکردهای عضویت فازی، عملکردهای متنوعی می‌تواند برای ادغام ارزش‌های عضویت به‌کار رود (Ghayoumian et al., 2007, P. 366). در مطالعة بسیاری از پدیده‌های جغرافیایی که با عدم قطعیت همراه‌اند، استفاده از روش‌های منطبق بر منطق فازی کاربردهای زیادی داشته‌است (پورطاهری، 1393: 185).

جدول 3- شاخص‌های کشاورزی مؤثر بر وضعیت امنیت غذایی

Table 3- Agricultural indicators affecting the food security situation

Calicioglu et al., 2019

Khumalo and Sibanda, 2019

.Fisher et al., 2017

 

Tadesse et al., 2017

Dobbie, 2016

.Hussain et al., 2016

Abdul Kadir, 2013

De Cock et al., 2013

Tincani, 2012

.Funk & Brown, 2009

سیدحمزه و دماری، 1396

زراعت‌کیش و کمالی، 1396

چراغی و همکاران، 1395

حسینی و همکاران، 1392

باقرزاده و همکاران، 1395

رستمی و همکاران، 1393

خالدی و فریادرس، 1390

بخشی و همکاران، 1390

مهرابی بشرآبادی و موسوی محمدی، 1388

بخشی و همکاران، 1387

شاخص

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

نسبت اراضی کشور به مساحت استان

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

1

 

1

 

 

 

تولید گوشت، شیر، مرغ و تخم‌مرغ

 

 

 

 

 

1

 

 

 

1

1

 

 

 

1

 

1

 

 

 

تولید محصولات غذایی کشاورزی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

1

 

 

 

1

 

1

 

 

 

تولید محصولات صنعتی کشاورزی (پنبه و کلزا)

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

مصرف غلات و ریشه‌ها و الیاف

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

سرانة اراضی کشاورزی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

سرانة اراضی قابل کشت

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

1

درصد اراضی کشت‌شده

 

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

بازده غلات

1

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

 

 

1

1

1

تولید ناخالص داخلی

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

بازده مواد غذایی ضروری

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

تولید داخلی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

عرضة سرانة پروتئین حیوانی

 

 

1

 

 

1

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

 

1

 

1

سرانة تولید غلات

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

عرضة سرانة

پروتئین غذایی

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

شاخص تولید غذا

 

1

 

 

1

1

1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

دسترسی به دارایی‌هایی

مانند زمین و منابع مالی

1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

ارزش افزودة کشاورزی

 

 

 

 

1

1

1

1

1

 

 

 

1

1

 

1

 

 

 

 

تعداد دام

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

تعداد طیور

 

 

 

 

 

 

 

1

 

 

 

 

1

 

 

 

 

 

 

 

مصرف مواد اولیة

حاصل از زمین

 

1

1

1

1

1

1

1

1

 

 

1

 

 

 

1

 

 

 

 

مساحت زمین

منبع: مطالعات کتابخانه‌ای، 1400

Source: Library Studies, 2021

در شکل 2 نیز، مراحل انجام پژوهش و پهنه‌بندی وضعیت امنیت غذایی با استفاده از روش آنتروپی شانون و منطق فازی در نرم‌افزار GIS در شهرستان‌های بستان‌آباد و و هریس آورده شده‌است.

پهنه‌بندی وضعیت امنیت غذایی

تعداد بهره‌برداران:

-­ کاشت سبزیجات

-­ کاشت حبوبات

-­ کاشت غلات

-­ کاشت محصولات علوفه‌ای

-­ کاشت محصولات قندی

-­ کاشت محصولات روغنی

- کاشت محصولات ادویه‌ای

-­ ­کاشت محصولات لیفی

-­ کاشت درختان دائمی

-­ کاشت گلخانه­ای

تعداد بهره‌برداران:

-­ پرورش زنبورعسل

-­ پرورش طیور به روش سنتی

-­ پرورش دام

-­ پرورش ماهی

-­ پرورش کرم ابریشم

مساحت:

-­ باغ و قلمستان

-­ اراضی زراعی

-­ گلخانه

تعداد:

-­ باغ و قلمستان

-­ اراضی زراعی

-­ نهال درختان دائمی

-­ واحد دامی

 

وزن‌دهی به معیارها و شاخص‌ها با استفاده از آنتروپی شانون

فازی‌سازی معیارها و شاخص‌ها با استفاده از توابع عضویت فازی

تعیین معیارها و شاخص­های کشاورزی

 

 

 

شکل 2- مراحل انجام پژوهش (نگارندگان، 1400)

Figure 2- Steps to conduct research (Authors, 2021)

معرفی منطقة مطالعه‌شده

منطقة مطالعه‌شده در پژوهش حاضر شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد است (شکل 3). شهرستان هریس واقع در شمال‌غربی ایران در بین عرض‌های 38 درجه و 4 دقیقه و 38 درجه و 24 دقیقة شمالی و طول‌های 46 درجه و 22 دقیقه و 47 درجه و 22 دقیقة شرقی قرار دارد. ارتفاع این شهرستان از سطح دریا بین 1800 تا 1900 متر است (صادقی‌خو و عباسپور، 1397: 19‑20). این شهرستان با وسعت 2345 کیلومترمربع (1/5 درصد مساحت استان)، دو بخش (مرکزی و خواجه) و شش دهستان دارد. حدود 70 درصد از وسعت این شهرستان را اراضی جلگه‌ای و 30 درصد آن را مناطق کوهستانی تشکیل می‌دهد و از مناطق مستعد کشاورزی است. منبع تأمین آب‌های منطقه عمدتاً باران‌های بهاره و پاییزه و ذوب برف‌های زمستانی و قسمتی نیز از جاری شدن آب چشمه‌های طبیعی است و اقتصاد منطقه بیشتر به کشاورزی و دامداری متکی است (مرکز آمار ایران، 1395).

