توزیع فضایی کیفیت زندگی و شناسایی تعیین‌کننده‌های آن در سکونتگاه‌های روستایی (مطالعة موردی: شهرستان روانسر، استان کرمانشاه)

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی و عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سنندج، کردستان، ایران

2 استادیار جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی و عضو هیئت علمی دانشگاه پیام‌ نور، ایران

3 دانشجوی دکتری برنامه‌ریزی کارآفرینی فضای روستایی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد مشهد، مشهد، ایران

4 عضو باشگاه پژوهشگران جوان و نخبگان، دانشگاه آزاد اسلامی، واحد سردشت، سردشت، ایران

5 دانشجوی دکتری جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی دانشگاه اصفهان، اصفهان، ایران

چکیده

پژوهش کمّی حاضر، به لحاظ هدف از نوع پژوهش‌های توسعه‌ای ـ کاربردی و به لحاظ روش، از نوع پژوهش‌های توصیفی ـ تحلیلی است. بررسی وضعیت کیفیت زندگی، توزیع فضایی آن و شناسایی تعیین‌کننده‌های کیفیت زندگی در سکونتگاه‌های روستایی شهرستان روانسر، از اهداف اصلی این پژوهش است. جامعة آماری پژوهش را، همة سرپرستان خانوار 95 روستای دارای بیش از 20 خانوار شهرستان روانسر تشکیل می‌دهد. برای دستیابی به اهداف، 379 پرسشنامه، با روایی و پایایی مطابق با روش‌های علمی در بین 95 روستای هدف توزیع و داده‌های گردآوری‌شده با استفاده از نرم‌افزارهای SPSS و GIS تجزیه و تحلیل شد. نتایج پژوهش نشان داد وضعیت کیفیت زندگی در بین روستاهای بررسی‌شده به ‌ترتیب با میانگین و انحراف معیار 14/2 و 840/0، کمتر از حد متوسط است و در وضعیت نامناسبی قرار دارد. براساس نتایج تحلیل واریانس در بین 95 روستای هدف، از نظر کیفیت زندگی تفاوت معناداری وجود دارد. نتایج بررسی شکاف و نابرابری موجود در بین روستاهای بررسی‌شده با بهره‌گیری از تحلیل خوشه‌ای نشان داد حدود 6 درصد روستاها در خوشة اول (با میانگین کیفیت زندگی 48/3)، 15 درصد در خوشة دوم (با میانگین کیفیت زندگی 63/2) و 79 درصد در خوشة سوم (با میانگین کیفیت زندگی 95/1) قرار گرفته‌اند. نمایش فضایی کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی، بیانگر حاکمیت کیفیت زندگی ضعیف بر روستاهای محدودة جغرافیایی شهرستان روانسر است. نتایج شناسایی تعیین‌کننده‌های کیفیت زندگی با بهره‌گیری از رگرسیون چندمتغیره، حاکی است هفت متغیر مستقل پژوهش توانسته‌اند 6/75 درصد از واریانس متغیر وابسته پژوهش را تبیین کنند که به ترتیب اهمیت عبارت‌اند از: پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی، مالکیت منابع سرمایه‌ای، بُعد خانوار، دسترسی به خدمات و امکانات، دسترسی به اعتبارات، سیاست‌های حمایتی و عوامل مدیریتی.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Spatial Distribution of Quality of Life and Identification of its Determinants in Rural Settlements (Case Study: Ravansar County in Kermanshah Province)

نویسندگان [English]

  • davood jamini 1
  • Masuod Safari Aliakbari 2
  • Maryam Salahi Kakhaki 3
  • Khaled Alipoor 4
  • Amirai Zolfaghari 5
1 PhD in Geography and Rural Planning, Young Researchers and Elite Club, Sanandaj Branch, Islamic Azad University, Sanandaj, Iran
2 Assistant Professor of Geography and Rural Planning, Faculty member of Payame Noor University, Tehran, Iran
3 PhD Student of entrepreneurship planning in rural areas in Islamic Azad University of Mashhad, Mashhad, Iran
4 Young Researchers and Elite Club, Sardasht Branch, Islamic Azad University, Sardasht, Iran
5 PhD student Geography and Rural Planning University of Isfahan, Isfahan, Iran
چکیده [English]

The research method was descriptive-survey and its purpose was to assess the quality of life in rural of Ravansar Township. The population of this research is total household tutelars of 95 villages which their population was above 20 households. So, 379 questionnaires, which their validity and reliability was confirmed by scientific approaches, were distributed among 95 of rural settlements. To analyze data and display rural settlements quality of life, SPSS and GIS softwares were used, respectively. The results showed that situation of quality of life, with a mean of 2.14 and standard deviation of 0.84 is an unsuitable situation among rural settlements. Calculations of variance analysis suggested that there is a significant difference among 95 of sample settlements in terms of quality of life. The results of the analyses using Cluster Analysis regarding the present inequality among rural settlements showed that 6 percent of total settlements (with a mean of 3.48 of quality of life) are located in the first cluster, 15 percent of total settlements (with a mean of 2.63 of quality of life) in the second cluster and 79 percent of total settlements (with a mean of 1.95 of quality of life) in the third cluster, respectively. Spatial display of quality of life indicated that there is a low quality of life in the studied area. The results of identification of quality of life determinants, using Multi Variable Regression, also showed that 7 of independent variables calculated around 75.6 percent of total dependent variance. These independent variables are: status of economic-social, ownership of capital oriented resources, household dimension, access to services and facilities, access to credits, supportive policies and management factors.

کلیدواژه‌ها [English]

  • rural development
  • Quality of Life
  • Spatial Distribution
  • Rural Areas
  • Ravansar County

مقدمه

طرح مسئله

امروزه در کنار مسائل و مشکلات به وجود آمده در جوامع روستایی مانند نقض حقوق بشر، فساد، سوءاستفاده از کارگران، تبعیض، شیوع ایدز، دردسترس نبودن امکانات آموزشی، کاهش جمعیت، کاهش درآمد، کاهش سطح اشتغال، کاهش تولیدات زراعی، مهاجرت نیروی کار و ... (Galani-Moutafi, 2013: 103; Amnesty International, 2009: 11; United Nations, 2009: 4)، از کیفیت زندگی به‌ منزلة مسئله‌ای چالش‌برانگیز و شناخته‌شده در نواحی روستایی کشورهای توسعه‌یافته و در حال توسعه یاد می‌کنند (Zakerhaghighi et al, 2015: 420).

کیفیت زندگی، یکی از مهم‌ترین شاخص‌های توسعة جوامع شهری و روستایی است و بهبود آن، می‌تواند زمینه‌های توسعة اجتماعی، اقتصادی و کالبدی را به همراه داشته باشد (قدیری معصوم و همکاران، 1394: 302؛ Gupta, 2015: 473). با وجود این، بررسی‌ها نشان می‌دهد بین جوامع شهری و روستایی در دسترسی به شاخص‌های کیفیت زندگی، تفاوت‌هایی وجود داشته و کیفیت زندگی در جوامع روستایی در قیاس با شهرنشینان، در شرایط نامساعدی قرار دارد (Abdoli and Abdoli, 2015: 1)؛ شکاف موجود به نابرابری میان جوامع شهری و روستایی ختم نمی‌شود و بررسی‌ها حاکی از آن است که در بین مناطق مختلف روستایی نیز در برخورداری از شاخص‌های کیفیت زندگی، شکاف و نابرابری وجود دارد (فرجی‌سبکبار و همکاران، 1390: 43؛ قربانی و همکاران، 1392: 16).

به‌ طور کلی از یافته‌های پژوهش‌های مرتبط با کیفیت زندگی، می‌توان برای بازشناسی استراتژی‌های سیاسی پیشین، طراحی سیاست‌ها و برنامه‌ریزی‌های آینده و پیرو آن دستیابی به اهداف برنامه‌های توسعه بهره برد (Lee, 2008: 1207؛ احمدوند و همکاران، 1391: 106)؛ همچنین این پژوهش‌ها، می‌توانند به شناسایی نواحی مسئله‌دار، اولویت‌های انسان‌ها در زندگی، علل نارضایتی مردم، پایش و ارزیابی کارایی سیاست‌ها و استراتژی‌ها در زمینة توسعة روستایی کمک کنند (جمینی و جمشیدی، 1393: 192).

علاوه بر اهمیت پژوهش‌های مرتبط با ارزیابی و سنجش کیفیت زندگی در توسعة جوامع روستایی، شناسایی تعیین‌کننده‌ها و عوامل مؤثر بر کیفیت زندگی، در راستای توسعة نواحی روستایی از جایگاه ویژه‌ای برخوردار است (بدری و همکاران، 1392: 53)؛ زیرا شناسایی عوامل تعیین‌کنندة کیفیت زندگی روستاییان، می‌تواند با هدفمندکردن برنامه‌ریزی‌ها و راهکارهای اجرایی، راهگشای مشکلات مرتبط با کیفیت زندگی و توزیع عادلانة شاخص‌های آن در نواحی روستایی باشد.

