تحلیل مکانی و قابلیت‌سنجی پهنه‌های مستعد توسعة گردشگری در شهرستان فسا

نوع مقاله : مقاله پژوهشی

نویسندگان

1 استادیار ژئومورفولوژی، گروه جغرافیا و اکوتوریسم، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران.

2 دانشجوی کارشناسی ارشد اکوتوریسم، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

3 استادیار گروه جغرافیا و اکوتوریسم، دانشکده منابع طبیعی و علوم زمین، دانشگاه کاشان، کاشان، ایران

چکیده

گردشگری رابطة تنگاتنگی با توان‌های محیطی دارد؛ بنابراین قابلیت‌سنجی پهنه‌های مستعد گردشگری موجب شناخت ظرفیت‌ها، اصلاح برنامه‌های توسعه‌ای، حفظ محیط ‌زیست و توسعة پایدار می‌شود. هدف این پژوهش، ارزیابی توان توسعة گردشگری و پهنه‌بندی آن در شهرستان فسا با تحلیل فضایی - مکانی جاذبه‌های گردشگری است. این فرایند در قالب مراحل تحلیل فضایی گردشگری تاریخی، فرهنگی، مذهبی، علمی، روستایی و طبیعی برمبنای تراکم‌سنجی منابع و جاذبه‌ها، پهنه‌بندی گردشگری ورزش‌های کوهستانی و کشاورزی انجام شد. در این زمینه نخست با شناسایی انواع جاذبه‌ها، تعیین موقعیت مکانی، طبقه‌بندی و تراکم‌سنجی آنها در واحد سطح و سپس تفکیک نواحی با تراکم حداکثری، پهنه‌های مستعد گردشگری با محوریت جاذبه ارائه شد. برای پهنه‌بندی گردشگری ورزشی، عامل ناهمواری در قالب مؤلفه‌های شیب بیش از 25درصد و ارتفاعات بیش از 1700 متر ملاک قرار گرفت. پهنه‌بندی گردشگری کشاورزی براساس مناطق دارای سبزینگی مستخرج از شاخص پوشش گیاهی تفاضلی نرمال‌شده (NDVI) با مقادیر بیش از 05/0 انجام شد. نتایج نشان داد وسعتی برابر با 69/2606 کیلومترمربع (11/62درصد) از کل شهرستان فسا برای انواع گردشگری مستعد است که در این میان پهنه‌های گردشگری ورزشی، طبیعی، ورزشی - طبیعی، تاریخی - فرهنگی - روستایی و تاریخی - فرهنگی - روستایی - طبیعی به ترتیب با مساحت 95/1479، 05/267، 82/225، 89/132 و 35/129 کیلومترمربع (26/35، 36/6، 38/5، 17/3 و 08/3درصد)، بیشترین گستردگی را دارند. درمجموع نتایج پژوهش حاضر، نمایش گرافیکی مکانی از شهرستان فسا در قالب پهنه‌های مستعد انواع مصادیق گردشگری است که از یک سو راهنمایی جامع برای گردشگران و تورگردانان و از سوی دیگر سندی علمی برای مدیران و برنامه‌ریزان به‌منظور تصمیم‌گیری‌ها و اجرای سیاست‌های توسعه‌ای به شمار می‌آید.

کلیدواژه‌ها


عنوان مقاله [English]

Spatial Analysis and Capability Assessment of Tourism Susceptible Zones in Fasa County

نویسندگان [English]

  • Sayed Hojjat Mousavi 1
  • Najmeh Nazari 2
  • Yones Gholami 3
1 Assistant Professor, Department of Geography and Ecotourism, Faculty of Natural Resources and Geosciences, University of Kashan, Kashan, I.R. Iran
2 MSc Student of Ecotourism, Department of Geography and Ecotourism, Faculty of Natural Resources and Geosciences, University of Kashan, Kashan, Iran
3 Assistant Professor of Geography and Ecotourism Department, Faculty of Natural Resources and Geosciences, University of Kashan, Kashan, Iran.
چکیده [English]

Tourism has a close relationship with the environmental capabilities, therefore, the feasibility assessment of tourism susceptible zones can help identify capacity, refine development plans, and preserve the environment and sustainable development. Thus, the purpose of this research is to evaluate the potential of tourism development and zoning in Fasa County through spatial analysis of tourism attractions. This process is based on the following steps: (1) spatial analysis of historical, cultural, religious, scientific, rural and natural attractions based on the density of tourist resources, (2) the zoning of mountain sport tourism, and (3) the zoning of agricultural tourism. In this regard, initially, tourism susceptible zones were presented by identifying various types of attractions, determining the spatial location, categorizing and density of them in an area, and then separating the areas with maximum densities. In order to zoning the sport tourism, the roughness factor in the form of slope more than 25% and elevations above 1700 m were used. The zonation of agricultural tourism was based on the vegetation areas with a Normalized Difference Vegetation Index more than 0.05. The results showed that an area with 2606.69 km2 (62.11%) of the whole Fasa County is suitable for various types of tourism, which among them, sport, natural, sports-natural, historical-cultural-rural and historical-cultural-rural-natural zones have the highest extent with area of 1479.95, 267.05, 225.82, 132.89 and 129.35 km2 (35.26, 6.36, 5.38, 3.17 and 3.08 percent), respectively. In conclusion, the results of the study show the spatial graphic representation of Fasa County in the form of susceptible zones of various tourism, which, on the one hand, can provide a comprehensive guide for tourists and tour leaders, and on the one hand, can be a scientific document for managers and planners for constructive decisions and implementation of developmental policies.

کلیدواژه‌ها [English]

  • Sport Tourism
  • Agricultural Tourism
  • Zonation
  • Geographical Information System
  • Fasa

مقدمه

امروزه صنعت گردشگری به‌منزلة عاملی مؤثر در اقتصاد جهانی به‌لحاظ درآمدزایی فراوان بسیاری از کشورهای جهان را بر آن داشته است سرمایه‌گذاری زیادی را به آن اختصاص دهند (Tremblay, 2006: 34) و برای رسیدن به توسعة پایدار گردشگری تلاش گسترده‌ای کنند. در عصر حاضر این صنعت، دومین منبع درآمد بیش از 49 کشور در حال ‌توسعه به‌ حساب می‌آید و راهبردی برای فقرزدایی است. براساس پیش‌بینی سازمان جهانی گردشگری[1] تعداد گردشگران از 990 میلیون در سال 2011 به 6/1 میلیارد در سال 2020 می‌رسد که سریع‌ترین رشد در شرق و جنوب آسیا، اقیانوسیه، خاورمیانه و آفریقا روی خواهد داد (UNWTO, 2010، نیوسام و همکاران، 1394: 2).

گردشگری علاوه بر تبادلات فرهنگی، عامل ایجاد اشتغال و بهره‌وری اقتصادی است و کارایی مناسبی به‌ویژه در توسعة پایدار نواحی هدف گردشگری دارد (نجفی کانی و همکاران، 1388: 122). توسعة گردشگری برای کشورهای در حال ‌توسعة مواجه با معضلاتی چون بیکاری زیاد، محدودیت منابع ارزی و اقتصاد تک‌محصولی اهمیت فراوانی دارد. از سوی ‌دیگر لزوم توجه جدی به سیاحت و گردشگری به‌مثابة پدیده‌ای نو در زندگی ماشینی قرن 21، ضرورتی کاملاً اجتناب‌ناپذیر است و اهمیت آن روزبه‌روز افزایش می‌یابد (Butler, 2002: 14). در این زمینه ایران نیز برای رهایی از اقتصاد تک‌محصولی متکی بر نفت به دلیل برخورداری از قابلیت‌های فراوان تاریخی، فرهنگی و طبیعی و با داشتن راهبردهایی مناسب به سطح مطلوبی از توسعه دست خواهد یافت (مقصودی و همکاران، 1391: 26).

منابع گردشگری از سه بخش عمده تشکیل شده است: 1- عناصر اولیة گردشگری که درواقع عامل اصلی جذب گردشگر به شمار می‌آید و شامل مکان‌های قابل بازدید مانند جنگل، رودخانه، حیات ‌وحش، غار، آبشار و... و مکان‌هایی است که برای فعالیت‌های گردشگری ساخته شده‌اند؛ مانند موزه‌های طبیعی، گالری‌های هنری و... ؛ 2- عناصر ثانویة گردشگری شامل تأسیسات اقامتی، فروشگاه‌ها، نمایشگاه‌ها و... ؛ 3- نهادهای اداری و خدماتی مانند ادارة راهنمایی گردشگری، بنگاه‌های تورگردانی و مسافرتی و... که خدمات گردشگری ارائه می‌دهند (بیرانوند، 1387: 28).