شهرستان بستان‌آباد با مساحتی بیش از 2795 کیلومترمربع، معادل 1/6 درصد از مساحت کل استان آذربایجان شرقی را شامل می‌شود که در 47کیلومتری شرق تبریز در مسیر ترانزیتی تبریز ـ تهران و تبریز ـ سراب و اردبیل قرار دارد. ازنظر جغرافیایی این شهرستان بین 46 درجه و 29 دقیقه تا 47 درجه و 15 دقیقة طول شرقی و 37 درجه و 34 دقیقه تا 38 درجه و 5 دقیقة عرض شمالی قرار گرفته‌است و دو بخش (مرکزی و تیکمه‌داش) و نه دهستان دارد. بستان‌آباد ازنظر آبوهوا به‌سبب قرارگیری در دامنة سهند، زمستان‌های پربرف و دورة یخبندان طولانی و تابستان‌های معتدل و مطبوع دارد و هوای آن شش ماه از سال خشک و شش ماه مرطوب است. متوسط بارندگی سـالانة آن 300 میلیمتر و تبخیر آن ۲79 میلیمتر (93 درصد) است. منشأ بارندگی‌های عمده به جریان‌های هوایی مرطوبی بستگی دارد که همراه مراکز کمفشار از طرف غرب به منطقه وارد می‌شود. بررسی آمار مربوط به این حوضه نشان می‌دهد که در محدودة ارتفاعات ایستگاه، بارندگی با ارتفاع افزایش می‌یابد و نقش ارتفاع بهویژه در مناطق جنوبی حوضه در بارندگی انکارناپذیر است. کاهش دما در ارتفاعات موجب انباشت برف و بهدنبال آن ایجاد آشیانه‌های تغذیهکنندة آبراهه‌ها در موقع گرم شدن هوا و ذوب ذخیرة برفی خواهد بود (ناصری صومعه و نیکنامی، 1395: 534‑535). اقتصاد این شهرستان به کشاورزی و دامداری وابسته و نشئتگرفته از وجود آب و زمین مرغوب است.

شکل 3- موقعیت سیاسی و جغرافیایی منطقة مطالعه‌شده

Figure 3- Political and geographical location of the study area

یافته‌های پژوهش

در این قسمت، برای پهنه‌بندی شاخص‌های امنیت غذایی با استفاده از منطق فازی اقدام شد. برای این منظور نخست با استفاده از روش آنتروپی شانون، 22 شاخص کشاورزی استفاده‌شده در پژوهش وزن‌دهی شد. وزن هر شاخص با بهره‌گیری از آنتروپی شانون و با توجه به مقادیر عدم اطمینان محاسبه و در جدول 4 نشان داده شده‌است.

جدول 4- مقادیر به‌دست‌آمده از محاسبة آنتروپی شانون

Table 4- Values obtained from Shannon entropy calculation

ردیف

شاخص

مقدار آنتروپی

(Ej)

مقدار عدم اطمینان

(dj)

وزن معیار

(Wj)

1

تعداد بهره‌برداران کاشت سبزیجات

63984/0

36016/0

13629/0

2

تعداد نهال درختان دائمی

76614/0

23386/0

08849/0

3

تعداد بهره‌برداران کاشت حبوبات

78478/0

21522/0

08144/0

4

مساحت باغ و قلمستان

79694/0

20306/0

07684/0

5

تعداد بهره‌برداران کاشت درختان دائمی

81218/0

18782/0

07107/0

6

تعداد باغ و قلمستان

81417/0

18583/0

07032/0

7

تعداد بهره‌برداران پرورش زنبورعسل

85027/0

14973/0

05666/0

8

تعداد بهره‌برداران پرورش طیور

به روش سنتی

86049/0

13951/0

05279/0

9

تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات علوفه‌ای

87070/0

12930/0

04893/0

10

تعداد بهره‌برداران پرورش دام

87485/0

12515/0

04736/0

11

تعداد بهره‌برداران کاشت غلات

88366/0

11634/0

04402/0

12

مساحت اراضی زراعی

88495/0

11505/0

04353/0

13

تعداد اراضی زراعی

88836/0

11164/0

04224/0

14

تعداد واحد دامی

89153/0

10847/0

04105/0

15

تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات قندی

93829/0

06171/0

02335/0

16

تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات روغنی

95319/0

04681/0

01771/0

17

تعداد بهره‌برداران کاشت گلخانه‌ای

97108/0

02892/0

01094/0

18

تعداد بهره‌برداران پرورش ماهی

97381/0

02619/0

00991/0

19

تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات ادویه‌ای

97391/0

02609/0

00987/0

20

تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات لیفی

97593/0

02407/0

00911/0

21

تعداد بهره‌برداران پرورش کرم ابریشم

97597/0

02403/0

00909/0

22

مساحت گلخانه

97626/0

02374/0

00899/0

جمع کل

64269/2

1

منبع: سرشماری عمومی کشاورزی، 1393، یافته‌های پژوهش، 1400

Source: General Agricultural Census, 2014, Research Findings, 2021

در این پژوهش موارد زیر مدنظر است:

-­ سبزی، شامل هویج، ترب، شلغم، هندوانه، گوجه‌فرنگی، سیر، سیب‌زمینی، خیار، خربزه، طالبی، گرمک و دستنبو (پیوست، 1388: 70-109).

-­ درختان دائمی، شامل سیب، هلو، شلیل، شفتالو، نارنگی، موز، لیموشیرین، لیموترش، گیلاس، گلابی، گریپ‌فروت، گردو، کیوی، فندق، زیتون، زرشک، زردآلو و قیسی، خرما، توت نوغان، پسته، پرتقال، به، بادام، انواع توت و شاه‌توت، انواع تبریزی و اکالیپتوس، آلو و گوجه‌سبز، انگور، انجیر، انار، آلبالو و همچنین گیاهان دائمی زینتی و گل محمدی.

-­ حبوبات، شامل ماش، عدس، باقلا، انواع نخود و لوبیا بهصورت دانهخشک (پارسا و باقری، 1387: 32).

- غلات، شامل گندم، جو، ذرت دانه‌ای و ارزن.

-­ محصولات علوفه‌ای، شامل یونجه، ذرت علوفه‌ای، اسپرس، شبدر، خلّر و ماشک.

-­ محصولات قندی، شامل چغندرقند.

-­ محصولات روغنی، شامل گلرنگ، کنجد، کلزا، سویا، بادام‌زمینی، آفتابگردان روغنی.

- محصولات ادویه‌ای، شامل زیره و زعفران.

-­ محصولات لیفی، شامل پنبه (کریمی، 1370: 52).

براساس قانون اصلاح قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع مصوب 20/01/1348، واحد دامی عبارت از یک رأس گوسفند است و دیگر دام‌ها هر کدام معادل چهار واحد دامی محسوب می‌شود.

