شناسنامه علمی شماره
دوره 29، شماره 4 ، اسفند 1397، صفحه 0-0
مقاله پژوهشی
علی اصغر جعفری؛ فاطمه نعمت الهی؛ محمد حسین رامشت
چکیده
تنوع سبد تولید انرژی در هر کشور، نوعی تدبیر دفاع غیرعامل تلقی می‌شود. منابع انرژی فسیلی در ایران به حد کافی وجود دارد؛ ولی بنا بر دلایل متعدد تنوع‌بخشیدن به مراکز تولید انرژی به‌منزلة سیاستی راهبردی همواره دنبال شده است و اگر وقوع رخدادهای طبیعی و حوادث پیش‌بینی‌نشده و ارتقاء تنوع حرفه‌های علمی و فنی را به این مجموعه نیز بیفزاییم، ...
بیشتر
تنوع سبد تولید انرژی در هر کشور، نوعی تدبیر دفاع غیرعامل تلقی می‌شود. منابع انرژی فسیلی در ایران به حد کافی وجود دارد؛ ولی بنا بر دلایل متعدد تنوع‌بخشیدن به مراکز تولید انرژی به‌منزلة سیاستی راهبردی همواره دنبال شده است و اگر وقوع رخدادهای طبیعی و حوادث پیش‌بینی‌نشده و ارتقاء تنوع حرفه‌های علمی و فنی را به این مجموعه نیز بیفزاییم، دلالت بر صحت چنین راهبردی بیشتر روشن خواهد شد. مکان‌گزینی چنین نیروگاه‌هایی همواره توجه آمایشگران سرزمینی را به خود معطوف و به‌واسطة مسائل زیست‌محیطی و امنیتی دقت بیشتری را طلب کرده است. در این مقاله که برگرفته از طرحی پژوهشی در دانشگاه آزاد اسلامی نجف‌آباد است، با اتکا بر نظریة لوش و کریستالر و مبنا قراردادن سه عامل اصلی ملاحظات زیست‌محیطی، امنیتی و دسترسی به تغذیه‌کننده‌های اصلی شبکة برق سراسری با بهره‌گیری از سیستم اطلاعات جغرافیایی، ابتدا محل‌های مناسب براساس این سه ویژگی تعیین و سپس با اعمال عوامل شرطی یعنی دسترسی به ساحل و عمق دریا در قالب رتبه‌بندی روش تاپسیس به اولویت‌بندی ده نقطه در سرزمین ایران به‌منزلة نقاط برگزیده برای احداث نیروگاه‌ها مبادرت شد. نتایج حاصل از این پژوهش نشان می‌دهد توزیع مناطق خاصی از ایران مزیت چنین انتخابی را دارد و از مجموع ده نقطة به‌دست‌آمده، دو منطقة ساحل شمالی و دو منطقه در سرزمین داخلی، یک منطقه در ساحل دریای عمان و پنج منطقه در خلیج فارس، اولویت انتخاب مکانی را برای استقرار نیروگاههای اتمی در ایران حائز هستند.
مقاله پژوهشی
جغرافیای شهری
فاطمه شهریار؛ امیر گندمکار؛ رحیم هاشم پور
چکیده
به دلیل روند افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی، یافتن مکان‌های مناسب برای احداث شهرهای جدید با توجه به پارامترهای اقلیمی، از مباحث دنیای امروز است. مکان‌یابی، فعالیتی است که استقرارهای فضایی و غیرفضایی یک سرزمین را برای انتخاب مکان مناسب به‌منظور کاربری خاص ارزیابی و تجزیه‌وتحلیل می‌کند؛ بنابراین مکان‌یابی مناطق مناسب برای احداث ...
بیشتر
به دلیل روند افزایش جمعیت و گسترش شهرنشینی، یافتن مکان‌های مناسب برای احداث شهرهای جدید با توجه به پارامترهای اقلیمی، از مباحث دنیای امروز است. مکان‌یابی، فعالیتی است که استقرارهای فضایی و غیرفضایی یک سرزمین را برای انتخاب مکان مناسب به‌منظور کاربری خاص ارزیابی و تجزیه‌وتحلیل می‌کند؛ بنابراین مکان‌یابی مناطق مناسب برای احداث شهرهای جدید براساس پارامترهای اقلیمی در استان قزوین، مسئلة پژوهش حاضر است. روش کار اینگونه است که اهمیت و وزن پارامترهای اقلیمی با بهره‌گیری از منطق سلسلهمراتبی فازی و داده‌های حاصل از دو پرسشنامة دلفی و مقایسة زوجی، تعیین و در مکان‌یابی شهرهای جدید و بررسی مناطق مستعد ازنظر شرایط آسایش اقلیمی در مطالعة موردی استان قزوین استفاده شد. نتایج حاکی است 6/9درصد مساحت استان در ناحیة بسیار مطلوب، 3/31درصد در نواحی مطلوب، 7/40درصد در نواحی حد متوسط، 3/12درصد در مناطق نامناسب و 1/9درصد در منطقة بسیار نامناسب ازنظر شرایط اقلیمی برای ایجاد شهرهای جدید قرار گرفتهاند.