اکوتوریسم به‌مثابة گرایشی نو در گردشگری مبتنی بر مسافرت‌های هدفمند و مسئولانه همراه با بازدید و برداشت‌های فرهنگی و معنوی از جاذبه‌های طبیعی و لذت‌جویی از پدیده‌های گوناگون در گسترة اکوسیستم به‌منظور حفاظت از آنهاست (شایان و پارسایی، 1386: 154)؛ به بیان دیگر اکوتوریسم، سفری مسئولانه به مناطق طبیعی است که موجب حفظ محیط ‌زیست و بهبود کیفیت زندگی مردم محلی می‌شود
(The International Ecotourism Society: 1993؛ سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور، 1393: 8). ازآنجایی‌که شالودة اکوتوریسم بر توان‌های محیطی استوار است، در حفاظت از میراث طبیعی نقش مؤثری دارد و پیامدهای منفی حاصل از آن ناچیز است و منافع آن برای جوامع هدف به بیشترین میزان خود می‌رسد (احسانی، 1395: 22-23). حفاظت از محیط‌ زیست، اکوتوریسم را به نوعی از گردشگری مسئولانه تبدیل کرده است و از مشارکت‌کنندگان می‌خواهد تا حد امکان با درنظرداشتن اهداف حفاظتی، به مدیریت جاذبه‌های طبیعی و حفاظت از اکوسیستم نیز توجه کنند. استفاده از منابع طبیعی به‌منزلة جاذبه‌های گردشگری و بدون آسیب‌رساندن به آنها، مقوله‌ای ایده‌آل در راستای توسعة پایدار گردشگری است (Nahuelhual et al, 2013: 71).

اهداف اولیة اکوتوریسم، ترویج استفادة پایدار با حفظ منابع، احیای فرهنگی و توسعة اقتصادی است (نیوسام و همکاران، 1394: 21)؛ به بیان دیگر اکوتوریسم، عاملی برای حفظ تنوع زیستی، ایجاد رفاه برای مردم بومی، وجود متصدیان مسئولیت‌پذیر و متعهد، استفادة حداقلی از منابع تجدیدناپذیر، ارائة خدمات در مقیاس محلی و منطقه‌ای، استواری بر پایة مشارکت جامعة بومی و ایجاد فرصت‌های شغلی همراه با آموزش است (احسانی، 1395: 25).

اکوتوریسم در قرن 21 بر بسیاری از فضاهای جغرافیایی تأثیر گذاشته و توانسته است الگوی فضایی جدیدی ایجاد کند (English Tourism Board, 1991: 78). این فعالیت به‌منزلة مفهومی که بر پایة ایده‌آل‌های حفظ محیط ‌زیست و توسعة پایدار بنا شده و رواج جهانی یافته است، معیارهای اصلی کمترین تأثیر منفی بر محیط و فرهنگ، بیشترین مسئولیت‌پذیری درقبال فرهنگ جامعة میزبان، بیشترین سودآوری اقتصادی برای مردم محلی و بیشترین رضایتمندی تفریحی برای مشارکت گردشگران را شامل می‌شود. اکوتوریسم شامل فعالیت‌های متنوعی چون ژئومورفوتوریسم، گردشگری زیستی، دامنه‌نوردی، طبیعت‌درمانی، کوه‌نوردی، غارگردی، ورزش‌های آبی و ساحلی، بیابان‌گردی، ورزش‌های زمستانی، شکار و صید، پرنده‌نگری، گردشگری روستایی و عشایری، گردشگری کشاورزی و مردم‌شناسی است. سمپوزیوم جهانی اکوتوریسم، این فعالیت را اصولاً وابسته به منابع باستانی و محیط طبیعی نظیر پرندگان و حیات ‌وحش، مناظر زیبا، مرجان‌ها، غارها، فسیل‌ها، سایت‌های باستانی، تالاب‌ها، مکان‌هایی با گونه‌های جانوری و گیاهی نادر و در معرض خطر نابودی می‌داند (زندمقدم، 1388: 3).

براساس برآورد سازمان جهانی گردشگری انتظار می‌رود تا یک دهة آینده شمار اکوتوریست‌ها که اکنون 7درصد کل گردشگران را تشکیل می‌دهند به بیش از 20درصد برسد. امروزه کشورهایی نظیر آمریکا، کانادا، اتریش، آلمان، سوئد، فنلاند، انگلستان، ایتالیا، نپال، هند، پاکستان، چین، کنیا، آفریقای جنوبی و الجزایر عملکرد موفقیت‌آمیزی در اکوتوریسم داشته‌اند؛ اما ایران با وجود داشتن رتبة دهم جاذبه‌های باستانی و رتبة پنجم جاذبه‌های طبیعی هنوز نتوانسته درزمینة اکوتوریسم به جایگاه اصلی خود دست یابد و در عمل، گردشگری آن توسعه نیافته است (پناهی و همکاران، 1393: 125). شناسایی هرچه کامل‌تر پهنه‌های مستعد گردشگری و برنامه‌ریزی دقیق برای امکان‌سنجی این مناطق به‌لحاظ توان جذب گردشگر به‌مثابة راهکاری اثربخش، نقشی اساسی در توسعة پایدار، ارتقای سطح زندگی جوامع میزبان و حفظ تعادل طبیعی دارد (طاووسی و همکاران، 1393: 20-21).

شهرستان فسا به دلیل داشتن جاذبه‌های طبیعی و تاریخی متعدد و همچنین موقعیت راهبردی آن در مسیرهای اصلی شیراز به کرمان و بندرعباس از پتانسیل‌های گردشگری متعددی برخوردار است؛ اما برنامه‌ریزی علمی و عملی دربارة ارزیابی توان توسعه و پهنه‌بندی گردشگری در این شهرستان صورت نگرفته است؛ بنابراین پژوهش پیش ‌رو سعی دارد با شناخت و معرفی جاذبه‌های متعدد گردشگری و همچنین تحلیل فضایی - مکانی آنها، توان توسعة تفرج گردشگری و پهنه‌بندی آن را در شهرستان فسا ارزیابی کند تا با برنامه‌ریزی برای توسعة گردشگری در جهت بهره‌برداری از این چشم‌اندازها به‌منزلة یکی از پتانسیل‌های بالقوة طبیعی به‌منظور توسعة پایدار منطقه گامی بردارد.

 

پیشینة پژوهش

در دهه‌های اخیر با درک اهمیت گردشگری، مطالعات متنوعی دربارة پهنه‌بندی و امکان‌سنجی آن صورت گرفته است:

دنگ و همکاران[2] (2002) با ارزیابی جاذبه‌های گردشگری طبیعی پارک ملی ویکتوریا در استرالیا از طریق AHP، این منطقه را ازنظر توان گردشگری به
4 سطح طبقه‌بندی کردند و نتیجه گرفتند فرایند تحلیل سلسله‌مراتبی در انتخاب محل مناسب ارائة خدمات به گردشگران، اولویت‌بندی سرمایه‌گذاری و حفاظت از محیط ‌زیست به مدیران یاری می‌رساند.

چو و همکاران[3] (2008) مکان‌یابی هتل‌های بین‌المللی توریستی در تایوان را با مدل تصمیم‌گیری چندمعیارة فازی انجام دادند و بیان کردند این مدل‌ها چهارچوب مناسبی را برای تحلیل مؤلفه‌های مکانی و مکان‌یابی فراهم می‌آورد.

اسلامی و روشنی[4] (2009) با مؤلفه‌های شیب، جهت شیب، راه، جلگه، جنگل و مرتع، یک کمپ گردشگری را با تأکید بر اکوتوریسم در کاسپین جنوبی گیلان مکان‌یابی کردند.

علاءالدین ‌اوغلو و سلکوک‌کان[5] (2011) در شناسایی و طبقه‌بندی منابع طبیعت‌گردی در بخش غربی دریاچة وان ترکیه، از GPS برای تعیین مکانی جاذبه‌ها و از GIS برای ارزیابی اطلاعات بهره گرفتند و بیان کردند این سایت ازنظر برخورداری از جاذبه‌ها در سطوح متوسط (52%) و بالا (48%) قرار دارد.

ایکونن[6] (2012) با روش‌های تحلیل محتوا و مصاحبه‌های نیمه‌ساختاریافته با کارشناسان گردشگری، وضعیت اکوتوریسم را در فنلاند بررسی و بیان کرد این منطقه پتانسیل زیادی برای اکوتوریسم دارد؛ ولی نبود حمایت‌های دولتی و تضادهای ارزشی که ممکن است اکوتوریسم به جامعة محلی وارد کند و همچنین ناتوانی فنلاندی‌ها در پذیرش طبیعت‌گردی به‌منزلة یک مزیت رقابتی در تجارت، اکوتوریسم را در سطح کوچک‌مقیاس نگه داشته است.

لی و همکاران[7] (2012) با هدف پیشنهاد شیوه‌نامه‌ای برای برنامه‌ریزی گردشگری از GIS برای مکان‌یابی مناطق مناسب توسعة گردشگری در جزیرة لومباک اندونزی بهره گرفتند و با تلفیق لایه‌ها با روش ارزیابی چندعامله، مکان‌های بالقوة توسعة گردشگری را شناسایی کردند.

سیمونی[8] (2014) با بررسی اکوتوریسم پارک ملی گراندکانیون، این پارک را به‌مثابة الگویی برای تحلیل مقصد گردشگری مطالعه کرد که قابلیت‌هایی چون چشم‌انداز اکوتوریسمی، دسترسی، جاذبه و امکان فعالیت‌های طبیعت‌گردی، امکانات اقامتی و شیوه‌های مدیریت مناسب دارد.

جونگ و همکاران[9] (2014) مسائل زیست‌محیطی را با معیارهای حفاظتی به‌منظور توسعة اکوتوریسم در استان لاوریای اسپانیا بررسی کردند. این پژوهش در قالب یک ارزیابی چندشاخصه و با بهره‌گیری از AHP انجام گرفت و بهترین مناطق برای سکونت در کنار توجه به ساختار اجتماعی بومیان مشخص شد.