نمودار 1- مقادیر اوزان به‌دست‌آمده از محاسبة آنتروپی شانون (یافته‌های پژوهش، 1400)

Figure 1- Weights obtained from Shannon entropy calculation (Research Findings, 2021)

منطق فازی

در یک مجموعة کلاسیک، یک عامل یا عنصر به مجموعه تعلق دارد یا تعلق ندارد. اگر A یک مجموعة کلاسیک باشد، آنگاه فرمول  یا درست مطلق است یا نادرست مطلق. دربارة مجموعة فازی، x می‌تواند بیش از دو درجة عضویت داشته باشد. بنابراین فرمول  تا یک اندازه می‌تواند قانع‌کننده باشد (ASCE, 2001). در تضاد با تفکر ارسطویی، تفکر بودایی بر این معتقد است که یک چیز هم ممکن است درست باشد و هم نادرست و هر چیز با درجه‌ای درست است و با درجه‌ای نادرست. بنابراین درست و نادرست بودن امری نسبی است. این تفکر بستر اولیة تفکر فازی است (پورطاهری، 1393: 186). بر این اساس برای اینکه بتوان از لایه‌ها در مدل منطق فازی استفاده کرد، لازم است ابتدا با در نظر گرفتن وزن‌های به‌دست‌آمده از آنتروپی (جدول 4)، تک‌تک لایه‌ها با توجه به هدف مدنظر براساس توابع عضویت فازی‌سازی شوند (شکل‌های 4، 5 و 6).

شکل 4- لایه‌های فازی‌شده از شاخص‌های مطالعه‌شده (یافته‌های پژوهش، 1400)

Figure 4- Fuzzy layers of the studied indicators (Research Findings, 2021)

 

شکل 5- لایه‌های فازیشده از شاخص‌های مطالعه‌شده (یافته‌های پژوهش، 1400)

Figure 5- Fuzzy layers of the studied indices (Research Findings, 2021)

شکل 6- لایه‌های فازیشده از شاخص‌های مطالعه‌شده (یافته‌های پژوهش، 1400)

Figure 6- Fuzzy layers of the studied indices (Source: Research Findings, 2021)

 

از تجمع و هم‌پوشانی لایه‌های فازی‌شده از 22 شاخص کشاورزی، نقشة نهایی پهنه‌بندی وضعیت امنیت غذایی شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد حاصل شده‌است (شکل 7). در این پهنه‌بندی، از 22 شاخص کشاورزی برگرفته از سرشماری عمومی کشاورزی سال 1393 استفاده شده‌است که در نقشة نهایی خروجی، وضعیت امنیت غذایی 293 نقطة روستایی مطالعه‌شده در پنج طبقة خیلی خوب، خوب، متوسط، ضعیف و خیلی ضعیف قرار داده شد. نتایج نشان می‌دهد که در منطقة مدنظر، هشت روستا با 5574 خانوار و 18595 نفر جمعیت در وضعیت خیلی خوب، 22 روستا با 4020 خانوار و 13985 نفر جمعیت در وضعیت خوب، 50 روستا با 11454 خانوار و 39064 نفر جمعیت در وضعیت متوسط، 110 روستا با 7604 خانوار و 25825 نفر جمعیت در وضعیت ضعیف و 103 روستا با 2255 خانوار و 7191 نفر جمعیت در وضعیت خیلی ضعیف قرار دارند.

شکل 7- پهنه‌بندی نهایی وضعیت امنیت غذایی در شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد

Figure 7- Final zoning of food security situation in Harris and Bostanabad counties

سپس برای محاسبة سهم هر شاخص در تعیین امنیت غذایی منطقه‌، تحلیل رگرسیون (رگرسیون خطی) به‌کار برده شد. نتایج تحلیل نشان داد که هر 22 زیرمقیاس به‌صورت معناداری (در سطح آلفای 05/0) امنیت غذایی را پیش‌بینی می‌کنند. در این میان، مساحت گلخانه با بتای 407/0، بیشترین و تعداد واحد دامی با بتای 025/0، کمترین سهم را در این زمینه داشته‌اند. در تفسیر این مقادیر، این‌گونه مطرح می‌شود که با افزایش یک انحراف استاندارد در میزان مساحت گلخانه، میزان امنیت غذایی 407/0 انحراف استاندارد، و با افزایش یک انحراف استاندارد در میزان واحد دامی، میزان امنیت غذایی فقط 025/0 انحراف استاندارد افزایش خواهد یافت (جدول 5).

نتایج به‌دستآمده با توجه به دانش کشاورزی، منطقی بهنظر می‌رسد. زیرا با توجه به شرایط اقلیمی منطقه ازنظر محدودیت منابع آب شیرین، تنوع آبوهوایی، کوتاهی فصل کشاورزی و ... ، بهره‌گیری بهینه از این منابع از اولویت‌های برنامه‌ریزی کشور است. کشت گیاهان در گلخانه به آب و زمین کمتری احتیاج دارد، اما کار بیشتری را می‌طلبد. با آموزش دادن نیروی کار می‌توان در فضای کم گلخانه، چندین برابر فضای آزاد محصول برداشت کرد. زیرا در محیط گلخانه، کاشت و برداشت در تمام طول سال امکان‌پذیر است و در فصولی از سال که محصولات در فضای آزاد غیرقابل کشت هستند، این امکان را فضای گلخانه بهوجود می‌آورد که گیاهان در غیر فصل خود پرورش یابند و محصولات گلخانه با کیفیت بهتری نسبت‌به کشت در زمین بازتولید و به بازار عرضه شوند.

جدول 5- محاسبة سهم هر شاخص در تعیین امنیت غذایی منطقة مطالعه‌شده

Table 5- Calculation of the share of each indicator in determining food security in the study area

مدل

ضرایب غیراستاندارد

ضریب استاندارد

مقدار t

معناداری

B

خطای استاندارد

Beta

(Constant)

796/5

000/0

 