در بیان اهمیت جوامع روستایی کشورمان، یادکرد همین نکته کافی است که آنها بیش از 80 درصد مواد غذایی کشورمان را تولید می‌کنند و در تأمین امنیت غذایی کشور نقش ‌بسزایی دارند (صیدایی و همکاران، 1392: 88؛ جمشیدی، 1394: 85). روستاییان شهرستان روانسر (محدودة مطالعاتی این پژوهش) که حدود 62 درصد آنها در بخش کشاورزی فعالیت می‌کنند (مرکز آمار ایران، 1390)، علاوه بر تولید دیگر محصولات کشاورزی، بیشترین میزان تولید ذرت، نخود، گندم، گوجه‌فرنگی، لوبیا و عدس را در بین 14 شهرستان استان کرمانشاه دارند (جهاد کشاورزی شهرستان روانسر، 1393). با توجه به رسالت مهمی که جوامع روستایی کشورمان در تأمین مواد اولیه و خام مورد نیاز کشور بر عهده دارند و در حال حاضر دست‌کم به نحو پذیرفته‌ای از عهدة آن برآمده‌اند، ارتقای سطح کیفیت زندگی آنان، از الزامات و ضرورت‌هایی است که باید در اولویت برنامه‌ریزی‌های توسعة کشور قرار گیرد. علاوه ‌بر اینها، از یک‌سو، با توجه به نقش انکارنشدنی پژوهش‌های مربوط به کیفیت زندگی در شناسایی مشکلات و مسائل جوامع هدف و کاربرد آنها در برنامه‌ریزی‌ها و سیاست‌گذاری‌های توسعة روستایی و از سوی دیگر، با عنایت به اینکه از نظر پژوهشگران اتکا بر راهکار‌های توسعة از پایین به بالا[1]، گام مؤثری در راستای توسعة کیفیت زندگی در نواحی روستایی است (Wellbrock et al, 2014: 420)، نویسندگان پژوهش حاضر با مراجعه به سرپرستان خانوار همة 95 روستای دارای بیش از 20 خانوار شهرستان روانسر، در راستای ارتقای سطح کیفیت زندگی قشر پُرتلاش روستایی، درصدد پاسخگویی به پرسش‌های زیر هستند:

1-       کیفیت زندگی روستاهای شهرستان روانسر چگونه است؟

2-       بین روستاهای شهرستان روانسر از نظر برخورداری از شاخص‌های کیفیت زندگی، شکاف و نابرابری وجود دارد؟

3-       توزیع فضایی کیفیت زندگی در روستاهای شهرستان روانسر چگونه است؟

4-       مهم‌ترین تعیین‌کننده‌های کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر کدام‌ است؟

 

مروری بر مبانی و سوابق پژوهش

با وجود اینکه پیشینة پژوهش‌ها دربارة کیفیت زندگی را به دهة 1960 در ایالات متحده برمی‌گردانند (Liao, 2009: 101)، اما برای نخستین‌بار در سال 1920 «پیژو» در کتاب «اقتصاد و رفاه»، واژة «کیفیت زندگی» را به ‌صورت تخصصی به کار برد (مختاری و نظری، 1389: 22). واژة «کیفیت» در لاتین «Qual» به معنی «چیزی» و «چه» و «Quality» به مفهوم «چگونگی» آمده و «Qol» از منظر واژگانی به معنی «چگونگی زندگی» و دربرگیرندة تفاوت‌های آن بوده که برای هر فرد، ویژه و یگانه و متفاوت با دیگران است (کردزنگنه، 1385: 20).

«کیفیت»، اصطلاحی است که برای بیان توسعة رفاه در یک جامعه به ‌کار می‌رود و تسهیلات رفاهی در جوامع، بازتاب‌دهندة کیفیت زندگی و شرایط زندگی افراد است (احمدوند و همکاران، 1391: 90). به ‌طور کلی، کیفیت زندگی مفهومی چندوجهی، نسبی، انتزاعی و متأثر از زمان و مکان و ارزش‌های فردی است که از یک ‌سو، دارای ابعاد عینی و بیرونی و از سوی دیگر، دارای ابعاد ذهنی و درونی است؛ از این ‌رو ارائة تعریفی جامع برای آن میسر نیست (سلیمانی و همکاران، 1392: 56؛ قربانی و همکاران، 1392: 8).

رفاه عمومی، بهزیستی اجتماعی، شادکامی، رضایتمندی (Das, 2008: 30; Epley and Menon, 2008: 290)، رضایت کلی افراد از زندگی
(Foo, 2000:32)، رضایت یک فرد از شرایط انسانی و فیزیکی پیرامون (Marans and Stimson, 2011: 2; Zakerhaghighi et al, 2015: 420)، تأمین نیازهای انسانی مرتبط با ادراکات افراد و گروه‌ها (Costanza, 2007)، بهزیستی و رفاه فردی
(Liao, 2009; 101)، بعضی از تعاریف بیان‌شده برای کیفیت زندگی هستند. همچنین براساس مستندات ارائه‌شدة سازمان بهداشت جهانی، کیفیت زندگی عبارت است از: «درک شخصی فرد از جایگاه زندگی خود در زمینه‌های فرهنگی و نظام‌های ارزشی که بر مبنای آنها زندگی می‌کند. این درک شخصی مرتبط با اهداف، انتظارات، استانداردها و دغدغه‌های افراد بوده و مفهومی چندبعدی است که به شکل پیچیده‌ای از سلامت جسمی فرد، وضعیت روانی، سطح وابستگی و روابط اجتماعی او تأثیر می‌پذیرد. این مفهوم همچنین، تأثیرپذیر از ارتباط این عوامل با ویژگی‌های برجستة محیط‌های پیرامون افراد است» (Lu et al, 2015: 38; Biljon et al, 215: 436).‌

همان‌گونه که اشاره شد، امروزه اتفاق نظر چندانی دربارة تعریف کیفیت زندگی وجود ندارد؛ ولی اگر مشترکات این تعاریف مدنظر قرار گیرد، در آن صورت می‌توان گفت که کیفیت زندگی عبارت است از: شرایط بهتر زندگی که در آن توازن، هماهنگی، مطلوبیت و برابری عادلانه نهادینه شده یا زمینه‌های لازم برای زندگی همراه با سلامت، امنیت، آسایش، آرامش، نشاط، خلاقیت و زیبایی پدید آمده باشد (سالاری ‌لک و همکاران، 1392: 24؛ پورطاهری و همکاران، 1390: 16؛ رضوانی و همکاران، 1388: 97).

یک مبحث مهم دربارة مفهوم کیفیت زندگی، روش سنجش و ارزیابی آن است. در مراحل اولیة ارزیابی کیفیت زندگی، بیشتر بر شاخص‌های رشد و توسعة اقتصادی مانند تولید ناخالص داخلی به ازای هر نفر تأکید می‌شد که بر شرایط فیزیکی زندگی دلالت می‌کرد و به بُعد روانی زندگی توجهی نداشت. در سال‌های اخیر پژوهشگران در راستای تقویت و تکمیل مفهوم کیفیت زندگی، شاخص‌های ترکیبی را مانند رفاه اجتماعی، امور سیاسی، تحصیلات و خدمات بهداشتی در آن گنجانده‌اند (Liao, 2009; 101). در حال حاضر، در ارزیابی و سنجش کیفیت زندگی، تکیۀ اصلی آنها بر دو گروه از شاخص‌های ذهنی و عینی است؛ شاخص‌های ذهنی و درونی، احساسات شخصی، نظرات، باورها و نگرش‌های فرد را شامل می‌شود؛ در حالی‌که شاخص‌های عینی و بیرونی، مفاهیمی است که مستقیماً دیدنی هستند و اندازه‌گیری می‌شوند (Shumi et al, 2015: 266). در بررسی وضعیت کیفیت زندگی با شاخص‌های عینی، کیفیت زندگی با شاخص‌هایی مانند سطح درآمد خانوار، میزان جرم و جنایت، آلودگی هوا، هزینة خانوار و ...، به دست آمده از منابع رسمی مانند سرشماری‌ها، اندازه‌گیری می‌شود.‌

در روش بررسی وضعیت کیفیت زندگی با شاخص‌های ذهنی، کیفیت زندگی با داده‌های ذهنی اندازه‌گیری می‌شود که مبنای آن گردآوری داده‌ها از طریق پژوهش‌های پیمایشی است (Zakerhaghighi et al, 2015: 421). با وجود این، از نظر لی، مناسب‌ترین شیوه برای کشف کیفیت زندگی، پرسیدن ادراک مردم از زندگی آنهاست
(Lee, 2008:1208).