فانگیونگ[10] (2015) با بررسی پتانسیل توسعة اکوتوریسم در 12 استان غربی چین و با درنظرگرفتن منابع، بازار گردشگری و عناصر حمایتی، یک سیستم ارزیابی پتانسیل‌های توسعة اکوتوریسم ساخت و با استفاده از AHP، این عوامل را وزن‌دهی و براساس سطح قابلیت توسعة اکوتوریسم رتبه‌بندی کرد.

هادی‌زادة زرگر[11] (2016) طی پهنه‌بندی توسعة اکوتوریسم مازندران، اهداف حفاظت از منابع طبیعی و تهیة زمین برای منابع مالی پایدار را دنبال کرد و با شناسایی مناطق بالقوة اکوتوریسم از طریق روش‌های MCDM، AHP و GIS بیان داشت که معیارهای پتانسیل گردشگری، تسهیلات و خدمات مسافرتی به ترتیب بیشترین و کمترین تأثیر را دارند.

نینو و همکاران[12] (2017) با استفاده از تصاویر لندست 2009/2010 و 2013 و مدل رقومی ارتفاع، پتانسیل اکوتوریسم جنگل مونسا شاشیمینی[13] را در اتیوپی بررسی کردند. آنها برای این منظور از داده‌های پوشش زمین، کاربری اراضی، فاصله تا جاده و رودخانه، زیستگاه حیات وحش، عوارض منحصربه‌فرد، توپوگرافی و شیب بهره بردند. نتایج نشان داد این منطقه پتانسیل بسیار مناسب، نسبتاً مناسب و مناسبی برای توسعة گردشگری دارد.

کانتیرو و همکاران[14] (2018) برای بررسی تأثیرات زیست‌محیطی گردشگری در سه منطقة ملی حفاظت‌شدة اروگوئه از روش ارزیابی آثار گردشگری (TIA) بهره گرفتند که با شناسایی 15 فعالیت اصلی تأثیرگذار بر مؤلفه‌های بیولوژیکی تنوع زیستی، پوشش گیاهی، خاک و آب و 21 اثر بالقوة آنها بیان داشتند این روش یک ابزار عملی برای ارزیابی، نظارت و جلوگیری از تأثیرات گردشگری در مناطق حفاظت‌شده است و برای دستیابی به مدیریت گردشگری پایدار نیز استفاده می‌شود.

منشی‌زاده و فلاحی (1384) با GIS توسعة اکوتوریسم را در منطقة حفاظت‌شدة اشترانکوه امکان‌سنجی کردند و به این نتیجه رسیدند که شناسایی منابع اکولوژیک و تحلیل اطلاعات مکانی به ایجاد مدل توسعة اکوتوریسم براساس استانداردهای ملی و جهانی و معرفی پهنه‌های مستعد گردشگری متمرکز و گسترده منجر می‌شود.

فرج‌زادة اصل و کریم‌پناه (1387) با استفاده از GIS نقش عوامل گوناگون طبیعی را در پهنه‌بندی توسعة اکوتوریسم در کردستان ارزیابی کردند که نتایج به تفکیک نواحی مطلوب توسعة گردشگری از یکدیگر منجر شد.

رضایی و تیرانداز (1389) با هدف پهنه‌بندی اکوتوریسم با تأکید بر اقلیم در منطقة پل‌رود گیلان، پتانسیل‌های گردشگری را بررسی و در این زمینه از عناصر اقلیمی دما و رطوبت استفاده کردند.

ضیایی و همکاران (1390) با ارزیابی توان اکولوژیکی گردشگری شهرستان مینودشت با استفاده از GIS و مدل اکولوژیکی توسعة گردشگری، پهنه‌های مستعد اکوتوریسم متمرکز و گسترده را شناسایی و سپس با AHP آنها را اولویت‌بندی کردند.

پاکباز (1391) با هدف مکان‌یابی پهنه‌های مناسب توسعة اکوتوریسم در شهرستان‌های استهبان و نی‌ریز، برای ارزش‌گذاری لایه‌ها از روش‌های دلفی و AHP استفاده کردند که به ترتیب 7/37 و 37درصد از مساحت این شهرستان‌ها در پهنه‌های بسیار مناسب و مناسب قرار گرفت.

شجاعی و همکاران (1392) با هدف ارزیابی طبیعت‌گردی قم، از مدل ارزیابی توان اکولوژیکی برای شناسایی پهنه‌های مستعد و از AHP برای اولویت‌بندی آنها بهره جستند. نتایج پژوهش نشان داد پهنه‌های حوض سلطان، کهک، دستجرد، سلفچگان، قاهان و پلنگ‌دره به ترتیب با امتیازات 83/0، 74/0، 73/0، 72/0، 62/0 و 57/0 در اولویت توسعة طبیعت‌گردی متمرکز قرار دارند.

میرجزایی و همکاران (1393) با تحلیل نقشة توپوگرافی 1:50000 و همچنین پردازش تصاویر ماهواره‌ای در محیط نرم‌افزارهای ENVI و ArcGIS، دهکده‌ای گردشگری را در فریدن مکان‌یابی کردند که درنهایت با روی‌هم‌گذاری لایه‌های معیارها، مکان‌های مناسب تعیین شد.

اسراری و مسعودی (1395) شناسایی نواحی مستعد توسعة اکوتوریسم را در استان فارس با مدل ارزیابی اکولوژیکی توسعة گردشگری مدنظر قرار دادند و با تحلیل داده‌های مکانی بیان کردند بیشترین مناطق زیارتی و باستانی به ترتیب در شهرستان‌های ممسنی و نی‌ریز دیده می‌شود.

صیدایی و حسینی (1396) با استفاده از GIS، مناطق مستعد گردشگری را در استان اصفهان پهنه‌بندی و ظرفیت‌سنجی کردند. نتایج پژوهش نشان داد بیشترین پتانسیل‌های گردشگری انسان‌ساخت مربوط به اصفهان و مبارکه، بیشترین ظرفیت گردشگری تاریخی - فرهنگی مربوط به اصفهان و کاشان و بیشترین ظرفیت گردشگری طبیعی مربوط به سمیرم و فریدون‌شهر است.

مولایی و همکاران (1396) با AHP فازی و GIS، اکوتوریسم شهرستان ماسال را مدل‌سازی و پهنه‌بندی و بیان کردند به ترتیب 97/89، 61/8 و 42/1درصد از مساحت منطقه پتانسیل بسیار زیاد، کم و ناتوان برای فعالیت‌های اکوتوریسمی دارد.

صیاد بیدهندی و قرخلو (1397) برای رتبه‌بندی جاذبه‌های گردشگری استان اردبیل از روش AHP و 19 شاخص در سه گروه ژئوتوریستی، تاریخی - معماری و حیات وحش استفاده کردند. نتایج پژوهش نشان داد سرعین با وجود کمبود جاذبه‌های تاریخی در رتبة اول قرار دارد و اردبیل، مشکین‌شهر، نمین، پارس‌آباد، بیله‌سوار، نیر، گِرمی، کوثر و خلخال نیز در رتبه‌های بعدی جای گرفتند.

بررسی پیشینة پژوهش حاکی از پهنه‌بندی و ارزیابی توان اکولوژیکی توسعة گردشگری به‌صورت کلی و درنظرگرفتن تمام جنبه‌ها و فعالیت‌های گردشگری به‌صورت یکجا و همسان در این مطالعات است؛ اما پژوهش حاضر با دیدگاه سیستماتیک، ارزیابی گردشگری را جامع‌تر و با جزئیات بیشتر در قالب سه موضوع تحلیل فضایی گردشگری بر مبانی جاذبه‌ها، پهنه‌بندی گردشگری کشاورزی و گردشگری ورزش‌های کوهستانی بررسی کرده است؛ همچنین برای دستیابی به اهداف از داده‌ها و معیارهای معمول توپوگرافی، دسترسی، زیرساخت‌ها و منابع پا را فراتر گذاشته و اصل پردازش را براساس تحلیل فضایی و مکانی جاذبه‌ها، تراکم‌سنجی، شاخص‌های دورسنجی و قابلیت‌های محیط طبیعی قرار داده است؛ علاوه بر این نیز نتایج در قالب نقشة پهنه‌بندی حاوی نواحی مستعد انواع گردشگری، یک نقشة راه برای گردشگران و تورگردانان و سندی علمی برای مدیران و برنامه‌ریزان گردشگری است.

 

روش‌شناسی پژوهش

پژوهش پیش ‌رو از نوع کاربردی و روش‌شناسی آن مبتنی بر تحلیل آمایشی داده‌های فضایی - مکانی در محیط نرم‌افزارهای ArcGIS، ENVI و Google Earth است. برای گرد‌آوری داده‌ها از تلفیق روش‌های مطالعات کتابخانه‌ای، داده‌های مکانی، نقشه‌های توپوگرافی 1:50000، تصاویر سنجندة OLI ماهوارة لندست، تصاویر گوگل‌ارث و پیمایش‌های میدانی استفاده شده است.