57/0

57/0

تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات علوفه‌ای

00/1

000/0

030/0

39/31311

000/0

تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات روغنی

00/1

000/0

082/0

77/127362

000/0

تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات ادویه‌ای

00/1

000/0

174/0

54/348503

000/0

تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات قندی

00/1

000/0

107/0

45/150241

000/0

تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات لیفی

00/1

000/0

243/0

02/523568

000/0

تعداد بهره‌برداران کاشت سبزیجات

00/1

000/0

057/0

97/74713

000/0

تعداد واحد دامی

00/1

000/0

025/0

69/28659

000/0

تعداد بهره‌برداران پرورش دام

00/1

000/0

026/0

30/18218

000/0

تعداد نهال درختان دائمی

00/1

000/0

056/0

35/58192

000/0

تعداد بهره‌برداران کاشت درختان دائمی

00/1

000/0

034/0

18/29490

000/0

مساحت باغ و قلمستان

00/1

000/0

049/0

12/34661

000/0

تعداد باغ و قلمستان

00/1

000/0

043/0

94/31392

000/0

تعداد بهره‌برداران پرورش زنبورعسل

00/1

000/0

054/0

12/73409

000/0

تعداد بهره‌برداران پرورش طیور به روش سنتی

00/1

000/0

034/0

99/27322

000/0

مساحت اراضی زراعی

00/1

000/0

026/0

73/28587

000/0

تعداد اراضی زراعی

00/1

000/0

029/0

5/11757

000/0

تعداد بهره‌برداران کاشت گلخانه‌ای

00/1

000/0

168/0

11/270739

000/0

تعداد بهره‌برداران پرورش ماهی

00/1

000/0

114/0

49/222248

000/0

تعداد بهره‌برداران پرورش کرم ابریشم

00/1

000/0

287/0

14/647085

000/0

مساحت گلخانه

00/1

000/0

407/0

13/592048

000/0

تعداد بهره‌برداران کاشت غلات

00/1

000/0

028/0

25/16305

000/0

تعداد بهره‌برداران کاشت حبوبات

00/1

000/0

031/0

71/51259

000/0

منبع: یافته‌های پژوهش، 1400

 

در نمودار 2 نیز، مقدار بتای هریک از شاخص‌های مطالعه‌شده و قدرت پیش‌بینی آنها در تعیین میزان امنیت غذایی در شهرستان‌های بستان‌آباد و هریس آورده شده‌است.

نمودار 2- سهم هر شاخص در تعیین امنیت غذایی منطقة مطالعه‌شده (یافته‌های پژوهش، 1400)

Figure 2 - The contribution of each indicator in determining food security in the study area (Research Findings, 2021)

 

در مقایسة دو شهرستان هریس و بستان‌آباد، ازنظر تعداد روستاهای واقع در طبقه‌های امنیت غذایی، مشاهده می‌شود که روستاهای شهرستان بستان‌آباد نسبت‌به روستاهای شهرستان هریس در وضعیت مطلوب‌تری قرار دارند. همة روستاهای شهرستان هریس، جز یک روستا (روستای قراجه) که وضعیت خوب دارد، در وضعیت امنیت غذایی متوسط و پایین‌تر قرار دارند (جدول 6).

جدول 6- تعداد روستاهای واقع در طبقه‌های امنیت غذایی

Table 6- Number of villages located in food security categories

وضعیت امنیت غذایی

تعداد روستاهای شهرستان

هریس

بستان‌آباد

خیلی خوب

0

8

خوب

1

21

متوسط

20

30

ضعیف

51

59

خیلی ضعیف

32

71

منبع: یافته‌های پژوهش، 1400

 

ازنظر مساحت اشغال‌شده توسط طبقات وضعیت امنیت غذایی، مشاهده می‌شود که بیشترین مساحت منطقه‌ (4/36 درصد) امنیت غذایی ضعیف دارد و وضعیت امنیت غذایی خیلی خوب کمترین مساحت (3/5 درصد) را به خود اختصاص داده‌است (جدول 7).

جدول 7- مساحت اشغال‌شده توسط طبقات وضعیت امنیت غذایی

Table 7- Area occupied by food security status classes

وضعیت امنیت غذایی

مساحت (کیلومترمربع)

درصد

خیلی خوب

1/272

3/5

خوب

2/498

7/9

متوسط

4/1023

9/19

ضعیف

2/1875

4/36

خیلی ضعیف

7/1471

6/28

منبع: یافته‌های پژوهش، 1400

 

درنهایت برای مقایسة شاخص‌های امنیت غذایی از بعد کشاورزی در روستاهای شهرستان هریس و بستان‌آباد از آزمون یومن‌ویتنی استفاده شده‌است. نتایج نشان می‌دهد که شاخص‌های تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات روغنی، تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات ادویه‌ای، تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات لیفی، تعداد بهره‌برداران کاشت گلخانه‌ای، تعداد بهره‌برداران پرورش کرم ابریشم، تعداد بهره‌برداران کاشت حبوبات، تعداد باغ و قلمستان، تعداد اراضی زراعی و مساحت گلخانه در روستاهای دو شهرستان تفاوت معناداری با هم ندارند. به بیان دیگر، میزان این شاخص­ها در دو شهرستان هریس و بستان‌آباد در سطح آلفای 05/0 معنادار نیست (جدول 8).

 

جدول 8- مقایسة شاخص‌های امنیت غذایی از بعد کشاورزی در روستاهای شهرستان هریس و بستان‌آباد

Table 8- Comparison of food security indicators in terms of agriculture in Harris and Bostanabad villages

شاخص‌های پژوهش

رتبه

آمارة آزمون

 

(N=189) بستان‌آباد

(N=104) هریس

 