در حوزة شاخص‌سازی، پژوهشگران با بهره‌گیری از روش‌های کمّی و کیفی بر پایة روش‌های مشارکتی با ترکیبی از نظرات کارشناسان و افراد بومی، شاخص‌هایی را برای تخمین کیفیت زندگی در مناطق روستایی تدوین کرده‌اند؛ از جملة این شاخص‌ها می‌توان به: وضعیت اجتماعی (مشارکت اجتماعی، تحصیلات سرپرست خانوار و دیگر اعضای خانواده، دسترسی به منابع اعتباری و بهره‌گیری از نیروی کار در مزرعه)، وضعیت درآمدی (درآمد سالیانة خانوار)، دارایی (مالکیت، تعداد دام، تجهیزات کشاورزی و ماشین‌آلات، تجهیزات زندگی و وسایل حمل‌ونقل)، وضعیت تغذیه‌ای (کمیت و کیفیت مواد غذایی)، مسکن (داشتن خانه و مصالح به‌ کار رفته در دیوار و سقف خانه) و تأمین اجتماعی (استفاده از خدمات بهداشتی، بیمه و خدمات درمانی) اشاره کرد (احمدوند و همکاران، 1391: 98؛ دهقانی و همکاران، 1391: 82؛ قالیباف و همکاران، 1390: 34Hayati et al, 2006: 379; Hayati & Karami, 2005: 494; ).‌

با توجه به اهمیت مبحث کیفیت زندگی در توسعة جوامع روستایی، تاکنون پژوهش‌های متعددی دربارة آن انجام شده که در ادامه به نتایج چند پژوهش مهم اشاره می‌شود.‌

یافته‌های پژوهش پورطاهری و همکاران (1390) در بررسی کیفیت زندگی نواحی روستایی دهستان خاوة شمالی استان لرستان، نشان می‌دهد کیفیت شاخص‌های آموزش، محیط مسکونی، محیط فیزیکی و نیز درآمد و اشتغال در این محدوده کمتر از حد متوسط و شاخص‌های کیفیت سلامت، امنیت و کیفیت کالبدی در حد متوسط است؛ همچنین نتایج حاکی از شکاف بین روستاهای دهستان از نظر کیفیت زندگی است.‌

نتایج پژوهش بدری و همکاران (1392) دربارة سنجش شاخص‌های ذهنی کیفیت زندگی نواحی روستایی شهرستان ترکمن، حاکی است شاخص‌های ذهنی کیفیت زندگی در این منطقه در سطح پذیرفته‌ای بوده و بیش از میانگین ارزیابی شده است.

براساس یافته‌های پژوهش احمدوند و همکاران (1391) دربارة کیفیت زندگی مناطق روستایی شهرستان بویراحمد، بیشتر روستاییان دارای کیفیت زندگی در حد متوسطی بوده و سه متغیر تعداد اعضای خانوار، زمین‌های تحت مالکیت و رفاه اجتماعی، از مؤلفه‌های تأثیرگذار بر کیفیت زندگی روستاییان این منطقه هستند.

گراوندی و پاپ‌زن (1392) در پژوهش خود دربارة کیفیت زندگی زنان روستایی شهرستان هرسین، دریافتند میزان رضایتمندی زنان روستایی محدودة پژوهشی از کیفیت زندگی‌شان با میانگین 5/2، کمتر از حد متوسط است.

همچنین نتایج چند پژوهش دیگر در کشورمان، نشان‌دهندة شکاف و نابرابری بین مناطق از نظر وضعیت کیفیت زندگی است (جاجرمی و کلته، 1385؛ قربانی و همکاران، 1392؛ محمدی و همکاران، 1389؛ شماعی و همکاران، 1391؛ فرجی‌سبکبار و همکاران،1390).‌

پتروسکی و آندرا[2] (2002) در تجزیه و تحلیل مکانی کیفیت زندگی در اروپا با بهره‌گیری از شاخص‌های عینی و ذهنی و ترکیبی از این دو شاخص، به این نتیجه رسیده‌اند که کیفیت زندگی در بین مناطق مختلف اروپا متفاوت بوده است.

براساس نتایج پژوهش بولوک و سیوسی[3] (2004) دربارة کیفیت زندگی جوامع روستایی غرب تگزاس، بهره‌مندی از رایانه و اینترنت باعث افزایش کیفیت زندگی در این مناطق شده است.

المهدی و عفیفی[4] (2007)، توزیع فضایی کیفیت زندگی را با بهره‌بردن از GIS در بین سه گروهکشاورزان، شهروندان و سرمایه‌گذاران بخش کشاورزی در کشور مصر با شاخص‌های اجتماعی، اقتصادی، کشاورزی، بهره‌مندی از زمین‌ها و آب بررسی کرده‌اند. نتایج حاکی از تفاوت سطح کیفیت زندگی در بین این سه گروه بود.‌

تسفزقی[5] (2009) کیفیت زندگی را در آدیس آبابا بررسی کرد. نتایج پژوهش او نشان داد کیفیت زندگی در این محدوده بسیار متنوع است؛ به این ترتیب که حدود 4 درصد پاسخگویان دارای کیفیت زندگی بسیار مطلوب، 15 درصد کاملاً نامطلوب و 81 درصد متوسط هستند.

استفن[6] (2013) با شاخص‌های ذهنی، کیفیت زندگی را در سه بُعد فیزیکی (نظافت خیابان، وضعیت جاده‌ها و کیفیت مسکن)، اجتماعی (امنیت، اداری، مراقبت‌های بهداشتی، امکانات حمل‌ونقل عمومی، مدیریت پسماند، تعاملات همسایگی، تسهیلات آب و برق) و اقتصادی (درآمد و سطح تحصیلات) در منطقه اگورلگای[7] کشور نیجریه بررسی کرد. بر این اساس، 9/17 درصد افراد بررسی‌شده، کیفیت زندگی بسیار ضعیف، 6/67 درصد کمتر از حد متوسط و 5/14 درصد نیز متوسط دارند.

نتایج پژوهش ذاکرحقیقی[8] و همکاران (2015) نشان داد عوامل اقتصادی، مهم‌ترین تعیین‌کنندة کیفیت زندگی در سکونتگاه‌های غیررسمی است.‌

مروری بر مبانی و پژوهش‌های انجام‌شده دربارة کیفیت زندگی در نواحی مختلف نشان می‌دهد با توجه به اینکه کیفیت زندگی، مفهومی چندبعدی، انتزاعی و نسبی است، از شاخص‌های مختلفی برای سنجش آن استفاده شده است و وضعیت کیفیت زندگی، پیرو تعیین‌کننده‌های اقتصادی، اجتماعی، محیطی و فرهنگی آن، متفاوت است. با وجود این، پژوهش حاضر، ضمن بهره‌مندی از مفاهیم سنجیده‌شده در پژوهش‌های یادشده، دارای دو وجه متمایز با آنهاست؛ اول اینکه با توجه به اهمیت راهکار توسعة از پایین به بالا، واحد تحلیل در این پژوهش، همة روستاهای دارای بیش از 20 خانوار شهرستان روانسر بوده و از نظر واحد تحلیل و جامعیت روستاهای هدف با دیگر پژوهش‌ها متفاوت است.

دوم اینکه در پژوهش حاضر، فقط به بررسی وضعیت کیفیت زندگی و گروه‌بندی روستاها در سطوح مختلف اکتفا نشده و ضمن نمایش توزیع فضایی کیفیت زندگی در روستاها، ارتباط کیفیت زندگی با متغیرهای مرتبط با آن و شناسایی تعیین‌کننده‌های کیفیت زندگی در روستاها بررسی شده است. با توجه به مطالب بالا برای بررسی کیفیت زندگی در محدودة پژوهشی، براساس 10 شاخص اصلی - که هرکدام زیرمجموعه‌هایی را دربر می‌گیرند - الگوی مفهومی پژوهش طراحی شد (شکل 1).

 

 

شکل 1. الگوی مفهومی پژوهش

 

 

معرفی محدودة مطالعاتی

شهرستان روانسر با مساحت 1125 کیلومتر مربع، در مختصات جغرافیایی 21 دقیقه و 46 درجه تا 49 دقیقه و 64 درجه طول شرقی و 31 دقیقه و 34 درجه تا 59 دقیقه و 34 درجه عرض شمالی قرار گرفته است. این شهرستان از شرق و جنوب شرقی به شهرستان کرمانشاه، از شمال شرقی به شهرستان کامیاران، از شمال به ارتفاعات شاهو، از غرب به شهرستان­های پاوه و جوانرود و از جنوب به شهرستان دالاهو محدود می‌شود (شکل 2). بخش روستایی این شهرستان شامل 6 دهستان (بدر، حسن‌آباد، دولت‌آباد، زالوآب، قوری‌قلعه و منصورآقایی) و 153 روستاست که از این میان، 95 روستا جمعیت بیش از 20 خانوار دارند. از کل جمعیت 45324 نفری شهرستان، 5/63 درصد در روستا و 5/33 درصد در شهر ساکن هستند. از کل جمعیت فعال روستایی شهرستان روانسر (8735 نفر)، حدود 35 درصد بیکار بوده و از میان شاغلان روستایی این شهرستان، 62 درصد در بخش کشاورزی، 27 درصد در بخش خدمات و 11 درصد در بخش صنعت مشغول به فعالیت هستند (مرکز آمار ایران،1390).