در این پژوهش ارزیابی توان توسعة تفرج گردشگری و پهنه‌بندی آن در شهرستان فسا در قالب سه مرحله انجام شده است: 1- تحلیل فضایی گردشگری تاریخی، فرهنگی، مذهبی، علمی، روستایی و طبیعی برمبنای تراکم‌سنجی جاذبه‌ها و منابع موجود؛ 2- پهنه‌بندی گردشگری ورزشی با تأکید بر ورزش‌های کوهستانی و 3- پهنه‌بندی گردشگری کشاورزی؛ بنابراین در مرحلة اول از آنجایی که پایة تحلیل‌های آمایشی بر داده‌های فضایی مبتنی بر جاذبه‌های گردشگری، موقعیت مکانی و تراکم آنها در واحد سطح قرار گرفت، نخست به شناسایی انواع منابع و جاذبه‌های گردشگری با مطالعة منابع نوشتاری، کتاب‌ها، مقالات، اسناد و بروشورهای گردشگری، مصاحبه‌های میدانی و پیمایش‌های عرصه‌ای مبادرت و سپس برای تعیین موقعیت مکانی هریک از جاذبه‌ها با تصاویر گوگل‌ارث و نقشه‌های توپوگرافی منطقه اقدام شد. به‌طور همزمان نیز طبقه‌بندی جاذبه‌ها به گروههای تاریخی، فرهنگی، مذهبی، علمی، روستایی و طبیعی صورت گرفت تا انواع نقشه‌های پهنه‌بندی موضوعی گردشگری ارائه شود. سپس برای تهیة نقشه‌های پهنه‌بندی، تراکم تعداد جاذبه‌ها در واحد سطح ملاک عمل قرار گرفت و تراکم‌سنجی آنها در محیط نرم‌افزار ArcGIS محاسبه شد. نقشه‌های تراکم، توزیع یک پدیده را در سطح نشان می‌دهد و با عملگرهای تراکم‌سنجی نقطه‌ای، خطی و کرنل تهیه می‌شود. در اینجا از رویکرد چگالی سرتاسری استفاده شد که توصیف شاخصه‌های یک الگوی نقطه‌ای با خواص مرتبة اول است (رابطة 1، سرکارگر اردکانی و انارکی، 1393: 4). درنهایت با درنظرنگرفتن مناطق بدون جاذبه، نواحی دارای بیشترین تراکم تفکیک به‌مثابة پهنه‌های گردشگری با محوریت موضوع جاذبه معرفی شد.

رابطة 1

 

در این رابطه d تراکم جاذبه،  تعداد وقایع الگو (جاذبه) در ناحیة مطالعاتی و a مساحت آن است.

در مرحلة دوم که اساس آن پهنه‌بندی شهرستان فسا ازنظر گردشگری ورزشی است، به دلیل اینکه این شهرستان در زاگرس چین‌خورده قرار گرفته و عمدتاً منطقه‌ای کوهستانی و ناهموار است، در وهلة نخست ورزش‌هایی نظیر کوه‌نوردی، صخره‌نوردی، سنگ‌نوردی، پرش از ارتفاعات و سایر ورزش‌های وابسته به کوهستان و ارتفاعات ملاک بررسی قرار گرفت. سپس برای تهیة نقشة پهنه‌بندی گردشگری ورزش‌های کوهستانی، مؤلفه‌های ناهمواری در قالب دو معیار ارتفاع از سطح دریا و شیب مبنای عمل قرار گرفت. بدین منظور نخست لایة ارتفاع منطقه از مدل رقومی ارتفاعی ایران با اندازة سلول 90 متر (برگرفته از www.usgs.gov) استخراج و با آن لایة درصد شیب تهیه شد. برای جداسازی نواحی دارای تناسب ارضی گردشگری ورزشی از سایر مناطق، با توجه به ناهمواری‌های موجود در منطقه و تغییرات ناگهانی آنها براساس شکست‌های طبیعی، آستانة تغییرات شیب بیش از 25درصد و ارتفاعات بیش از 1700 متر مبنای تفکیک قرار گرفت (رابطة 2) و با تلفیق لایه‌های مزبور که هر دو شرط آستانه‌ای را رعایت کردند، به‌منزلة نقشة نهایی پهنه‌های مستعد گردشگری ورزشی تهیه شد.

رابطة 2

ST= if Slop ≥ %25 + if DEM ≥ 1700m

در این رابطه ST گردشگری ورزشی، Slope درصد شیب، DEM ارتفاع به متر و if شرط رعایت آستانه‌هاست.

در مرحلة سوم که پایة آن پهنه‌بندی فسا از منظر گردشگری زیستی است، به دلیل اینکه این شهرستان رتبة دوم کشوری تولید گندم و ذرت، و نخلستان‌ها و مرکبات فراوانی دارد، گردشگری کشاورزی ملاک بررسی قرار گرفت و برای این منظور مناطق دارای پوشش گیاهی و سبزینگی به‌منزلة معیار ارزیابی انتخاب شد؛ بنابراین برای تهیة لایة نواحی دارای سبزینگی، شاخص پوشش گیاهی تفاضلی نرمال‌شده[15] به کار رفت. این شاخص که یکی از معروف‌ترین شاخص‌های ارزیابی پوشش گیاهی است با نسبت بین باندهای مادون قرمز نزدیک و باند قرمز تصاویر ماهواره‌ای محاسبه می‌شود (رابطة 3) و مقادیر نرمال در دامنة بین 1- و 1+ دارد که مقادیر متعدد نشان‌دهندة پوشش‌های مختلف است؛ به بیان دیگر مقادیر بین 05/0 تا 1/0 برای پوشش گیاهی تنک، بین 1/0 تا 5/0 برای پوشش گیاهی معمولی و بیش از 5/0 نشان‌دهندة پوشش گیاهی بسیار متراکم است. پدیده‌هایی نظیر آب، برف و یخ، مقادیر منفی و پهنه‌های خاکی نیز، مقادیر کمتر از 05/0 دارند (فاطمی و رضایی، 1391: 136).

رابطة 3

 

در این رابطه NDVI شاخص پوشش گیاهی تفاضلی نرمال‌شده، NIR باندهای مادون قرمز نزدیک و R باند قرمز است.

برای اعمال شاخص NDVI، نخست تصویر ماهواره‌ای سنجندة OLI ماهوارة لندست با مشخصات LC08_L1TP_161040_20170821_20170826_01_T1 از پایگاه www.usgs.gov دریافت و سپس با اعمال رابطة 3 و آستانه‌های آن برای تفکیک پوشش برمبنای تراکم، مناطق دارای پوشش گیاهی و سبزینگی استخراج و به‌منزلة پهنه‌های مستعد گردشگری کشاورزی ارائه شد. درنهایت از تلفیق لایه‌های حاصل از پهنه‌های گردشگری تاریخی، فرهنگی، مذهبی، علمی، روستایی، طبیعی، ورزش‌های کوهستانی و کشاورزی، نقشة نهایی پهنه‌بندی فسا برای ارزیابی توان توسعة گردشگری تهیه شد. شکل (1) مراحل عملیاتی و اجرایی انجام پژوهش پیش ‌رو را به‌صورت گام‌به‌گام به تصویر کشیده است.

 

 

شکل 1. مراحل گام‌به‌گام عملیاتی و اجرایی پژوهش

 

 

محدودة پژوهش

شهرستان فسا با مساحت 4309 کیلومترمربع، یکی از شهرستان‌های استان فارس است که در 145کیلومتری جنوب شیراز و در موقعیت جغرافیایی ´19 °53 تا ´18 °54 طول شرقی و ´30 °28 تا ´27 °29 عرض شمالی واقع شده است (شکل 1). قرارگرفتن در مسیرهای اصلی شیراز به کرمان و بندرعباس، این شهرستان را به مکانی استراتژیک تبدیل کرده است. این شهرستان اکنون شهرهای فسا، زاهدشهر، نوبندگان، ششده و قره‌بلاغ و چهار بخش مرکزی، شیب‌کوه، نوبندگان و ششده و قره‌بلاغ را دارد و جمعیت آن براساس سرشماری سال 1395 برابر با 205187 نفر است (مرکز آمار ایران، 1395).

شهرستان فسا در جنوب شرق استان فارس و در منطقه‌ای نسبتاً کوهستانی قرار دارد و بیشتر روستاهای آن نیز در ارتفاعات واقع شده‌اند. بلندترین نقطة این شهرستان، خرمن‌کوه با ۳۲۲۰ متر ارتفاع در مجاورت روستای کچوییه است. نواحی جنوب شرقی و شمال غربی شهرستان تا حدودی مسطح هستند. شهرستان فسا با میانگین سالیانة دمای 3/19 درجة سانتی‌گراد، میانگین سالیانة بارندگی 9/289 میلی‌متر و میانگین سالیانة سرعت باد 2/3 نات (آمار اقلیمی ایستگاه سینوپتیک فسا)، آب‌وهوای نسبتاً گرمسیری و در بخشی از نواحی مرتفع به علت وجود ارتفاعات، آب‌وهوای نسبتاً سرد و کوهستانی دارد. فسا ازنظر کشاورزی پررونق است و رتبة دوم کشوری تولید گندم و ذرت را دارد. با توجه به آب‌وهوای گرمسیری، نخلستان‌ها و مرکبات نیز در این شهر زیاد است.