میانگین رتبه‌ای

جمع رتبه‌ها

میانگین رتبه‌ای

جمع رتبه‌ها

Mann-Whitney U

Wilcoxon W

Z

معناداری

تعداد بهره‌برداران

کاشت محصولات علوفه‌ای

07/159

30064

07/125

13007

7547

13007

28/3-

001/0

تعداد بهره‌برداران

کاشت محصولات روغنی

73/147

27921

67/145

15150

9690

15150

330/0-

741/0

تعداد بهره‌برداران

کاشت محصولات ادویه‌ای

10/147

27802

82/146

15296

9809

15269

112/0-

911/0

تعداد بهره‌برداران

کاشت محصولات قندی

02/152

28731

88/137

5/14339

5/8879

5/14339

05/3-

002/0

تعداد بهره‌برداران

کاشت محصولات لیفی

83/147

27939

50/145

15132

9672

15132

28/1-

197/0

تعداد بهره‌برداران کاشت سبزیجات

62/176

50/3381

17/93

5/9689

5/4229

5.9689

37/8-

000/0

تعداد واحد دامی

67/139

50/26397

32/160

5/16673

5/8442

5/26397

99/1-

046/0

تعداد بهره‌برداران پرورش دام

93/138

50/26257

67/161

5/16813

5/8302

5/26257

19/2-

028/0

تعداد نهال درختان دائمی

27/160

50/30290

89/122

5/12780

5/7320

5/12780

66/3-

000/0

تعداد بهره‌برداران کاشت

درختان دائمی

33/163

50/30868

33/117

5/12202

5/6742

5/12202

44/4-

000/0

مساحت باغ و قلمستان

83/154

29263

77/132

13808

8348

13808

15/2-

031/0

تعداد باغ و قلمستان

05/151

28549

63/139

14522

9062

14522

10/1-

269/0

تعداد بهره‌برداران پرورش زنبورعسل

12/163

50/30829

71/117

5/12241

5/6781

5/12241

58/4-

000/0

تعداد بهره‌برداران

پرورش طیور به روش سنتی

99/153

29104

30/134

13967

8507

13967

90/1-

057/0

مساحت اراضی زراعی

58/156

50/29594

58/129

5/13476

5/8016

5/13476

61/2-

009/0

تعداد اراضی زراعی

66/144

27341

25/151

15730

9386

27341

637/0-

524/0

تعداد بهره‌برداران کاشت گلخانه‌ای

94/147

27960

30/145

15111

9651

15111

853/0-

393/0

تعداد بهره‌برداران پرورش ماهی

77/149

50/28306

97/141

5/14764

5/9304

5/14764

11/2-

034/0

تعداد بهره‌برداران پرورش کرم ابریشم

78/146

50/27740

41/147

5/15330

5/9785

5/27740

429/0-

668/0

مساحت گلخانه

28/147

27835

50/146

15236

9776

15236

742/0-

458/0

تعداد بهره‌برداران کاشت غلات

30/135

50/25571

26/168

5/17499

5/7616

5/25571

18/3-

001/0

تعداد بهره‌برداران کاشت حبوبات

91/146

50/27766

16/147

5/15304

5/9811

5/26666

024/0-

981/0

جمع

38/154

29177

60/13

13894

8434

13894

009/2-

045/0

                   

منبع: یافته‌های پژوهش، 1400

نتیجه‌گیری

امنیت غذایی در فهرست اولویت‌های توسعة جهانی، جایگاه بالایی را به خود اختصاص داده‌است. درنتیجة رشد جمعیت جهانی، تقاضای غذا و رقابت در استفاده از زمین زراعی، آب، انرژی و دیگر منابع کشاورزی افزایش یافته‌است. در حال حاضر، تغییرات آب‌وهوایی به‌ویژه در کشورهای در حال توسعه که با ناامنی غذایی روبه‌رو هستند، چالش دیگری برای بخش کشاورزی است. با توجه به توسعة جهانی، مناطق متأثر از بحران غذایی باید با این مشکل کنار بیایند. به بیان دیگر، مشکل یک منطقه به‌سرعت مسائل اقتصادی و سیاسی جهان را تحت‌الشعاع قرار می‌دهد. به‌نظر می‌رسد یکی از راه‌حل‌هایی که در این زمینه می‌تواند مؤثر باشد، مفهوم توجه ویژه به بخش کشاورزی و نوع کشت و زرع است. بنابراین این پژوهش با هدف بررسی وضعیت امنیت غذایی در مناطق روستایی شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد با تأکید بر شاخص‌های کشاورزی تدوین شد.

نتایج به‌دست‌آمده با استفاده از 22 شاخص بخش کشاورزی در زمینة وضعیت جغرافیایی امنیت غذایی در شهرستان‌های هریس و بستان‌آباد نشان داد که ازنظر امنیت غذایی از بین 293 روستای موجود شهرستان‌های مطالعه‌شده، 73/2 درصد روستا (هشت روستا) با 18595 نفر جمعیت در پهنة خیلی خوب، 51/7 درصد (22 روستا) با 13985 نفر جمعیت در پهنة خوب، 06/17 درصد (پنجاه روستا) با 39064 نفر جمعیت در پهنة متوسط، 54/37 درصد (110 روستا) با 25825 نفر جمعیت در پهنة ضعیف و 15/35 درصد (103 روستا) با 7191 نفر جمعیت در پهنة خیلی ضعیف قرار دارند. به‌طورکلی حدود 76/89 درصد از روستاهای مطالعه‌شده در شهرستان‌های بستان‌آباد و هریس ازنظر امنیت غذایی در وضعیت متوسط رو به پایین قرار دارند و نیازمند توجه ویژة دولت و بخش خصوصی در زمینة توسعة پایدار بخش کشاورزی، صنعت و ... هستند. همین‌طور نتایج به‌دست‌آمده در زمینة سهم هر شاخص در تعیین امنیت غذایی بیان‌کنندة آن است که شاخص مساحت گلخانه، بیشترین سهم و تعداد واحد دامی، کمترین سهم را در تعیین امنیت غذایی از بعد بخش کشاورزی در این محدوده دارند. به­طوری­که با توجه به شرایط اقلیمی منطقه ازنظر محدودیت منابع آب شیرین، تنوع آب‌وهوایی، کوتاهی فصل کشاورزی و ... ، بهره‌گیری بهینه از این منابع از اولویت‌های برنامه‌ریزی کشور است و کشت گیاهان در گلخانه به آب و زمین کمتری احتیاج دارد، اما کار بیشتری را می‌طلبد.

با آموزش دادن نیروی کار می‌توان در فضای کم گلخانه، چندین برابر فضای آزاد محصول برداشت کرد. زیرا در محیط گلخانه، کاشت و برداشت در تمام طول سال امکانپذیر است و در فصولی از سال که محصولات در فضای آزاد غیرقابل کشت هستند، این امکان را فضای گلخانه به‌وجود می‌آورد که گیاهان در غیر فصل خود پرورش یابند و محصولات با کیفیت بهتری نسبت‌به کشت در زمین بازتولید و به بازار عرضه شوند و درنتیجه امنیت غذایی افزایش یابد.