 

 

شکل 2. موقعیت جغرافیایی شهرستان روانسر در استان کرمانشاه و کشور؛ منبع: تقسیمات سیاسی وزارت کشور، 1390

 

 

مواد و روش‌ها

هدف از پژوهش کاربردی حاضر که از نوع پژوهش‌های توصیفی ‌ـ تحلیلی است، بررسی توزیع فضایی کیفیت زندگی و شناسایی تعیین‌کننده‌های آن در روستاهای ایران بوده که برای نمونه سکونتگاههای روستایی شهرستان روانسر برگزیده شدند. جامعة آماری پژوهش حاضر را، 5998 سرپرست خانوار روستاهای دارای بیش از 20 خانوار شهرستان روانسر که در 95 روستا ساکن هستند، تشکیل می‌دهد. با توجه به تعداد زیاد جامعة آماری و محدودیت‌های زمانی و مالی، پژوهشگران در این پژوهش‌ نتوانسته‌اند نظرات همة سرپرستان خانوار را بررسی کنند و با بهره‌گیری از فرمول کوکران، اقدام به برآورد حجم نمونه کرده‌اند. نمونة برآوردشده با بهره‌گیری از این فرمول (5/0 = p&q و احتمال خطای 05/0 = d)، 361 نفر بود.

با توجه به تعداد زیاد روستاهای هدف (95 روستا) و همچنین برای حصول اطمینان بیشتر از نتایج، 400 پرسشنامه در بین روستاها توزیع و به علت مخدوش بودن 21 پرسشنامه، درنهایت 379 پرسشنامه تجزیه و تحلیل شد. با توجه به تقسیمات سیاسی صورت‌گرفته در سطح شهرستان روانسر، پرسشنامه‌ها به نسبت تعداد سرپرستان خانوار ساکن به دهستان‌های شش‌گانه و در ادامه، به تناسب جمعیت سرپرستان خانوارهای روستایی ساکن در هر دهستان، تعدادی به هر روستا اختصاص یافت؛ در مرحلة نهایی پرسشنامه‌ها در بین سرپرستان خانواری که به صورت تصادفی برگزیده شده بودند، توزیع و تکمیل شد[9] (جدول 1).


جدول 1. نحوة توزیع پرسشنامه‌ها در محدودة مطالعاتی

دهستان

تعداد روستا

تعداد سرپرست خانوار

تعداد پرسشنامة توزیع‌شده

قوری‌قلعه

6

782

38

منصورآقایی

3

388

18

بدر

21

1355

86

حسن‌آباد

26

1436

96

دولت‌آباد

21

915

70

زالوآب

18

1122

71

مجموع

95

5998

379

 

ابزار اصلی در این پژوهش، پرسشنامه‌ای بود که پس از بررسی مبانی و متون مرتبط با کیفیت زندگی طراحی شد. برای بررسی روایی (روایی صوری) ابزار به کار رفته از نظرات استادان دانشگاهی و کارشناسان مربوطه استفاده شد که پس از انجام اصلاحات لازم، مورد تأیید قرار گرفت. برای بررسی وضعیت پایایی پرسشنامة طراحی‌شده، یک مطالعة راهنما با تعداد 30 پرسشنامه در یکی از روستاهای خارج از محدودة مطالعاتی (روستای بیاشوش واقع در شهرستان جوانرود) انجام پذیرفت که ضریب آلفای کرونباخ به دست آمده برای همة بخش‌های پژوهش بیش از 7/0 و نشان‌دهندة شایان اعتماد بودن پرسشنامه‌ها بود. در مرحلة پایانی، پرسشنامة نهایی در دو بخش اصلی تنظیم شد؛ بخش اول پرسشنامه شامل ویژگی‌های شخصی پاسخگویان و به عبارتی دیگر متغیرهای مستقل پژوهش (جدول 2) و بخش دوم، دربرگیرندة شاخص‌ها و متغیرهای کیفیت زندگی. گفتنی است که متغیر کیفیت زندگی در این پژوهش از 10 شاخص (شاخص‌های وضعیت بهداشت، امنیت، تعاملات اجتماعی، وضعیت آموزشی، اشتغال، رفاه مادی، کیفیت محیط، کیفیت مسکن، دسترسی به خدمات و وضعیت ارتباطات) و 107 گویه تشکیل شده است (جدول 3).

برای تجزیة داده‌های گردآوری‌شده، با توجه به اهداف پژوهش، از آماره‌های توصیفی و استنباطی (جدول توزیع فراوانی، آزمون t تک‌نمونه‌ای، تحلیل واریانس، تحلیل خوشه‌ای، ضرایب همبستگی و رگرسیون چندمتغیره) در قالب نرم‌افزار SPSS و برای نمایش توزیع فضایی در محدودة مطالعاتی از نرم‌افزار GIS استفاده شد.


جدول 2. معرفی شاخص‌ها و متغیرهای مستقل پژوهش

شاخص

شرح شاخص

پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی

متشکل از متغیرهای وضعیت تحصیلی، درآمد و وضعیت شغلی

مالکیت منابع سرمایه‌ای

ترکیبی از مالکیت متغیرهای ماشین‌آلات و ادوات کشاورزی، ماشین شخصی، مسکن، دام و زمین زراعی

پیشامدهای اقتضایی

ترکیبی از متغیرهای فوت همسر سرپرست خانوار، فوت یکی از اعضای خانوار، بیماری سرپرست یا یکی از اعضای خانوار، ازدواج و طلاق

سیاست‌های حمایتی

ترکیبی از متغیرهای بیمه بودن محصولات زراعی و دامی، تضمین قیمت محصولات زراعی و دامی، فراهم کردن بازار فروش مناسب برای تولیدات، میزان دادن یارانه به کشاورزان در مراحل مختلف تولیدات کشاورزی

عوامل مدیریتی

متشکل از متغیرهای رضایت از عملکرد مدیران روستایی (شورا و دهیار) و متولیان امور روستایی در سازمان‌های جهاد کشاورزی، بخشداری، بنیاد مسکن، منابع طبیعی

دسترسی به اعتبارات

ترکیبی از متغیرهای استفاده از وام‌های بانکی، میزان رضایت از بهره‌های بانکی و شرایط بازپرداخت، وثیقه و ضامن بانکی، موجودیت و استفاده از صندوق‌های قرض‌الحسنه

فاصله

ترکیبی از متغیرهای فاصله تا جادة اصلی، شهر، مغازه، بازار و فروشگاه‌ها

دسترسی به خدمات و امکانات

متشکل از متغیرهای دسترسی به بانک، تلفن، پست‌بانک، اینترنت، پمپ بنزین، گاز و آب لوله‌کشی، رضایت از کیفیت مدارس، خانة بهداشت، کوچه و معابر، جاده

جدول 3. مقادیر آلفای کرونباخ برای شاخص‌های تشکیل‌دهندة کیفیت زندگی

مقیاس

تعداد گویه‌ها

ضریب آلفای کرونباخ

مقیاس

تعداد گویه‌ها

ضریب آلفای کرونباخ

وضعیت بهداشت

15

737/0

رفاه مادی

10

812/0

امنیت

17

734/0

کیفیت محیط

8

756/0

تعاملات اجتماعی

18

766/0

کیفیت مسکن

4

861/0

وضعیت آموزشی

10

742/0

دسترسی به خدمات

16

887/0

اشتغال

5

835/0

وضعیت ارتباطات

4

756/0

کل

107

931/0

-

-

-

 


یافته‌های پژوهش

ویژگی‌های شخصی پاسخگویان

نتایج توصیفی پژوهش نشان داد میانگین سنی افراد مدنظر حدود 38 سال است و از نظر تحصیلات، پاسخگویان در سطح بی‌سواد تا تحصیلات دانشگاهی قرار دارند. نتایج بررسی متغیرهای تعداد نفرات ساکن در هر خانوار، میزان زمین‌های تحت مالکیت، درآمد ماهیانه و فاصله (فاصله تا شهر، جادة اصلی، بازار، مغازه و فروشگاه)، نشان داد میانگین حدود 6/4 نفر، 3/5 هکتار، 480 هزار تومان و 9/5 کیلومتر است. همچنین براساس یافته‌ها حدود 37 درصد روستاییان دارای دام، 26 درصد دارای ماشین شخصی، 12 درصد تحت پوشش نهادهای حمایتی، 13 درصد دارای دسترسی به اینترنت و
22 درصد دارای ادوات کشاورزی هستند. دربارة وضعیت شغلی پاسخگویان نتایج نشان داد 1/43 درصد از روستاییان به شغل اصلی کشاورزی ـ دامداری، 2/12 درصد کارگری و سایر افراد به مشاغلی مانند باغبانی، رانندگی، کارگری، کارمندی دولت و ... مشغول هستند. دربارة شاخص پیشامدهای اقتضایی یافته‌ها حاکی است 17 درصد افراد یا خود بیمار بوده‌اند یا یکی از اعضای خانوارشان بیمار است، 25 درصد اعلام کرده‌اند یکی از اعضای خانوارشان فوت شده، 16 درصد همسر فوت شده و 74 درصد اعلام کرده‌اند که در بین اعضای خانوار آنها ازدواج یا طلاق صورت گرفته است. وضعیت پاسخگویان از نظر دیگر متغیرهای مستقل پژوهش در جدول (4) نشان داده شده است.