 

 

شکل 2. موقعیت جغرافیایی محدودة پژوهش

 

 

یافته‌های پژوهش

وجود جاذبه‌ها نقش برجسته‌ای در توسعة گردشگری دارد؛ اما منابع گردشگری مقصد درواقع مبیّن پتانسیل‌های توسعة گردشگری‌اند که به‌صورت بالقوة طبیعی یا انسان‌ساخت وجود دارند. برای تبدیل این منابع به جاذبه‌های گردشگری باید معیارهای مشخص و ضروری داشته باشند و به‌صورت اصولی ساماندهی شوند. تبدیل منابع طبیعی و تاریخی به جاذبه‌های گردشگری مستلزم شناخت، تفسیر، حفاظت و لحاظ تمهیدات و خدمات گردشگری است. این شرایط با بررسی ویژگی‌های طبیعی و با درنظرگرفتن پتانسیل‌های بالفعل و بالقوه، راهکارهای متعددی را برای توسعة گردشگری پیشنهاد می‌کند؛ بنابراین نتایج آن آیندة برنامه‌ها و تصمیمات مدیریتی را به‌صورت شفاف ترسیم و در اتخاذ سیاست‌های مناسب توسعة پایدار نقش مهمی را ایفا می‌کند. بخش نخست پژوهش پیش ‌رو به جاذبه‌ها و منابع گردشگری اختصاص یافته و نقشه‌های پهنه‌بندی موضوعی گردشگری براساس تراکم جاذبه‌ها در واحد سطح تدوین شده است. نتایج حاصل از ارزیابی موقعیت مکانی و دسته‌بندی جاذبه‌های گردشگری شهرستان فسا به‌صورت جدول (1) و نتایج حاصل از تراکم‌سنجی آنها به‌صورت اشکال (3) تا (16) ارائه شده است.

 

جدول 1. تعدادی از مهم‌ترین جاذبه‌ها و منابع گردشگری فسا در قالب ارزیابی نوع و موقعیت مکانی آنها

جاذبة گردشگری

موقعیت (درجه/اعشار)

جاذبة گردشگری

موقعیت (درجه/اعشار)

نوع

طول

عرض

طول

عرض

مسجد جامع فسا

65/53

94/28

امامزاده سید حاجی

19/54

82/28

مذهبی

مسجد جامع زاهدشهر

75/53

81/28

امامزاده شاه ابوالفتح

66/53

91/28

مسجد الزهرا

86/53

71/28

امامزاده شهیدان

87/53

88/28

مسجد امام حسین (ع)

76/53

79/28

امامزاده حسن

65/53

92/28

مسجد حوض‌ماهی

65/53

94/28

امامزاده اسماعیل

43/53

14/29

مسجد حمزه

65/53

92/28

امامزاده زاهد

79/53

75/28

حسینیة دراویش

99/53

95/28

امامزاده ابراهیم

99/53

95/28

مصلای امام (ره)

63/53

94/28

امامزاده شمس‌الدین

87/53

87/28

تپة شهدا

64/53

96/28

بقعة شاهزاده قاسم

65/53

94/28

دانشگاه آزاد زاهدشهر

79/53

76/28

دانشگاه فسا

62/53

94/28

علمی

آموزش عالی فسا

63/53

95/28

دانشگاه علوم پزشکی فسا

63/53

93/28

حوزة باقرالعلوم

99/53

95/28

دانشگاه پیام نور فسا

63/53

99/28

فنی‌وحرفه‌ای

63/53

95/28

دانشگاه آزاد فسا

62/53

06/29

رصدخانه

63/53

95/28

دانشگاه پیام نور زاهدشهر

81/53

74/28

ششده

99/53

94/28

اکبرآباد

04/54

95/28

روستایی

صحرارود

69/53

87/28

امیر حاجیلو

65/53

94/28

کهنکوئیه

68/53

95/28

بانیان

66/53

96/28

کوشک قاضی

69/53

93/28

تنگ کرم

65/53

11/29

کچوئیه

61/53

14/29

خورنجان

81/53

79/28

گلیان

88/53

88/28

خیرآباد

67/53

91/28

مقابری

47/53

13/29

ده‌شیب

85/53

86/28

مؤمن‌آباد

28/53

23/29

دستجه

67/53

89/28

محمودآباد علیا

49/53

09/29

دولت‌آباد

31/54

67/28

محمودآباد سفلا

51/53

11/29

دیندارلو

12/54

92/28

نصیرآباد

87/53

69/28

زاهدشهر

81/53

74/28

نوبندگان

83/53

85/28

زنگنه

15/54

86/28

هارم

71/53

91/28

سنان

75/53

81/28

تل نخودی

69/53

93/28

رودخانة بن‌وبست

59/53

97/28

طبیعی

تل سیاه

41/53

12/29

مسیل سلو

57/53

98/28

تل نعلکی

03/54

89/28

مسیل بارشلو

58/53

99/28

تنگ خمار

73/53

82/28

سد سرمست

29/53

22/29

تنگ رونیز

61/53

12/29

سد کدیوری

64/53

96/28

تنگ مج

82/53

99/28

سد آبنارک

56/53

97/28

تنگ ایج

21/54

95/28

سد جهاد کشاورزی

66/53

98/28

میان جنگل

53/53

04/29

چهل چشمه

63/53

14/29

جنگل

42/53

07/29

چشمة ترکیده

44/53

02/29

گربایگان (بهشت ‌کوثر)

97/53

57/28

غار موردی

93/53

94/28

محوطة کاروانسرای باراشلو

62/53

03/29

غار گبری

71/53

15/29

دشت میان جنگل

56/53

37/29

غار زکریا

98/53

13/29

دشت قره‌بلاغ

07/54

93/28

ارتفاعات پانعل

48/53

05/29

دشت شیب‌کوه

01/54

62/28

ارتفاعات قشقه

33/53

01/29

دشت نوبندگان

67/53

93/28

خرمن‌کوه

58/53

21/29

باغ ملی

65/53

94/28

کوه کلاه‌قاضی

48/53

97/28

باغ صمد

48/53

21/29

کوه سلو

48/53

04/29

باغ کدیوری

64/53

96/28

کوه گچ

47/53

99/28

باغ تیته

64/53

97/28

کوه درز

00/54

77/28

پارک کودک

65/53

94/28

کوه تودج

81/53

12/29

اردوگاه باهنر

63/53

98/28

گردنة فسا

55/53

86/28

تفرجگاه مرغک

65/53

17/29

گردنة بزن

51/53

24/29

تفرجگاه خنب آتشکده

62/53

14/29

تل زیره

35/53

15/29

تفرجگاه زرجان

64/53

04/29

تل کدیوری

64/53

96/28

قلعة صغاد

62/53

93/28

بازار

65/53

94/28

تاریخی

قلعة صدرآباد

67/53

94/28

قلعة ملک‌آباد

64/53

95/28

تل ضحاک

67/53

91/28

قلعة اسفندیار

26/54

89/28

آتشکدة ساسانی

65/53

11/29

قلعة وکیل

65/53

93/28

ساختمان منصوریه

65/53

94/28

قلعة دختر

63/53

16/29

کتابخانة ارشاد

63/53

95/28

حوزة علمیه

62/53

95/28

فرهنگی

کتابخانة شهید جاویدی

65/53

94/28

مدرسة علمیه

63/53

94/28

پژوهشکدة معلم

65/53

94/28

ادارة میراث فرهنگی

63/53

96/28

دبیرستان معارف

63/53

96/28

موزة فرهنگ

65/53

95/28

مهمانسرای جهانگردی

64/53

94/28

نمایشگاه دائمی فسا

63/53

94/28

 

 

نتایج تراکم‌سنجی نشان می‌دهد جاذبه‌های تاریخی تا حداکثر 243493/0 تعداد در کیلومترمربع تراکم دارند و بیشتر آن‌ها در اطراف شهر فسا قرار گرفته‌اند (شکل 3)؛ بنابراین مکان‌هایی با بیشترین تراکم (0687511/0 تا 243493/0) به‌مثابة پهنه‌های مناسب گردشگری تاریخی مدنظر قرار گرفتند که وسعتی حدود 267/123 کیلومترمربع معادل 93/2درصد را دربرمی‌گیرند (شکل 4).

جاذبه‌های فرهنگی نیز حداکثر تا 208709/0 تعداد در کیلومترمربع تراکم دارند که براساس نوع و موقعیت قرارگیری آنها، بیشترین تراکم در شهر فسا و اطراف آن وجود دارد (شکل 5). در همین زمینه نواحی با تراکم حداکثری 0343755/0 تا 208709/0 به‌‌مثابة پهنه‌های گردشگری فرهنگی تعیین شدند که مساحتی حدود 559/53 کیلومترمربع معادل 27/1درصد را پوشش می‌دهند (شکل 6).

درنهایت از تلفیق جاذبه‌های تاریخی و فرهنگی و تراکم‌سنجی آنها، شکل (7) حاصل شد که نشان می‌دهد بیشترین تراکم جاذبه‌های فرهنگی - تاریخی در منطقه تا 11311/1 تعداد در کیلومترمربع است و بیشترین تراکم در اطراف شهر فسا وجود دارد. نواحی با تراکم حداکثری 030556/0 تا 11311/1 نیز به‌مثابة پهنه‌های گردشگری تاریخی - فرهنگی تعیین شدند که مساحتی حدود 639/429 کیلومترمربع معادل 23/10درصد را پوشش می‌دهند (شکل 8).