در قلمرو جغرافیای پژوهش، روستاهای شهرستان بستان‌آباد به‌دلیل قرار گرفتن در مجاروت جادة ارتباطی تبریز ـ تهران، وجود مراتع مستعد، قابلیت‌های گردشگری، وجود دام سبک و سنگین، اراضی مستعد کشاورزی، فاصلة اندک تا مرکز استان و ... نسبت‌به روستاهای شهرستان هریس در وضعیت مطلوب‌تری ازنظر امنیت غذایی از بعد کشاورزی در مناطق روستایی قرار دارند. همین‌طور در این شهرستان‌ها، شاخص‌های تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات روغنی، تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات ادویه‌ای، تعداد بهره‌برداران کاشت محصولات لیفی، تعداد بهره‌برداران کاشت گلخانه‌ای، تعداد بهره‌برداران پرورش کرم ابریشم، تعداد بهره‌برداران کاشت حبوبات، تعداد باغ و قلمستان، تعداد اراضی زراعی و مساحت گلخانه در روستاهای دو شهرستان تفاوت معناداری با هم ندارند و در بقیة شاخص‌ها، تفاوت معناداری میان آنها وجود دارد. به‌طورکلی می‌توان گفت که وضعیت امنیت غذایی در این شهرستان‌ها متأثر از سیاست‌های کلان کشوری، وضعیت اقتصادی، تورم، خشکسالی، کم‌آبی موجود و ... است و در وضعیت مناسبی قرار ندارند و به این دلیل غالب روستاییان در این شهرستان‌ها در تلاشند که در شهرها سرمایه‌گذاری، و از روستاها به شهرها مهاجرت کنند. این فرایند در یک دهة اخیر شدت بیشتری گرفته‌است.

نتایج حاصل از این پژوهش با نتایج پژوهش‌های تنهایی و همکاران (1394)، رحیمی مقدم و همکاران (1394)، پاکروان و همکاران (1399)، شیبانی و همکاران (1399)، Nicholson et al., 2021، Cauchi et al., 2021، Amolegbe, 2021 و ... ازنظر گسترده بودن خطر گرسنگی و ناامنی غذایی در نواحی روستایی هماهنگ است.

با توجه به نتایج پژوهش، پیشنهادهای زیر ارائه می­شود:

  • تسهیل در نظام مالی و بهبود دسترسی خانوارهای روستایی به اعتبارات مالی با حل بوروکراسی اداری و ضمانت‌های بانکی در دریافت تسهیلات؛
  • اعطای بسته‌های حمایتی و سبد کالایی غذا به خانوارهای زیر پوشش نهادهای حمایتی؛
  • حمایت از ظرفیت‌های کشاورزی این شهرستان‌ها برای کاهش نیازهای خانوارهای روستایی؛
  • بهبود زیرساخت‌های بخش کشاورزی و تسریع فرایند توسعة کشاورزی پایدار و ایجاد درآمدهای مناسب و پایدار.

 