جدول 4. توصیف بعضی از متغیرهای مستقل پژوهش

متغیر

میانگین

انحراف معیار

ضریب تغییرات

سیاست‌های حمایتی

9/2

09/1

375/0

عوامل مدیریتی

7/2

12/1

414/0

دسترسی به خدمات و امکانات

3/2

13/1

491/0

دسترسی به اعتبارات

1/2

15/1

547/0

 

بررسی وضعیت کلی کیفیت زندگی در روستاهای شهرستان روانسر

پس از همسان‌سازی و ترکیب شاخص‌ها با یکدیگر (10 شاخص اصلی در قالب 107 گویه)، شاخص اصلی پژوهش (متغیر کیفیت زندگی) به دست آمد. نتایج بررسی وضعیت کلی کیفیت زندگی در بین 95 روستای شهرستان روانسر با بهره‌گیری از آزمون t تک‌نمونه‌ای نشان داد (جدول 5) میانگین و انحراف معیار متغیر کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی به‌ترتیب 14/2 و 840/0 و اختلاف از میانگین مد نظر (میانگین مبنا = 3)، 860/0- است. همچنین، براساس نتایج بررسی وضعیت کیفیت زندگی در روستاهای شهرستان روانسر با بهره‌گیری از جدول توزیع فراوانی (جدول 6)، کیفیت زندگی 15/17 درصد روستاییان در سطح بسیار ضعیف، 65/45 درصد در سطح ضعیف، 33/25 درصد در سطح متوسط، 97/8 درصد در سطح مناسب و فقط کیفیت زندگی 9/2 درصد روستاییان در سطح بسیار مناسبی است.


جدول 5. بررسی وضعیت کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر با بهره‌گیری از آزمون t تک‌نمونه‌ای

کیفیت زندگی

Test Value = 3

t

df

Sig

Mean Difference

95% Confidence Interval of the Difference

88/23-

378

000/0

860/0-

Lower

Upper

93/0-

79/0-

جدول 6. توزیع فراوانی بررسی وضعیت کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر

سطح

فراوانی

درصد

درصد تجمعی

بسیار ضعیف

65

15/17

15/17

ضعیف

173

65/45

8/62

متوسط

96

33/25

13/88

زیاد

34

97/8

1/97

بسیار زیاد

11

9/2

100

مجموع

379

100

-

 


بررسی تفاوت مکانی کیفیت زندگی در روستاهای شهرستان روانسر

در پژوهش حاضر، پژوهشگران در پی پاسخ به این پرسش که «آیا کیفیت زندگی همة روستاهای شهرستان روانسر در شرایط نامساعدی قرار دارد؟»، با بهره‌گیری از تحلیل واریانس، تفاوت مکانی کیفیت زندگی را در روستاهای شهرستان روانسر بررسی کرده‌اند. نتایج آزمون تحلیل واریانس نشان می‌دهد (جدول 7)، واریانس بین گروهی سطح کیفیت زندگی 95 روستا، بسیار بیشتر از واریانس درون‌گروهی آنها بوده و این تفاوت در سطح 99/0 اطمینان معنادار است؛ بنابراین می‌توان نتیجه گرفت با وجود وضعیت کلی نامساعد کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی، بین روستاهای شهرستان روانسر از نظر وضعیت کیفیت زندگی تفاوت وجود دارد.


جدول 7. نتایج تفاوت مکانی کیفیت زندگی در روستاهای شهرستان با بهره‌گیری از تحلیل واریانس

شاخص‌ها

واریانس

مجموع مربعات

df

میانگین مربعات

F

sig

کیفیت زندگی

بین گروهی

208/204

94

172/2

444/5

000/0

درون‌گروهی

174/179

284

399/0

مجموع

382/383

378

-

 


سطح‌بندی و نمایش فضایی کیفیت زندگی در روستاهای شهرستان روانسر

پس از مشخص شدن همسان نبودن کیفیت زندگی در روستاهای شهرستان روانسر، برای نمایش فضایی وضعیت کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی، ابتدا 95 روستای بررسی‌شده براساس میانگین کیفیت زندگی محاسبه‌شدة آنها‌، با بهره‌گیری از تکنیک تحلیل خوشه‌ای براساس مشابهت امتیازی کیفیت زندگی در سه خوشة همگن گروه‌بندی شدند. نتایج خوشه‌بندی 95 روستای هدف نشان می‌دهد (جدول 8) حدود
6 درصد روستاهای مدنظر (6 روستای حسن‌آباد، زالوآب، نَهرآبی، باباعزیز، برهان‌الدین و سَردِم)، با میانگین کلی کیفیت زندگی 48/3، دارای وضعیت کیفیت زندگی بهتری نسبت به دیگر روستاهای شهرستان روانسر هستند و در خوشة اول قرار گرفته‌اند.‌

در خوشة دوم 14 روستای قوری‌قلعه، بدرآباد، خراجیان، صادق‌آباد، زَرین چَقا، کانی‌شریف، کُلاه کبود، بِناوچ، بِنچَله، کانی‌خَضران، زیرچوبی، خرم‌آبادعلیا، خرم‌آباد سفلی و دولت‌آباد (حدود 15 درصد روستاهای مطالعه‌شده) با میانگین کلی کیفیت زندگی 63/2 قرار گرفته‌اند. به عبارتی در خوشة دوم روستاهایی قرار دارند که به لحاظ کیفیت زندگی نسبت به روستاهای خوشة اول وضعیت بدتری قرار داشته و نسبت به روستاهای خوشة سوم، از وضعیت بهتری برخوردارند. در خوشة سوم که ضعیف‌ترین روستاهای شهرستان روانسر را از لحاظ برخورداری از شاخص‌های کیفیت زندگی نشان می‌دهد، بیشتر روستاهای شهرستان روانسر (75 روستا و به عبارتی حدود 79 درصد روستاهای شهرستان) قرار گرفته‌اند که میانگین کلی کیفیت زندگی آنها 92/1 بوده و درواقع، محروم‌ترین روستاهای شهرستان روانسر از لحاظ برخورداری از شاخص‌های کیفیت زندگی هستند (جدول 8).

 

جدول 8. خوشه‌بندی روستاهای شهرستان روانسر از لحاظ شاخص کیفیت زندگی

خوشه

روستا

میانگین

اول

حسن‌آباد، زالوآب، نَهرآبی، باباعزیز، برهان‌الدین، سَردِم

48/3

دوم

قوری‌قلعه، بدرآباد، خراجیان، صادق‌آباد، زَرین‌چَقا، کانی‌شریف، کُلاه کبود، بِناوچ، بِنچَله، کانی‌خَضران، زیرچوبی، خرم‌آبادعلیا، خرم‌آبادسفلی، دولت‌آباد

63/2

سوم

بِزگوره، چشمه‌میران، ده لیلی، شبانکاره، تازه‌آباد سریاس، چِلانه علیا، قلعه‌گاه، خانم‌آباد، دِه‌باوکَه، سَلَکان، شهرک بنیاد، علی‌آباد، قَلاین، کانی کبود، کَلاوه، گُرگیدر، مرادآباد، مِسکین‌آباد علیا، مِهرگان، اسماعیل کَل، تپه رَش، تپه زرد، تپه کوئیک، تپه لُری، تَم‌تَم، جانجان، حاجی‌آباد، دواب، سَمنگان، شالی‌آباد، شهرک حسن‌آباد، شوربلاغ، عَمرآباد، قلعه ذکریا، کریم‌آباد، گُرازآباد، گرگابی میرزاعلی، کوریان گورا، میرعزیزی، بناوچکو، پشت تنگ چشمه قلی‌جان، چشمة سفیدشبانکاره، چناران (کُناگُرگ)، حسن‌آباد کَره، دِرکه، ده‌سرخ، رییس، سرابیان، شان‌رَش حاجی‌آباد، شاینگان، شش بید علیا، فیروزه، کانی‌پاشا، کره قلعه سفید، کره قلعه کهنه، گراب علیا، ماخوشین، مامنان سفلی، مامنان علیا، باکلانی، تپه کل، جان‌جان، جبرآباد، چقاشکر، خیبر، ده چراغ، ده میراحمد، سبزبلاغ، شَله، قلعه خدامروت خان، کَلاوه حیدرخان، کَندوله، گُمشترعلیا، لِمنی، نَوروله علیا