 

   

شکل 3. تراکم جاذبه‌های تاریخی

شکل 4. پهنه‌های مستعد گردشگری تاریخی

   

شکل 5. تراکم جاذبه‌های فرهنگی

شکل 6. پهنه‌های مستعد گردشگری فرهنگی

   

شکل 7. تراکم جاذبه‌های تاریخی - فرهنگی

شکل 8. پهنه‌های مستعد گردشگری تاریخی - فرهنگی

 

 

با تعیین موقعیت جاذبه‌های علمی و مذهبی و تراکم‌سنجی آنها مشخص شد جاذبه‌های مذهبی حداکثر تا 382633/0 و علمی تا 313063/0 تعداد در کیلومترمربع تراکم دارند و پیرو موقعیت مکانی و گستردگی فضایی آنها، بیشترین چگالی در اطراف شهر فسا دیده می‌شود (اشکال‌ 9 و 11). بر این اساس مناطقی با بیشترین تراکم جاذبة مذهبی (0345119/0 تا 382633/0) و علمی (068751/0 تا 313063/0) به‌مثابة پهنه‌های مستعد گردشگری مذهبی و علمی تعیین شدند که به ترتیب مساحتی با وسعت 807/307 و 484/179 کیلومترمربع، معادل 33/7 و 27/4درصد را دربرمی‌گیرند (اشکال‌ 10 و 12).


   

شکل 9. تراکم جاذبه‌های مذهبی

شکل 10. پهنه‌های مستعد گردشگری مذهبی

   

شکل 11. تراکم جاذبه‌های علمی

شکل 12. پهنه‌های مستعد گردشگری علمی

 

 

با تعیین موقعیت جاذبه‌های طبیعی و نقاط روستایی به‌منزلة یکی از مهم‌ترین مصادیق اکوتوریسم و تراکم‌سنجی آنها مشخص شد جاذبه‌های طبیعی تا 80005/0 و نقاط روستایی تا 12187/2 تعداد در کیلومترمربع تراکم دارند و پیرو گستردگی فضایی آنها در کل شهرستان فسا، به‌صورت پراکنده در سرتاسر محدودة مطالعاتی پخش شده‌اند؛ اما همچنان بیشینة تراکم آنها در اطراف شهر فسا دیده می‌شود (اشکال‌ 13 و 15). مناطق با بیشترین تراکم جاذبة طبیعی (103535/0 تا 80005/0) و نقاط روستایی (066568/0 تا 12187/2) به‌مثابة پهنه‌های مستعد گردشگری طبیعی و روستایی تعیین شدند که به ترتیب مساحتی با وسعت 223/775 و 206/442 کیلومترمربع معادل 47/18 و 53/10درصد را دربرمی‌گیرند (اشکال‌ 14 و 16).


   

شکل 13. تراکم جاذبه‌های طبیعی

شکل 14. پهنه‌های مستعد گردشگری طبیعی

   

شکل 15. نقشة تراکم نقاط روستایی

شکل 16. پهنه‌های مستعد گردشگری روستایی

 

 

نتایج حاصل از بررسی وضعیت ناهمواری در منطقه برای پهنه‌بندی گردشگری ورزش‌های کوهستانی در قالب ارزیابی مؤلفه‌های ارتفاع از سطح دریا و شیب به‌صورت اشکال‌ (17) و (18) ارائه شده که ارتفاع از 1118 تا 3175 متر و شیب تا 15/211درصد متغیر است. با اعمال آستانه‌های شیب بیش از 25درصد و ارتفاع بیش از 1700 متر، نقشة پهنه‌بندی گردشگری ورزش‌های کوهستانی استخراج شد (شکل 19). همان‌گونه که دیده می‌شود مناسب‌ترین مناطق برای گردشگری ورزشی، نواحی شرقی، شمالی و غربی هستند که به‌صورت نواری پیوسته این پهنه و مساحتی با وسعت 905/1774 کیلومترمربع معادل 29/42درصد را پوشش می‌دهد.

 

     

شکل 17. ارتفاع از سطح دریا

شکل 18. درصد شیب

شکل 19. پهنه‌های مستعد گردشگری ورزشی

 

 

نتایج حاصل از اعمال تابع NDVI برای بارزسازی مناطق دارای سبزینگی به‌صورت شکل (20) ارائه شده است. همان‌گونه که دیده می‌شود مقادیر این شاخص از 244601/0- تا 635056/0 متغیر است و تمام گروههای پوشش گیاهی از بسیار تنک تا پوشش متراکم را شامل می‌شود. از آنجایی که هرچه تراکم پوشش گیاهی بیشتر باشد، چشم‌انداز زیباتری دارد و برای گردشگران از جذابیت بیشتری برخوردار است و با افزایش تراکم پوشش گیاهی میزان مطلوبیت آن برای فعالیت‌های تفرجی افزایش می‌یابد، بنابراین با اعمال آستانة تغییرات NDVI از 05/0 تا 635056/0 مناطق با بیشترین پوشش مشخص شدند که عمدتاً زمین‌های زراعی و باغ‌ها هستند. این نواحی به‌مثابة پهنه‌های مستعد گردشگری کشاورزی تعیین شدند که با وسعتی برابر با 896/59 کیلومترمربع معادل 43/1درصد از کل منطقه، عمدتاً زیر کشت محصولاتی نظیر مرکبات، درختان نخل، ذرت و گندم قرار دارند (شکل 21).


   

شکل 20. نتایج NDVI برای بارزسازی پوشش گیاهی

شکل 21. پهنه‌های مستعد گردشگری کشاورزی

 

 

از تلفیق نهایی لایه‌های موضوعی حاصل از تراکم‌سنجی جاذبه‌ها و پهنه‌های گردشگری ورزشی و کشاورزی، نقشة نهایی پهنه‌بندی طبیعت‌گردی در شهرستان فسا برای ارزیابی توان توسعة تفرج اکوتوریسم تهیه شد (شکل 22 و جدول 2). براساس این نتایج وسعتی برابر با 686/2606 کیلومترمربع معادل 109/62درصد از کل مساحت فسا برای انواع گردشگری مستعد و مناسب است که در این میان پهنه‌های گردشگری ورزشی، طبیعی، ورزشی - طبیعی، تاریخی – فرهنگی - روستایی و تاریخی – فرهنگی – روستایی - طبیعی به ترتیب با مساحتی برابر با 954/1479، 051/267، 82/225، 892/132 و 3499/129 کیلومترمربع (263/35، 363/6، 381/5، 166/3 و 082/3 درصد) بیشترین گستردگی را دارند.

 

 

شکل 22. نقشة پهنه‌بندی گردشگری شهرستان فسا

جدول 2.مساحت انواع پهنه‌های گردشگری شهرستان فسا

پهنه‌های گردشگری

مساحت به کیلومترمربع

درصد مساحت

تاریخی - فرهنگی

858/56

355/1

روستایی

641/46

111/1

کشاورزی

896/59

427/1

ورزشی

954/1479

263/35

طبیعی

051/267

363/6

تاریخی – فرهنگی - روستایی

892/132

166/3

تاریخی – فرهنگی - کشاورزی

284/5

126/0

تاریخی – فرهنگی - ورزشی

301/28

674/0

تاریخی – فرهنگی - طبیعی

675/16

397/0

روستایی - کشاورزی

831/2

067/0

روستایی - ورزشی

737/0

017/0

روستایی - طبیعی

339/53

271/1

کشاورزی - ورزشی

7799/0

018/0

کشاورزی - طبیعی

6202/19

467/0

ورزشی - طبیعی

82/225

381/5

تاریخی – فرهنگی – روستایی - کشاورزی

781/13

328/0

تاریخی - فرهنگی - روستایی - ورزشی

4899/3

083/0

تاریخی – فرهنگی – روستایی - طبیعی

3499/129

082/3

تاریخی – فرهنگی – کشاورزی - طبیعی

8839/1

045/0

تاریخی – فرهنگی – ورزشی - طبیعی

1512/2

051/0

روستایی – کشاورزی - طبیعی

0128/4

096/0

روستایی – ورزشی - طبیعی

1438/16

385/0

کشاورزی – ورزشی - طبیعی

2046/0

0049/0

تاریخی – فرهنگی – روستایی - کشاورزی

0168/0

00039/0

تاریخی – فرهنگی – روستایی - کشاورزی

6635/21

5162/0

تاریخی – فرهنگی – روستایی - ورزشی

2895/17

412/0

روستایی – کشاورزی – ورزشی - طبیعی

0172/0

0004/0

تاریخی – فرهنگی – روستایی - کشاورزی

05-E0559/3

07-E2813/7

مجموع

686/2606

109/62

 

 

نتیجه‌گیری

در عصر حاضر صنعت گردشگری به یک واقعیت مهم اقتصادی، اجتماعی، فرهنگی و زیست‌محیطی تبدیل شده و پاسخی به نیاز فطری کاوشگران برای آشنایی با فرهنگ ملت‌ها و لذت‌بردن از مواهب خدادادی سرزمین‌های دیگر، دیدار مناظر جذاب و دلفریب طبیعت، گریز از زندگی پرهیاهوی ماشینی شهری و زدودن خستگی‌های جسمی و روحی انسان‌هاست؛ بنابراین پژوهش پیش ‌رو پهنه‌های مستعد توسعة گردشگری در شهرستان فسا را در قالب تحلیل فضایی منابع و جاذبه‌های گردشگری، پهنه‌بندی انواع گردشگری تاریخی، فرهنگی، علمی، مذهبی، روستایی، طبیعی، ورزش‌های کوهستانی و کشاورزی، تحلیل مکانی و قابلیت‌سنجی کرده است.