[1]. FAO

منابع
آقامیری، حمیده سادات و رحمانی، بیژن (1397). تأثیر مهاجرت روستایی در امنیت غذایی با تأکید بر منابع آب، مطالعۀ موردی: روستاهای شهرستان خوانسار استان اصفهان. نشریۀ جغرافیا (انجمن جغرافیای ایران)، سال 16، شمارۀ 59، ص 57‑76.
اکبرپور، مریم؛ مهدوی دامغانی، عبدالمجید؛ دیهیم‌فرد، رضا و ویسی، هادی (1395). بررسی وضعیت امنیت غذایی در شهرستان مرودشت. مجلۀ کشاورزی بوم‌شناختی، دورۀ 6، شمارۀ 1، ص 1‑10.
باقرزاده آذر، فاطمه؛ رنج‌پور، رضا؛ کریمی تکانلو، زهرا؛ متفکر آزاد، محمدعلی و اسدزاده، احمد (1395). برآورد و مقایسۀ وضعیت امنیت غذایی و تأثیر متغیرهای اقتصادی بر آن در استان‌های ایران. فصلنامۀ نظریه‌های کاربردی اقتصاد، سال 3، شمارۀ 4، ص 47‑76.
باقری، مهرداد؛ حداد، حنانه و شیروانیان، عبدالرسول (1398). بررسی رابطۀ امنیت غذایی و فقر درآمدی در مناطق روستایی استان گیلان، مطالعۀ موردی: شهرستان املش. نشریۀ روستا و توسعه، سال 22، شمارۀ 88، ص 157‑180.
بخشی، محمدرضا؛ صمدی، محسن و برادران نصیری، مهران (1387). ترازیابی جایگاه جمهوری اسلامی ایران در منطقۀ آسیای جنوب غربی براساس شاخص‌های تبیین‌گر آسیب‌پذیری و امنیت غذایی. اقتصاد کشاورزی و توسعه، سال 16، شمارۀ 63.
بخشی، محمدرضا؛ ملایی، زینب؛ فرجی سبکبار، حسن؛ بدری، علی و پاکدل، فیض‌الله (1390). وضعیت امنیت غذایی کشورهای عضو مرکز توسعۀ یکپارچۀ روستایی آسیا و اقیانوسیه: کاربرد رهیافت تلفیقی PROMETHEE و AHP. اقتصاد کشاورزی و توسعه، سال 19، شمارۀ 73، ص 21‑46.
پارسا، مهدی و باقری، عبدالرضا (1387). حبوبات. انتشارات جهاد دانشگاهی مشهد.
پاکروان چروده، محمدرضا؛ حسینی، سید صفدر و نوری، سید سعید (1399). شناسایی عوامل اقتصـادی ـ اجتمـاعی مرتبط با امنیت غذایی خانوارهای مناطق شهری و روستایی استان خوزستان. فصلنامۀ پژوهش‌های اقتصادی ایران، سال 25، شمارۀ 83، ص 113‑136.
پورطاهری، مهدی (1393). کاربرد روش‌های تصمیم‌گیری چندشاخصه در جغرافیا. سازمان مطالعه و تدوین کتب علوم انسانی دانشگاه‌ها (سمت).
پیوست، غلامعلی (1388). سبزی‌کاری. انتشارات دانش‌پذیر.
تنهایی، مریم؛ زارع، ابراهیم؛ شیرانی بیدآبادی، فرهاد و جولایی، رامتین (1394). بررسی وضعیت امنیت غذایی با استفاده از شاخص تنوع غذایی، مطالعۀ موردی: مناطق روستایی شهرستان مرودشت، استان فارس. روستا و توسعه، سال 18، شمارۀ 4، ص 17‑35.
توکلی، مرتضی؛ احمدی، شیرکو و فاضل‌نیا، غریب (1395). تحلیل عوامل مؤثر بر معیشت روستایی، بررسی موردی: روستاهای شهرستان سردشت. جغرافیا و برنامه‌ریزی تبریز، سال 20، شمارۀ 58، ص 63‑81.
چراغی، مهدی، قدیری معصوم، مجتبی و رضوانی، محمدرضا (1395). نقش درآمدهای غیرکشاورزی در امنیت غذایی خانوارهای روستایی. علوم غذایی و تغذیه، سال 13، شمارۀ 4.
حسینی، سید صفدر؛ پاکروان، محمدرضا و اتقایی، میلاد (1392). اثر حمایت از بخش کشاورزی بر امنیت غذایی در ایران. تحقیقات اقتصاد و توسعۀ کشاورزی ایران، دورۀ 44، ص 533‑544.
خالدی، کوهسار و فریادرس، ولی‌الله (1390). شبیه‌سازی امنیت غذایی برمبنای تغییر منابع تولید و سیاست‌های تجاری. اقتصاد کشاورزی، جلد 5، شمارۀ 1، ص 61‑79.
خالدی، نیما؛ حسنی، فرشید و زارع، لیلا (1396). اهمیت کشاورزی در امنیت غذایی، مجموعه‌مقالات یازدهمین کنگرۀ پیشگامان پیشرفت، دانشگاه شهید بهشتی.
درینی، مهسا (1395). بررسی عوامل مؤثر بر امنیت غذایی با استفاده از شاخص‌های تنوع مواد غذایی و استراتژی مقابله، مطالعۀ موردی: منطقۀ جبالبارز. پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه سیستان و بلوچستان.
رحیمی مقدم، سجاد؛ مهدوی دامغانی، عبدالمجید؛ اکبرپور، مریم؛ سجادیان، مسعود و رفیعی صدر، نسرین (1394). بررسی وضعیت امنیت غذایی در شهرستان پلدختر. مجلۀ کشاورزی بوم‌شناختی، دورۀ 5، شمارۀ 2، ص 97-89.
رستمی، فرحناز. شاهمرادی، مهنا و بقایی، سارا (1393). بررسی عوامل مؤثر بر امنیت غذایی خانوارهای روستایی، مورد مطالعه: روستای کرناچی، شهرستان کرمانشاه. تحقیقات اقتصاد و توسعۀ کشاورزی ایران. دورۀ 45، ص 725‑737.
رضوانی، محمدرضا (1388). مقدمهای بر برنامه‌ریزی توسعۀ روستایی در ایران. نشر قومس.
رضوانی، محمدرضا و سنایی مقدم، سروش (1398). نقش پیوندهای روستایی ـ شهری در امنیت غذایی خانوارهای روستایی، فصلنامۀ فضا و توسعۀ روستایی، سال 8، شمارۀ 1، ص 39‑64.
زراعت‌کیش، سید یعقوب و کمالی، ژیلا (1396). بررسی عوامل مؤثر بر امنیت غذایی در خانوارهای کشاورز روستایی استان کهگیلویه و بویراحمد. علوم غذایی و تغذیه، سال 14، شمارۀ 2.
سرشماری عمومی کشاورزی، مرکز آمار ایران (1393). نتایج سرشماری کشاورزی شهرستان‌های بستان‌آباد و هریس.
سیدحمزه، شیرین و دماری، بهزاد (1396). مدل مفهومی امنیت غذا و تغذیه در ایران. سلامت اجتماعی، دورۀ 4، شمارۀ 3، ص 228‑237.
شیبانی، ملیحه؛ رستگاری، فاطمه و محتشمی، تکتم (1399). تحلیل عوامل مؤثر بر تنوع غذایی خانوارهای روستایی استان خراسان رضوی، فصلنامۀ اقتصاد فضا و توسعۀ روستایی، سال 9، شمارۀ 3 (پیاپی 33)، ص 189‑210.
صادقی‌خو، سید رضا و علی‌عباس‌پور، رحیم (1397). ارزیابی عملکرد مدل‌های درون‌یابی در پهنه‌بندی فلزات سنگین خاک، مطالعۀ موردی: شهرستان هریس، محیط‌شناسی، دورۀ 44، شمارۀ 1، ص 17‑32.
فروتن‌فر، لیلا (1392). بررسی وضعیت امنیت غذایی و عوامل مؤثر بر آن در خانوار روستایی دهستان بالادربند، پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه رازی.
قانون اصلاح قانون حفاظت و بهره‌برداری از جنگل‌ها و مراتع مصوب 1348.01.20.
قدیری معصوم، مجتبی؛ رضوانی، محمدرضا و چراغی، مهدی (1395). تحلیل عوامل مؤثر در امنیت غذایی پایدار خانوارهای روستایی، مطالعۀ موردی: شهرستان زنجان، فصلنامۀ پژوهش‌های روستایی، دورۀ 7، شمارۀ 4، ص 658‑671.
کریمی، هادی (1370). گیاهان زراعی. انتشارات دانشگاه تهران.
کشاورز، مرضیه (1399). تحلیل وضعیت امنیت غذایی و ضایعات مواد غذایی در خانوارهای روستایی در شرایط خشکسالی، مورد: شهرستان خرامه. فصلنامۀ اقتصاد فضا و توسعۀ روستایی، سال 9، شمارۀ 4 (پیاپی 34)، ص 83‑106.
مرکز آمار ایران، شناسنامۀ آبادی (1395). https://www.amar.org.ir.
موسوی‌نسب، الهه (1392). بررسی امنیت غذایی و عوامل موثر بر آن در شهرستان بویراحمد، پایاننامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد مرودشت.
مهدوی دامغانی، عبدالمجید و معین‌الدینی، سید شهاب‌الدین (1390)، امنیت غذایی و اخلاق زیستی در کشاورزی پایدار، اخلاق در علوم و فناوری، سال 6، شمارۀ 2، ص 59‑65.
ناصری صومعه، حسین و نیکنامی، کمال‌الدین (1395). نقش عوامل طبیعی در توزیع فضایی استقرارهای دوران مس و سنگ در شهرستان بستان‌آباد، پژوهش‌های جغرافیای طبیعی، دورۀ 48، شمارۀ 4، ص 533‑556.
ندیمی، نغمه (1390). بررسی امنیت غذایی در ایران و عوامل مؤثر بر آن. پایان‌نامۀ کارشناسی ارشد، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد تهران مرکزی.
Abdul Kadir, Muhd Khairulzaman (2013). Food Security Modelling Using Two Stage Hybrid Model and Fuzzy Logic Risk Assessment. PhD thesis, University of Warwick.