95/1

 

 

پس از خوشه‌بندی روستاهای هدف از لحاظ برخورداری از شاخص کلی کیفیت زندگی، نتایج به دست آمده وارد نرم‌افزار GIS و یک نقشة فضایی از وضعیت کیفیت زندگی در نقاط روستایی شهرستان روانسر ترسیم شد. همان‌طور که ملاحظه می‌شود (شکل 2)، بیشتر روستاهای شهرستان روانسر با دایره‌های قرمزرنگ نشان داده شده‌اند و فضای غالب بر محدودة شهرستان روانسر هستند. این روستاها (خوشة سوم)، ضعیف‌ترین روستاهای شهرستان روانسر از لحاظ برخورداری از شاخص‌های کیفیت زندگی بوده و در کل محدودة شهرستان پراکنده شده‌اند.

 

 

 

شکل 2. نمایش توزیع فضایی کیفیت زندگی در روستاهای شهرستان روانسر

 

 

نقاط سبزرنگ، درواقع روستاهای خوشة دوم هستند که در شمال غربی شهر روانسر و در غرب دهستان بدر قرار دارند و نسبت به روستاهای خوشة سوم، دارای شرایط نسبی بهتری از لحاظ برخورداری از شاخص‌های کیفیت زندگی هستند؛ از دلایل اصلی این امر می‌توان به حاصل‌خیزبودن زمین‌های زراعی، دسترسی مناسب به منابع آبی سطحی و زیرزمینی، سهولت دسترسی این روستاها به مرکز شهرستان به سبب دشتی‌بودن محدوده و همچنین، قرارگرفتن این روستاها در مجاورت محور ارتباطی روانسر ـ جوانرود اشاره کرد.‌

نقاط آبی‌رنگ، روستاهای واقع در خوشة اول را شامل می‌شود که یا دسترسی مناسبی به مرکز شهرستان دارند (روستاهای باباعزیز، برهان‌الدین، سَردِم) یا از روستاهای پُرجمعیت شهرستان هستند که از لحاظ برخورداری از همة امکانات نسبت به دیگر روستاها، وضعیت نسبی بهتری دارند.

شناسایی تعیین‌کننده‌های کیفیت زندگی در روستاهای شهرستان روانسر

پس از فراهم‌شدن بستر شناختی لازم که حاکی از وضعیت نامساعد کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی بود، پژوهشگران در ادامه عوامل مؤثر یا به عبارتی تعیین‌کننده‌های کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر را شناسایی کردند. برای دستیابی به این مهم، ابتدا رابطة متغیرهای مستقل پژوهش با کیفیت زندگی بررسی شد (جدول 9). نتایج نشان داد در بین 13 متغیر بررسی‌شده، به استثنای سه متغیر تحت پوشش بیمه بودن، دسترسی به اینترنت و سن، 10 متغیر تحت پوشش نهادهای حمایتی بودن، بعد خانوار، فاصله، پایگاه اقتصادی - اجتماعی، مالکیت منابع سرمایه‌ای، پیشامدهای اقتضایی، سیاست‌های حمایتی، دسترسی به امکانات و خدمات، دسترسی به اعتبارات و عوامل مدیریتی دیگر، با کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر رابطة معناداری داشته‌اند. گفتنی است در بین 10 متغیر یادشده سه متغیر بعد خانوار، فاصله و پیشامدهای اقتضایی، با متغیر وابستة پژوهش (کیفیت زندگی) دارای رابطة معنادار از نوع منفی بوده‌اند. به عبارتی، با افزایش مقدار سه متغیر یادشده، سطح کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی کاهش یافته که با کاهش میزان آنها‌، سطح کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر افزایش خواهد یافت.


جدول 9. بررسی رابطة بین متغیرهای مستقل با کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر

مؤلفه‌ها

ضریب همبستگی اسپیرمن

ضریب همبستگی پیرسون

سطح معناداری

تحت پوشش نهاد حمایتی

*215/0

-

019/0

بیمه

119/0

-

273/0

دسترسی به اینترنت

103/0

-

719/0

سن

-

116/0

321/0

بعد خانوار

-

**555/0-

000/0

فاصله

-

*406/0-

023/0

پایگاه اقتصادی - اجتماعی

-

**654/0

002/0

مالکیت منابع سرمایه‌ای

-

**592/0

000/0

پیشامدهای اقتضایی

-

**229/0-

000/0

سیاست‌های حمایتی

-

*383/0

020/0

دسترسی به خدمات و امکانات

-

**612/0

008/0

دسترسی به اعتبارات

-

**589/0

000/0

عوامل مدیریتی

-

*283/0

031/0

** سطح معناداری 99 درصد، * سطح معناداری 95 درصد

 

در ادامه، پژوهشگران با بهره‌گیری از رگرسیون چندمتغیره (با استفاده از روش همزمان1)، به پیش‌بینی و تبیین کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر با استفاده از متغیرهای مرتبط با آن اقدام کرده‌اند. برای این منظور 10 متغیر مرتبط با کیفیت زندگی وارد الگو شده‌اند. میزان ضریب همبستگی چندگانة (R) الگوی برآوردشده 869/0 بوده و ضریب تعیین به دست آمده (756/0 = R)، نشان می‌دهد این الگو توانسته 6/75 درصد از واریانس کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر را تبیین کند (جدول 10). همچنین، برای بررسی معناداری الگوی برآوردشده، از نتایج تحلیل واریانس استفاده شد. نتایج نشان می‌دهد (جدول 10) مقدار F به دست آمده (147/72) در سطح خطای کوچک‌تر از 01/0 معنا‌دار است. نتایج مربوط به ضرایب تأثیر رگرسیونی متغیرهای مستقل پژوهش بر کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر نشان می‌دهد (جدول 10) از بین 10 متغیر واردشده در الگو، اثر 7 متغیر معنا‌دار بوده است؛ به این مفهوم که 7 متغیر بعد خانوار، سیاست‌های حمایتی، عوامل مدیریتی، دسترسی به خدمات و امکانات، پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی، دسترسی به اعتبارات و مالکیت منابع سرمایه‌ای، در تبیین واریانس کیفیت زندگی روستاییان محدودة مطالعاتی مؤثر بوده‌اند. با توجه به نتایج جدول 10، معادلة‌ خطی به دست آمده از تحلیل رگرسیون به شکل زیر است:

X7198/0 + X61390/0 + X5323/0 + X4140/0 + X3112/0 + X2130/0 + X1177/0 - 792/2 - = Y

به ترتیب: Y= کیفیت زندگی، x1 = بعد خانوار،
x2 = سیاستهای حمایتی، x3 = عوامل مدیریتی،
x4 = دسترسی به خدمات و امکانات، x5 = پایگاه اقتصادی - اجتماعی، x6 = دسترسی به اعتبارات،
X7 = مالکیت منابع سرمایه‌ای.

 

جدول 10. نتایجتحلیلرگرسیونچندگانه

متغیرهای

ضریب (B)

بتا

آزمون t

sig

ضریب ثابت

792/2-

-

463/2-

015/0

بعد خانوار

815/0-

177/0-

208/4-

000/0

فاصله

265/0-

050/0-

243/1-

215/0

سیاست‌های حمایتی

649/0

130/0

354/3

001/0

عوامل مدیریتی

049/1

112/0

088/3

002/0

دسترسی به خدمات و امکانات

806/0

140/0

857/2

005/0

پایگاه اقتصادی - اجتماعی

482/1

323/0

116/6

000/0

پیشامدهای اقتضایی

378/0-

062/0-

252/1-

212/0

تحت پوشش نهاد حمایتی

304/0

059/0

151/1

251/0

دسترسی به اعتبارات

491/0

139/0

213/3

001/0

مالکیت منابع سرمایه‌ای

110/1

198/0

109/4

000/0

 

756/0 = R2

869/0 = R

000/0 = sig

147/72 = F

 

 

 

 

 

 

1 Enter Method

 

داوری دربارة سهم و نقش هریک از هفت متغیر قرارگرفته در الگو را باید به مقادیر بتا واگذار کرد؛ زیرا این مقادیر استانداردشده هستند و امکان مقایسه و تعیین سهم نسبی هریک از متغیرها را فراهم می‌سازند. براساس بتای به دست آمده، تعیین‌کننده‌های کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر به ترتیب اهمیت عبارت‌اند از: پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی، مالکیت منابع سرمایه‌ای، بعد خانوار، دسترسی به خدمات و امکانات، دسترسی به اعتبارات، سیاست‌های حمایتی و عوامل مدیریتی. در این میان، دو متغیر پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی و مالکیت منابع سرمایه‌ای به ترتیب با بتای 323/0 و 198/0، بیشترین سهم را در تبیین متغیر وابسته پژوهش داشته‌اند. همچنین نتایج نشان می‌دهد میزان بتای متغیر بعد خانوار (177/0)، منفی است و بر میزان کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر تأثیر منفی دارد.