وجود منابع گردشگری نقش برجسته‌ای در توسعة گردشگری ایفا می‌کند؛ بنابراین لزوم تبدیل منابع و میراث به جاذبه‌های گردشگری و همچنین اهمیت حفاظت از آنها برای آیندگان از دلایلی است که توجه و بررسی این موضوع را در این پژوهش توجیه می‌کند؛ علاوه بر این لحاظ تمهیدات خاص مدیریتی، تهیة سناریوهای آینده‌نگری، داشتن معیارهای مؤثر و ضروری توسعة گردشگری، برنامه‌ریزی توسعة آتی و سازماندهی اصولی آنها در این راستا الزامی است؛ بنابراین شناسایی و معرفی جاذبه‌ها و پهنه‌بندی انواع گردشگری براساس موقعیت مکانی آنها از یک سو بیان‌کنندة پتانسیل‌های گردشگری منطقه است و از سوی دیگر برنامه‌ای مدون برای مدیریت و برنامه‌ریزی‌های حال و آتی توسعة گردشگری محسوب می‌شود. در این زمینه در وهلة نخست منابع و جاذبه‌های گردشگری و تراکم مکانی آنها در شهرستان فسا ملاک پهنه‌بندی قرار گرفت و انواع نقشه‌های پهنه‌های مستعد گردشگری تهیه و ارائه شد. همان‌گونه که نتایج نشان داد پهنه‌های مستعد گردشگری برمبنای توزیع فضایی جاذبه‌های تاریخی، فرهنگی، مذهبی و علمی عمدتاً در اطراف مرکزیت شهرستان واقع شده‌اند که موقعیت مکانی آنها این پهنه‌بندی را توجیه می‌کند. در مقابل نقشه‌های گردشگری روستایی و طبیعی حاکی از پراکنش پهنه‌های آن در بیشتر نقاط شهرستان است؛ زیرا گستردگی فضایی نقاط روستایی و جاذبه‌های طبیعی به نسبت بیشتر است و در سرتاسر شهرستان پراکنش منطقی دارند.

کوهستان‌ها و نواحی مرتفع علاوه بر اینکه از منظر آب‌وهوای مطبوع، اکوسیستم‌های متعدد با پوشش گیاهی و جانوری مختلف، آبراهه‌ها و آبشارها، چشمه‌ها، غارها، تنگ‌ها، دره‌ها و فرم‌های ژئومورفیک منحصربه‌فرد تنوع زیادی دارند و خود جاذب انواع گردشگران هستند، با داشتن شرایطی نظیر برف‌گیری، شیب‌های قائم، صخره‌ها و قلل مرتفع، دره‌های تنگ و باریک، به‌صورت خاص امکانات بسیار مناسبی را برای ایجاد انواع ورزش‌های کوهستانی مانند پرش از ارتفاع، کوه‌نوردی، صخره‌نوردی، اسکی و همچنین گردشگری ماجراجویانه فراهم کرده‌اند؛ بنابراین در پژوهش حاضر گردشگری ورزش‌های کوهستانی به‌منزلة یکی از مصادیق طبیعت‌گردی در شهرستان فسا بررسی شد که خود در کلان‌واحد ژئومورفیک زاگرس چین‌خورده و مرتفع گسترده شده است و برای شناسایی پهنه‌هایی که چنین پتانسیلی دارند، دو معیار ارتفاع بیش از 1700 متر و شیب بیش از 25درصد ملاک قرار گرفت؛ به همین دلیل نتایج حاصل از نقشة پهنه‌های مستعد گردشگری ورزش‌های کوهستانی مبیّن پراکنش این پهنه‌ها به‌صورت نواری پیوسته در نواحی شرقی، شمالی و غربی منطقه با وسعت 905/1774 کیلومترمربع است که منطبق بر ارتفاعاتی نظیر خرمن‌کوه و طاقدیس‌های زاگرس چین‌خورده در این منطقه‌اند.

گردشگری کشاورزی، یکی از مظاهر طبیعت‌گردی، زیرمجموعة بیوتوریسم است و به هرگونه فعالیت‌های تفریحی وابسته به کشاورزی اطلاق می‌شود که گردشگران را به مزرعه یا روستا بکشاند تا در قالب کاشت، داشت و برداشت محصولات زراعی و دامی، خرید تولیدات و شرکت در انواع جشنواره‌های کشاورزی، دامداری، هنرها و صنایع دستی، آداب و رسوم محلی، مصنوعات و بافته‌های سنتی، معماری بومی مکان و شکار مجاز مشارکت داشته باشند؛ بنابراین بستر روستا و همچنین زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها، جایگاه مناسبی برای ایجاد و توسعة گردشگری کشاورزی است.

ازآنجایی‌که شهرستان فسا رتبة دوم کشوری را در تولید گندم و ذرت و همچنین باغ‌های گستردة مرکبات و نخلستان و مزارع گل محمدی دارد، بنابراین از پتانسیل زیادی در جذب گردشگر کشاورزی برخوردار است و به همین دلیل در یک مرحلة مجزا در پژوهش حاضر بررسی و پهنه‌بندی شد. جدا از اینکه خود مناطق حاوی پوشش گیاهی نیز نواحی جذاب برای انواع گردشگری هستند، برای پهنه‌بندی گردشگری کشاورزی فسا، نواحی دارای پوشش گیاهی ملاک قرار گرفتند و برای این منظور از داده‌های تصاویر ماهواره‌ای و شاخص پوشش گیاهی تفاضلی نرمال‌شده استفاده شد. نتایج حاکی از گستردگی فضایی نواحی حاوی سبزینگی با وسعت 896/59 کیلومترمربع است که به‌صورت کمربندی ممتد با جهت شمال غربی ـ جنوب شرقی در مرکز شهرستان و هستة حداکثری پوشش در شرق شهرستان پراکنش دارند و عمدتاً منطبق بر زمین‌های کشاورزی و باغ‌ها و گاه پوشش گیاهی طبیعی واقع در ارتفاعات‌اند.

درنهایت تلفیق پهنه‌های مستعد انواع گردشگری به تولید نقشة نهایی توسعة گردشگری فسا منجر شد که نشان‌دهندة تناسب ارضی وسعتی حدود 686/2606 کیلومترمربع (109/62درصد) از کل شهرستان برای انواع فعالیت‌های گردشگری است.

درمجموع نتایج پژوهش حاضر در قالب نقشه‌های پهنه‌بندی، نمایش گرافیکی مکانی از شهرستان فسا به‌صورت پهنه‌های مستعد انواع مصادیق گردشگری است که از یک سو راهنمایی مدون و جامع برای گردشگران و تورگردانان و از سوی دیگر سندی علمی برای مدیران و برنامه‌ریزان به‌منظور تصمیم‌گیری‌های سازنده و اجرای سیاست‌های توسعة گردشگری در منطقه به شمار می‌آید.



[1] World Tourism Organization (WTO)

[2] Deng et al

[3] Chou et al

[4] Eslami & Roshani

[5] Alaeddinoghlu & Selkuk Can

[6] Ikonen

[7] Li et al

[8] Simoni

[9] Jeong et al

[10] Fangyong

[11] Hadizadihe Zargar

[12] Nino et al

[13] Munessa Shashemene

[14] Canteiro et al

[15] Normalized Difference Vegetation Index (NDVI)