Amolegbe, K.B., Upton, J., Bageant, E. & Blom, S. (2021). Food price volatility and household food security: Evidence from Nigeria. Food Policy, Vol. 102, issu, 102061.
Arriola, Nora Brickhouse (2015). Food Insecurity and Hunger Experiences and their Impact on Food Pantry Clients in the Tampa Bay. M.P.H. thesis, University of South Florida.
ASCE Standard (2001). Environmental and Water Resources Institute, American Society of Civil Engineers. Standard Guidelines for Artificial Recharge of Groundwater, ASCE Standards, EWRI/ASCE 34-01, 2001, p. 106.
Calicioglu, Ozgul Flammini, Alessandro, Bracco, Stefania, Bellù, Lorenzo & Sims, Ralph (2019). The Future Challenges of Food and Agriculture: An Integrated Analysis of Trends and Solutions. Sustainability, 11, 222.
Cauchia, J. P., Bambrick, H., Correa-Velez, I. & Moncada, S. (2021). White flour, white sugar, white rice, white salt’: Barriers to achieving food and nutrition security in Kiribati. Food Policy, Vol. 101, 102075.
Chakraborty, S. & Newton, A.S. (2011). Climate change, plant diseases and food security: an overview, Plant Pathology, 60, p. 2‑14.
Cock, N.De., Haese, M.D., Vink, N., van Rooyen, C.J., Staelens, L., Schönfeldt, H.C. & Haese, L.D. (2013). Food security in rural areas of Limpopo province, South Africa. Food Sec, 5, p. 269‑282.
De Cock, N., D’Haese, M., Vink, N., Rooyen, C., Staelens, L., Schonfeldt, H. & D’Haese, L. (2013). Food Security in Rural Areas of Limpopo Province, South Africa. Food Secur, 5, p. 269‑282.
Dobbie, Samantha Louise. (2016). The Potential of Agent-based Modelling as a Tool to Unravel the Complexity of Household Food Security: A Case Study of Rural Southern Malawi. PhD thesis, University of Southampton.
FAO (2009). Declaration of the world summit on food security. In: World Summit on Food Security Rome, p. 1‑7.
FAO IFAD & WFP (2015). The State of Food Insecurity in the World 2015. Meeting the 2015 international hunger targets: taking stock of uneven progress, Rome: FAO.
FAO IFAD UNICEF WFP & WHO (2020). InThe State of Food Security and Nutrition inthe World 2020. Transforming food systems for affordable healthy diets, https://doi.org/10.4060/ca9692en.
Fisher, Brendan, Naidoo, Robin, Guernier, John, Johnson, Kiersten, Mullins, Daniel, Robinson, Dorcas, Allison, Edward (2017). Integrating fisheries and agricultural programs for food security. Agric & Food Secur, 6, p. 1.
Funk, Chris C. & Brown, Molly E. (2009). Declining global per capita agricultural production and warming oceans threaten food security. Food Sec, 1, p. 271‑289.
Ghayoumian, J., Mohseni saravi, Feiznia, Sadat, Malekian, Arash, B. Nori (2007). Application of GIS techniques to determine areas most suitable for artificial groundwater recharge in a coastal aquifer in southern Iran. Journal of Asian Earth Sciences, 30, p. 364 -374.
Hussain, Abid. Rasul, Golam. Mahapatra, Bidhubhusan, & Tuladhar, Sabarnee (2016). Household food security in the face of climate change in the Hindu-Kush Himalayan region. Food Sec, 8, p. 921‑937.
Iese, V., Holland, E., Wairiu, M., Havea, R.,Patolo, S., Nishi, M., Hoponoa, T., Bourke, R.M., Dean, A. & Waqainabete, L. (2018). Facing food security risks: The rise and rise of the sweet potato in the Pacific Islands. Global Food Security, Vol. 18, p. 48‑56.
Islam, M.T., Hossain, M.M., Clarke, M.L. & Akanda, M.A.M. (2012). Adaptation to Climate Change: Biodiversity. Food Security, Environmental Management and Rural Resilience in Bangladesh.
Kordi, A. & Moussavi, A. (2007). On fuzzy ideals of BCI-algebras. PU.M.A., 18 (34), 301‑310.
Khumalo, Nolwazi Zanele & Sibanda, Melusi. (2019). Does Urban and Peri-Urban Agriculture Contribute to Household Food Security? An Assessment of the Food Security Status of Households in Tongaat, eThekwini Municipality. Sustainability, 11, p. 1082.
Khush, G., Lee, S., Cho, J.I. & Jeon, J.S. (2012). Biofortification of crops for reducing malnutrition. Plant Biotechnology Reports, 6 (3), 195-202. doi: 10.1007/s11816-012-0216-5.
Lemba, Jacinta K. (2009). Intervention model for sustainable household food security in the drylands of Kenya: Case study of Makueni district. PhD thesis, Ghent University.
Mansour, Reima (2014). Food security among students at University of Wollongong. M.S thesis, University of Wollongong.
Mechiche-Alami, A., Yagoubi, J. & Nicholas, K.A. (2021), Agricultural land acquisitions unlikely to address the food security needs of African countries. World Development, Volume 141, 105384.
Nicholson, C.F., Stephens, E.C., Kopainsky, B., Thornton, P.K., Jones, A.D., Parsons, D. &  Garrett, J. (2021). Food security outcomes in agricultural systems models: Case examples and priority information needs. Agricultural Systems, Volume 188, 103028.
Pozza, L.E. & Field, D.J. (2020). The science of Soil Security and Food Security. Soil Security, Volume 1, December 2020, 100002.
Quandt, A. (2021). Agroforestry trees for improved food security on farms impacted by wildlife crop raiding in Kenya. Trees, Forests and People, Volume 4, June 2021, 100069.
Simon, G. (2012). Food Security: Definition, Four dimensions, History. University of Roma, Faculty of Economics.
Sinyolo, S., Mudhara, M. & Wale, E. (2014). Water security and rural household food security: empirical evidence from the Mzinyathi district in South Africa. Journal of Food Security, Vol. 6, No 4, p. 483‑499.
Smith, P. (2013). Delivering food security without increasing pressure on land. Global Food Security 2, p. 18‑23.
Tadesse, Wuletaw, Halila, H., Jamal, Majd, Hanafi, Samira El., Assefa, S., Oweis, Theib & Baum, M. (2017). Role of Sustainable wheat production to ensure food security in the Cwana Region. Journal of Experimental Biology and Agricultural Sciences, Volume – 5 (Spl-1- SAFSAW).
Tincani, Lucrezia Stella (2012). Resilient Livelihoods: Adaptation, Food Security and Wild Foods in Rural Burkina Faso, PhD Thesis, University of London.
Yushi, Mao, Nong, Zhao & Xiaojing, Yang (2013). Food Security and Farm Land Protection in China. Series on Chinese Economics Research – Vol. 2.