 

نتیجه‌گیری

کیفیت زندگی، همان‌طور که از عنوان آن پیداست، نشان‌دهندة میزان مطلوبیت زندگی افراد جامعه در ابعاد مختلفی است که در صورت تحقق سطح مناسبی از آن در میان افراد جوامع، سلامت جسمی و روانی افراد تضمین خواهد شد؛ بنابراین یکی از مهم‌ترین اهداف برنامه‌ریزان و سیاست‌گذاران توسعه، فراهم‌کردن سطح مناسبی از کیفیت زندگی در بین شهروندان از جمله جامعة روستایی است. این مهم در جوامع روستایی در گرو پژوهش‌هایی است که به شناسایی وضعیت موجود کیفیت زندگی و تعیین‌کننده‌های آن اقدام کنند. بنابراین، هدف از پژوهش حاضر، بررسی وضعیت کیفیت زندگی و شناسایی تعیین‌کننده‌های آن در نقاط روستایی شهرستان روانسر است.‌

نتایج پژوهش نشان داد روستاهای شهرستان روانسر از لحاظ برخورداری از شاخص‌های کیفیت زندگی در وضعیت مناسبی قرار ندارند. نتیجة به دست آمده با نتایج پژوهش‌های پورطاهری و همکاران (1390) دربارة وضعیت کیفیت زندگی روستاییان دهستان خاوة شمالی در شاخص‌های آموزش، محیط مسکونی، محیط فیزیکی، درآمد و اشتغال، گراوندی و پاپ‌زن (1392) دربارة کیفیت زندگی زنان روستایی شهرستان هرسین، استفن (2013) دربارة کیفیت زندگی در منطقة اگورلگای نیجریه، که نشان‌دهندة وضعیت نامناسب کیفیت زندگی در مکان‌های بررسی‌شده است، همسوست؛ در حالی ‌که نتایج به دست آمده با یافته‌های پژوهش پورطاهری و همکاران (1390) دربارة وضعیت کیفیت زندگی روستاییان دهستان خاوة شمالی در شاخص‌های سلامت، امنیت و کیفیت کالبدی، احمدوند و همکاران (1391) دربارة کیفیت زندگی مناطق روستایی شهرستان بویراحمد، بدری و همکاران (1392) دربارة کیفیت زندگی نواحی روستایی شهرستان ترکمن و تسفزقی (2009) دربارة کیفیت زندگی در آدیس‌آبابا، که نشان‌دهندة سطح پذیرفته‌ای از کیفیت زندگی در مکان‌های بررسی‌شده است، تطابق ندارد.

بررسی وضعیت تفاوت مکانی کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی، حاکی از آن بود که بین روستاهای شهرستان روانسر از لحاظ کیفیت زندگی، تفاوت معناداری وجود دارد. نتیجة به دست آمده با نتایج پژوهش‌های جاجرمی و کلته (1385)، محمدی و همکاران (1389)، فرجی‌‌سبکبار و همکاران (1390)، پورطاهری و همکاران (1390)، شماعی و همکاران (1391)، قربانی و همکاران (1392)، پتروسکی و آندرا (2002)، المهدی و عفیفی (2007) و تسفزقی (2009)، که نشان‌دهندة شکاف و نابرابری بین مکان‌های جغرافیایی از لحاظ برخورداری از شاخص‌های کیفیت زندگی است، همسوست.‌

نتایج نمایش فضایی نابرابری بین روستاهای مطالعه‌شده از لحاظ کیفیت زندگی نشان داد بیشتر روستاهای شهرستان روانسر از لحاظ برخورداری از شاخص کیفیت زندگی، در وضعیت نامساعدی قرار دارند؛ با وجود این، براساس نتایج بعضی از روستاهای شهرستان روانسر نسبت به دیگر روستاها، وضعیت بهتری دارند که از دلایل آن می‌توان به: حاصل‌خیزبودن زمین‌های زراعی، دسترسی مناسب به منابع آبی، فاصلة کم با مرکز شهرستان، آسفالته بودن جاده‌ها، نزدیکی به محورهای ارتباطی اصلی و همچنین تمرکز امکانات و خدمات در آنها به ‌واسطة تراکم جمعیت‌ اشاره کرد.

با توجه به فراهم‌شدن بسترِ شناختی مناسب از وضعیت کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی، مهم‌ترین اقدام، شناسایی عوامل و متغیرهایی مرتبط با کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر است؛ عواملی که با تغییر آنها (تقویت یا تضعیف)، می‌توان کیفیت زندگی جامعة روستایی را بهبود بخشید.

گفتنی است با وجود اینکه نتایج پژوهش بولوک و سیوسی (2004)، نشان‌دهندة تأثیر مثبت استفاده از رایانه و اینترنت بر کیفیت زندگی جوامع روستایی در غرب تگزاس بود، نتایج پژوهش حاضر نشان داد بین کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر و دسترسی آنها به اینترنت رابطة معنا‌داری وجود ندارد.

در راستای توسعة کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی که در شرایط نامساعد قرار داشت، بهبود وضعیت تعیین‌کننده‌های کیفیت زندگی در قالب الگوی برازش‌شدة رگرسیون چندمتغیره، امری ضروری و منطقی به‌ نظر می‌رسد. همان‌طور که احمدوند و همکاران (1391) و ذاکرحقیقی و همکاران (2015) عنوان کرده‌اند که زمین‌های تحت مالکیت و عوامل اقتصادی از مهم‌ترین تعیین‌کننده‌های‌ کیفیت زندگی هستند، در پژوهش حاضر نیز، دو متغیر پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی و مالکیت منابع سرمایه‌ای، مهم‌ترین تعیین‌کننده‌های کیفیت زندگی در بین روستاییان شهرستان روانسر هستند.‌

گفتنی است در بین متغیرهای مؤثر بر کیفیت زندگی روستاییان محدودة مطالعاتی، متغیر بعد خانوار دارای اثر منفی بر کیفیت زندگی بوده است. مطالعة احمدوند و همکاران (1391) نیز، نشان داد متغیر بعد خانوار دارای اثر منفی بر کیفیت زندگی روستاییان است. بنابراین، با توجه به نتایج به دست آمده، مهم‌ترین گام در راستای تقویت کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی، بهبود وضعیت متغیر پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی است که از سه زیرمؤلفة وضعیت شغلی، درآمد و وضعیت تحصیلی ساخته شده است. در راستای تقویت پایگاه اقتصادی ـ اجتماعی جامعة مطالعاتی، افزایش فرصت‌های اشتغال‌زایی، توسعة فرهنگ کارآفرینی، فراهم‌کردن شرایط مناسب برای دسترسی به اعتبارات بانکی، توسعة بازارهای محلی، احداث صنایع تبدیلی و تکمیلی بخش کشاورزی و...‌، به ‌طوری ‌که ضمن متناسب بودن با توانمندی‌های طبیعی و انسانی منطقه، زمینه‌های اشتغال پایدار و پیرو آن درآمد کافی را برای روستاییان فراهم کند، پیشنهاد می‌شود. همچنین فراهم‌کردن زمینه‌های دسترسی بیشتر روستاییان به فضاهای آموزشی، به‌ویژه در روستاهای دورافتادة شهرستان، از طریق ترویج فرهنگ سوادآموزی و تشویق و ترغیب روستاییان به ادامة تحصیل در مقاطع دانشگاهی، از دیگر راهکارهای مؤثر برای تقویت شاخص پایگاه اقتصادی و اجتماعی در محدودة مدنظر است.‌

با توجه به اینکه شاخص مالکیت منابع سرمایه‌ای (این شاخص ترکیبی از متغیرهای مالکیت ماشین‌آلات و ادوات کشاورزی، ماشین شخصی، مسکن، دام، زمین زراعی و ... است)، دومین تعیین‌کنندة کیفیت زندگی در محدوده است، بنابراین بهبود وضعیت عناصر تشکیل‌دهندة آن با حمایت‌های مالی پایدار از روستاییان در زمینة خرید ادوات کشاورزی، مانند تراکتور، گاوآهن، خرمن‌کوب، بذرپاش، کمباین و خرید دام‌های سبک و سنگین، از طریق تسهیلات اعتباری بانک کشاورزی و سازمان جهاد کشاورزی، اختصاص‌دادن وام‌های خرید زمین و ساخت مسکن توسط سازمان بنیاد مسکن، بهبود وضعیت درآمدی و بُنیة مالی روستاییان در راستای ممانعت از فروش زمین‌های زراعی و باغ‌های آنها، برای توسعة کیفیت زندگی روستاییان شهرستان، ضروری و مؤثر به‌ نظر می‌رسد.‌