منابع
احسانی، افسانه، (1395)، اکوتوریسم راهی برای گردشگری پایدار، چاپ سوم، تهران، انتشارات مهکامه، 280 صفحه.
اسراری، الهام، مسعودی، مسعود، (1395)، پهنه‌بندی نواحی مستعد توسعة اکوتوریسم و گردشگری استان فارس، فصلنامة انسان و محیط‌ زیست، دورة 14، شمارة 3، 11-1.
بیرانوند، اسماعیل، (1387)، تحلیل فضایی جاذبه‌های گردشگری طبیعی شهرستان خرم‌آباد، پایان‌نامة کارشناسی ارشد جغرافیای روستایی، استاد راهنما: نوری زمان‌آبادی، سید هدایت‌الله، دانشگاه اصفهان، دانشکدة علوم انسانی، گروه جغرافیا.
پاکباز، هاجر، (1391)، مکان‌یابی پهنه‌های مناسب توسعة اکوتوریسم در شهرستان‌های استهبان و نی‌ریز، پایان‌نامة کارشناسی ارشد جغرافیا و برنامه‌ریزی توریسم، استاد راهنما: نوری، غلامرضا، دانشگاه سیستان و بلوچستان، گروه جغرافیا.
پناهی، حسین، زینلی، بهرام، شاهی، داریوش، (1393)، توان‌سنجی توسعة اکوتوریسم شهرستان تالش با استفاده‌ از روش SWOT، فصلنامة فضای گردشگری، دورة 4، شمارة 13، 139-123.
رضایی، پرویز، تیرانداز، محمد، (1389)، پهنه‌بندی اکوتوریسم با تأکید بر اقلیم (مطالعة موردی: حوضة پل‌رود استان گیلان)، مجلة چشم‌انداز جغرافیایی، دورة 5، شمارة 13، 47-33.
زندمقدم، محمدرضا، (1388)، بررسی توانمندی‌های دشت کویر به‌عنوان ژئوپارک بزرگ ایران مرکزی و نقش آن در توسعة پایدار استان سمنان، فصلنامة جغرافیایی آمایش، دورة 2، شمارة 6، 20-1.
سازمان جنگل‌ها، مراتع و آبخیزداری کشور، (1393)، راهنمای اکوتوریسم و طبیعت‌گردی در حوضه‌های آبخیز، مشاور پروژه: شرکت مهندسین مشاور پایداری طبیعت و منابع، سازمان مدیریت و برنامه‌ریزی کشور.
سرکارگر اردکانی، حامده، انارکی، داوود، (۱۳۹۳)، تحلیل الگوهای نقطه‌ای: کاربردها و روش‌های ارزیابی آن، همایش ملی کاربرد مدل‌های پیشرفتة تحلیل فضایی (سنجش از دور و GIS) در آمایش سرزمین، یزد، دانشگاه آزاد اسلامی واحد یزد، شهرداری یزد.
شایان، سیاوش، پارسایی، اسماعیل، (1386)، امکان‌سنجی نواحی مستعد توسعة اکوتوریسم در استان کهگیلویه و بویراحمد، فصلنامة مدرس علوم انسانی، دورة 11، شمارة 53، 181-153.
شجاعی، مسلم، تراب‌احمدی، مژگان، منزوی، مهشید، (1392)، ارزیابی توانمندی پهنه‌های مستعد توسعة طبیعت‌گردی استان قم، مجلة آمایش جغرافیایی فضا، دورة 3، شمارة 9، 82-65.
صیاد بیدهندی، لیلا، قرخلو، مهدی، (1397)، تحلیل و سطح‌بندی جاذبه‌های گردشگری استان اردبیل، نشریة گردشگری شهری، دورة 5، شمارة 1، 113-125.
صیدایی، اسکندر، حسینی، سمیه، (1396)، ارزیابی، ظرفیت‌سنجی و پهنه‌بندی مناطق مستعد گردشگری با استفاده ‌از سیستم اطلاعات جغرافیایی (مطالعة موردی: استان اصفهان)، پژوهش‌های جغرافیایی انسانی، دورة 1، شمارة 49، 94-81.
ضیایی، محمود، بنی‌کمالی، سهند، شریفی‌کیا، محمد، (1390)، ارزیابی توان اکولوژیکی و اولویت‌بندی پهنه‌های مستعد اکوتوریسم شهرستان مینودشت، فصلنامة برنامه‌ریزی و آمایش فضا، دورة 4، شمارة 15، 128-109.
طاووسی، تقی، رحیمی، دانا، خسروی، محمود، (1393)، مکان‌یابی پهنه‌های مناسب اکوتوریسم، مطالعة موردی: منطقة اورامانات، مجلة آمایش جغرافیایی فضا، دورة 4، شمارة 13، 40-19.
فاطمی، باقر، رضایی، یوسف، (1391)، مبانی سنجش از دور، تک‌جلد، چاپ سوم، تهران، انتشارات آزاده، 288 صفحه.
فرج‌زادة ‌اصل، منوچهر، کریم‌پناه، رفیق، (1387)، تحلیل پهنه‌های مناسب توسعة اکوتوریسم در استان کردستان با استفاده ‌از سیستم اطلاعات جغرافیایی، پژوهش‌های جغرافیای طبیعی، دورة 40، شمارة 65، 50-33.
مقصودی، مهران، شمسی‌پور، علی‌اکبر، نوربخش، فاطمه، یزدان‌پناه اسرمی، مهدی، (1391)، تحلیل و ارزیابی پتانسیل‌ها و راهبردهای توسعة اکوتوریسم در منطقة مرنجاب، فصلنامة مطالعات جغرافیایی مناطق خشک، دورة 2، شمارة 7، 41-25.
منشی‌زاده، رحمت‌الله، فلاحی، حمید، (1384)، پهنه‌بندی توان اکوتوریسم در محدودة حفاظت‌شدة اشترانکوه با استفاده ‌از سامانة اطلاعات جغرافیایی (G.I.S)، فصلنامة مطالعات جهانگردی، دورة 3، شمارة 8، 90-59.
مولایی، سمیرا، خان‌محمدی، مهرداد، عالی‌پور، مهدی، هاشمی، سید محمود، (1396)، مدل‌سازی پهنه‌بندی اکوتوریسم با استفاده ‌از تحلیل سلسله‌مراتبی فازی (FAHP) (مطالعة موردی: شهرستان ماسال)، چهارمین کنفرانس بین‌المللی برنامه‌ریزی و مدیریت محیط زیست، تهران، دانشگاه تهران، دانشکدة محیط ‌زیست.
میرجزایی، نسرین، میرموسوی، حسین، احدنژاد، محسن، (1393)، مکان‌یابی دهکده‌های گردشگری روستایی شهرستان فریدن (مطالعة موردی: سد افوس)، اولین همایش ملی توریسم و گردشگری سبز، همدان، انجمن ارزیابان محیط ‌زیست هگمتانه.
نجفی کانی، علی‌اکبر، مطیعی لنگرودی، حسن، نجفی، کبری، (1388)، امکان‌سنجی توسعة اکوتوریسم در مناطق روستایی با استفاده ‌از مدل تحلیلی SWOT (نمونة موردی: شهرستان آمل)، نشریة جغرافیا، دورة 6، شمارة 18-19، 137-121.
نیوسام، دیوید، مور، سوزان ای، داولینگ، راس.کی، (1394)، طبیعت‌گردی (بوم‌شناسی، اثرات، مدیریت)، ترجمة کریم‌پورریحان، مجید، طاهری، سیما، طاهری، صادق، چاپ اول، تهران، انتشارات دانشگاه تهران، 571 صفحه.
Alaeddinoglu, F., Selcuk Can, A., (2011). Identification and classification of nature-based tourism resources: western Lake Van, Turkey, Procedia Social and Behavioral Science, Vol 19, Pp 198 -207.
Butler, R.W., (2002). Ecotourism- Has It Achieved Maturity or Has the Bubble Burst, Pacific Rim Tourism 2000 New Zealand, 256 p.
Canteiroa, M., Córdova-Tapiab, F., and Brazeiroc, A., (2018). Tourism impact assessment: A tool to evaluate the environmental impacts of touristic activities in Natural Protected Areas, Tourism Management Perspectives, Vol 28, Pp 220–227.
Chou, T.Y., Hsu, C.L., and Chen, M.C., (2008). A fuzzy multi-criteria decision model for international tourist hotels location selection, International Journal of Hospitality Management, Vol 27 (2), Pp 293-301.
Deng, J., King, B. ,Bauer, T., (2002). Evaluating Natural Attractions for Tourism, Annals of Tourism Research, Vol 29 (2), Pp 422–438.
English Tourism Board, (1991). The Green Light: A Guide to Sustainable Tourism, London: English Tourism Board.
Eslami, A.R., Roshani, M., (2009). The Selection of Suitable Sites for Tourist Settlement by GIS with Emphasis Ecotourism in Southern Part of Caspian Sea, Journal of Applied Sciences, Vol 9 (21), Pp 3894-3899.
Fangyong, H.E., (2015). Evaluation of the ecotourism development potential for provinces in western China, Journal of Arid Land Resources and Environment, Vol 4, Pp 592-599.
Hadizade Zargar, S., (2016). Tourism Environmental Zoning Powers of Mazandaran Province to Develop Ecotourism, A Quarterly Journal of Urban Ecotourism and Management, Vol 5 (1-17), Pp 31-46.
Ikonen, H., (2012). Perception of Ecotourism in Finland, ROVANIEMI University of Applied Sciences, School of Tourism and Hospitality Management, Thesis for Degree Programme in Tourism, 125 p.
Jeong, J.S., Garcia-Moruno, L., Hernandez-Blanco, J., Jaraiz-Cabanillas, F.J., (2014). An operational method to supporting siting decisions for sustainable rural second home planning in ecotourism sites. Land Use Policy, Vol 41, Pp 550-560.
Li, F.H., C.H., FU, and X.J., YU., (2012). Evaluation on the suitability of Eco-tourism Development in Huaping Guilin, Journal of Liuzhou Vocational & Technical College, Vol 6 (2), Pp 223-226.
Nahuelhual, L., Carmona, A., Lozada, P., Jaramillo, A., Aguayo, M., (2013). Mapping recreation and ecotourism as a cultural ecosystem service: An application at the local level in Southern Chile, Applied Geography, Vol 40, Pp 71-82.
Nino, K., Mamo, Y., Mengesha, G., Kibret, K.S., (2017). GIS based ecotourism potential assessment in Munessa Shashemene Concession Forest and its surrounding area, Ethiopia, Applied Geography, Vol 82, Pp 48-58.
Simoni, S., (2014). Analyzing an ecotourism destination: Grand Canyon National Park, LUCRARI STIINTIFICE, Seria I, Vol XVI (4), Pp 5-11.
The International Ecotourism Society, (1993). Ecotourism guidelines for nature tour operators, N. Bennington. Vermont: The International Ecotourism Society.
Tremblay, P., (2006). Desert Tourism Scoping Study, Desert Knowledge CRC, Report 12, Australia, Charles Darwin University
UNWTO, (2010). Tourism 2020 Vision, United Nations World Tourism Organization, Madrid, 82 p.
www.amar.org.ir
www.usgs.gov