با توجه به تأثیر منفی متغیر بعد خانوار بر کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر، سیاست‌های کنترل و تنظیم جمعیت در بین روستاییان، با ایجاد محدودیت‌ها و محرومیت‌های حقوقی برای خانوارهای با تعداد فرزندان زیاد، در ارتقای کیفیت زندگی روستاییان مؤثر خواهد بود.‌

دسترسی به خدمات و امکانات، دسترسی به اعتبارات، سیاست‌های حمایتی و عوامل مدیریتی، از دیگر عوامل تعیین‌کنندة کیفیت زندگی در محدودة مطالعاتی هستند که با اقداماتی از جمله: احداث خانة بهداشت و درمانگاه، گازرسانی به روستاها، آسفالت کردن جاده‌ها، مجهزکردن روستاها به آب شُرب لوله‌کشی، تشکیل صندوق‌های قرض‌الحسنة روستایی، تخفیف در قوانین ضامن و وثیقه برای دسترسی روستاییان به اعتبارات بانکی، کاهش میزان کارمزدها و سودهای بانکی، تضمین خرید محصولات زراعی و دامی، حمایت از بیمه کردن محصولات و تولیدات روستاییان، در نظر گرفتن یارانه‌های پایدار برای تولیدات زراعی و دامی، به‌ویژه در زمینة سوخت، استفاده از مدیران بومی و متخصص در زمینة توسعة روستایی و...‌، می‌توان وضعیت این شاخص‌ها و پیرو آنها، کیفیت زندگی روستاییان شهرستان روانسر را بهبود بخشید.

درنهایت گفتنی است برای عملیاتی کردن پیشنهادهای یادشده در روستاهای مدنظر، باید ضمن توجه به توانمندی‌ها و محدودیت‌های طبیعی و انسانی هر روستا، روستاهای واقع در خوشه‌های سوم و دوم که به لحاظ کیفیت زندگی در وضعیت نامساعدی قرار دارند، در اولویت قرار گیرند.

 



1 راهکار‌ی که که مبتنی بر مشارکت اجتماعات توانمند محلی است و جوامع محلی، پایه‌های آن را تشکیل می‌دهند.

[2] Petrucci and Andera

[3] Bullock and Susie

[4] Elmahdi and Afify

[5] Tesfazghi

[6] Stephen

[7] Egor Lga

[8] Zakerhaghighi

[9]با توجه به اینکه بعضی از روستاها، به‌ویژه مراکز دهستان‌ها، جمعیت زیادی را در خود جای داده‌اند، بنابراین تعداد زیادی از پرسشنامه‌ها به آنها تعلق می‌گرفت و سهم پرسشنامه بعضی از روستاهای کم‌جمعیت، به 1 عدد تنزل پیدا می‌کرد؛ از این رو پژوهشگران با کاستن از تعداد پرسشنامه‌های اختصاص‌یافته به روستاهای بزرگ، سعی کرده‌اند در روستاهای با جمعیت کمتر، دست‌کم 3 عدد پرسشنامه را تکمیل کنند.

احمدوند، مصطفی و همکاران (1391). «بررسی تأثیر رفاه و سرمایة اجتماعی بر کیفیت زندگی در مناطق روستایی شهرستان بویراحمد»، پژوهش و برنامه‌ریزی روستایی، شمارة 2، 112-89.
بدری، سیدعلی و همکاران (1392). «سنجش شاخص‌های ذهنی کیفیت زندگی در نواحی روستایی (مطالعة موردی: دهستان جعفربای جنوبی شهرستان ترکمن)»، جغرافیا و برنامه‌ریزی محیطی، شمارة 50، 74-53.
پورطاهری، مهدی و همکاران (1390). «ارزیابی کیفیت زندگی در نواحی روستایی (مطالعۀ موردی: دهستان خاوۀ شمالی، استان لرستان)»، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، شمارة 76، 31ـ13.
جاجرمی، کاظم و کلته، ابراهیم (1385). «سنجش وضعیت شاخص‌های کیفیت زندگی در شهر از نظر شهروندان (مطالعة موردی: گنبد قابوس)»، جغرافیا و توسعه، شمارة 8، 18ـ5.
جمشیدی، علیرضا (1394). «بررسی الگوهای سازگاری با خشکسالی و ارائة راهکارهای بهبود آنها در جهت نیل به توسعة پایدار روستایی (مطالعة موردی: شهرستان‌های سیروان و چرداول)»، رسالة دکتری، استاد راهنما: سید هدایت‌الله نوری، دانشکدة علوم جغرافیایی و برنامه‌ریزی، گروه جغرافیا و برنامه‌ریزی روستایی، دانشگاه اصفهان.
جمینی، داوود و جمشیدی، علیرضا (1393). «بررسی توزیع فضایی کیفیت زندگی در نواحی روستایی (مطالعة موردی: منطقة اورامانات استان کرمانشاه)»، مجلة جغرافیا و توسعة ناحیه‌ای، سال 12، شمارة 22، 210-191.
دهقانی، امین و همکاران (1392). «سنجش و بررسی شاخص‌های کیفیت زندگی در کانون‌های اسکان عشایری (مطالعة موردی: کانون‌های اسکان عشایری استان‌های فارس و اصفهان)»، تحقیقات کاربردی علوم جغرافیایی، سال 12، شمارة 27، 96-77.
رضوانی، محمدرضا و همکاران (1388). «توسعه و سنجش شاخص‌های کیفیت زندگی شهری (مطالعة موردی: شهر نورآباد، استان لرستان)»، مطالعات و پژوهش‌های شهری و منطقه‌ای، سال اول، شمارة 2، 110-87.
سالاری لک، شاکر و همکاران (1392). «بررسی کیفیت زندگی سالمندان ساکن شهرستان کامیاران در سال 1388»، مجلة پزشکی ارومیه، دورة 24، شمارة 1، 29-24.
سلیمانی، محمد و همکاران (1392). «سنجش کیفیت زندگی در محله‌های در حال گذر شهری (مطالعة موردی: محلة دروازه شمیران از منطقه 12 شهر تهران)»، جغرافیا، سال 11، شمارة 38، 75-51.
شماعی، علی و همکاران (1391). «تحلیل نابرابری فضایی شاخص‌های کیفیت زندگی در سطح محلات شهر بابلسر»، جغرافیا، سال 10، شمارة 33، 280-253.
فرجی سبکبار، حسنعلی و همکاران (1390). «سنجش کیفیت زندگی در مناطق روستایی (مطالعة موردی: دهستان آق‌بلاغ استان زنجان)»، روستا و توسعه، سال 14، شمارة 4، 48-27.
قالیباف، محمدباقر و همکاران (1390). «ارزیابی کیفیت زندگی شهری (مطالعة موردی: محلة یافت‌آباد)»، جغرافیا، سال 9، شمارة 31، 53ـ33.
قدیری معصوم، مجتبی و همکاران (1394). «ارزیابی تأثیرات شهرک‌های صنعتی بر کیفیت زندگی نواحی روستایی پیرامونی (مطالعة موردی: شهرک صنعتی شریف، شهرستان ابهر)»، پژوهش‌های جغرافیای انسانی، دورة 47، شمارة 2، 313-297.
قربانی، زینب و همکاران (1392). «تحلیل توزیع فضایی کیفیت زندگی در محله‌های شهر چالوس»، پژوهش و برنامه‌ریزی شهری، سال 4، شمارة 13، 18-1.
کردزنگنه، جعفر (1385). «بررسی کیفیت زندگی مرتبط با سلامت سالمندان و عوامل مؤثر بر آن (مطالعة موردی: شهر رامهرمز)»، پایان‌نامة کارشناسی ارشد، محمد میرزایی، دانشگاه تهران، دانشکدة علوم اجتماعی، گروه جمعیت‌شناسی.
گراوندی، شهپر، پاپ‌زن، عبدالحمید (1392). «واکاوی رضایتمندی زنان روستایی شهرستان هرسین از کیفیت زندگی خود»، فصلنامة علمی‌پژوهشی زن و جامعه، سال 4، شمارة 4، 82-67.
محمدی، جمال و همکاران (1389). «سنجش شاخص‌های کیفیت زندگی از نظر شهروندان شهر مشهد»، مدیریت شهری، سال 2، شمارة 3، 117-97.