مقاله پژوهشی
حمید نوری؛ علیرضا ایلدرومی؛ مهدی سپهری؛ مهدی آرتیمانی
چکیده
برآورد دبی اوج، یکی از موضوعات اساسی در مدیریت منابع آب و کنترل سیلاب، جایگاه ویژه‌ای در موفقیت طراحی سازه‌های آبی و کارایی اقدامات بیومکانیکی در حوضه‌های آبخیز دارد. در این پژوهش سعی شده است با مقایسة سه روش اصلی در هوش مصنوعی (مدل شبکة عصبی پرسپترون چند لایه، مدل الگوریتم ترکیبی شبکة عصبی با ژنتیک و مدل ترکیب خوشه‌بندی کاهشی و ...
بیشتر
برآورد دبی اوج، یکی از موضوعات اساسی در مدیریت منابع آب و کنترل سیلاب، جایگاه ویژه‌ای در موفقیت طراحی سازه‌های آبی و کارایی اقدامات بیومکانیکی در حوضه‌های آبخیز دارد. در این پژوهش سعی شده است با مقایسة سه روش اصلی در هوش مصنوعی (مدل شبکة عصبی پرسپترون چند لایه، مدل الگوریتم ترکیبی شبکة عصبی با ژنتیک و مدل ترکیب خوشه‌بندی کاهشی و روش نورو فازی (ANFIS، بهترین روش پیش‌بینی دبی حداکثر رودخانة یلفان در محل ایستگاه هیدرومتری و رسوب‌سنجی یلفان (یکی از زیرحوضه‌های سد اکباتان همدان) انتخاب شود. به این منظور در این سه مدل،8 متغیر بارندگی مربوط به روز وقوع سیل، بارندگی‌های روزانه تا 5 روز پیش، دبی پایه در روز وقوع سیل و CN حوضه به‌منزلة پارامترهای ورودی (1380 تا 1391) و دبی حداکثر به‌منزلة خروجی در نظر گرفته و وارد نرم‌افزار متلب شد؛ سپس با بهره‌گیری از روش‌های هوش مصنوعی و پیش‌پردازش داده‌ها، ساختار بهینة مدل با استفاده از داده‌های ورودی و خروجی و با ملاک قراردادن معیارهای ارزیابی RSME، MAE و NSE به روش سعی و خطا تعیین شد. در مدل تلفیقی شبکة عصبی و الگوریتم ژنتیک، پس از تعیین مدل بهینة شبکة عصبی، نتیجة مدل به الگوریتم ژنتیک وارد شد. در مدل تلفیقی خوشه‌بندی با ANFIS، پس از تعیین مدل بهینة خوشه‌بندی، نتیجة مدل به ANFIS وارد و درنهایت با توجه به معیار ارزیابی، ساختار بهینة مدل تعیین شد. نتایج نشان داد مدل تلفیقی شبکة عصبی و الگوریتم ژنتیک نسبت به مدل شبکة عصبی و نیز مدل ترکیب خوشه‌بندی کاهشی و مدل ANFIS عملکرد بهتری در برآورد دبی سیلاب در حوزة یلفان دارد.
مقاله پژوهشی
ژئوموفولوژی
سمیه سادات شاه زیدی؛ مژگان قنبری عدیوی
چکیده
امروزه شهرها در نقاط مختلف دنیا به دلایل متعدد در معرض آسیب ناشی از مخاطرات طبیعی قرار دارند. این مخاطرات آسیب‌های بسیاری می‌رسانند که نیازمند اقدامات فوری و پیشگیرانه است. وقوع زمین‌لغزش و مخاطرات آن، شناسایی و اولویت‌بندی این مناطق حساس را ضرورت بخشیده است. منطقة اردل - ناغان ازجملة این مناطق است که در جنوب غربی استان چهارمحال ...
بیشتر
امروزه شهرها در نقاط مختلف دنیا به دلایل متعدد در معرض آسیب ناشی از مخاطرات طبیعی قرار دارند. این مخاطرات آسیب‌های بسیاری می‌رسانند که نیازمند اقدامات فوری و پیشگیرانه است. وقوع زمین‌لغزش و مخاطرات آن، شناسایی و اولویت‌بندی این مناطق حساس را ضرورت بخشیده است. منطقة اردل - ناغان ازجملة این مناطق است که در جنوب غربی استان چهارمحال و بختیاری قرار دارد. روش انجام این پژوهش توصیفی ـ تحلیلی است که در بخش توصیفی با استفاده از مطالعات اسنادی و در بخش تحلیلی با شناسایی عوامل مؤثر بر پهنه‌بندی مخاطرات ژئومورفیک و تلفیق آن با تحلیل‌های فضایی در سیستم اطلاعات جغرافیایی (GIS)، پهنه‌های آسیب‌پذیر در محدودة مدنظر مشخص شد. در این پژوهش نخست عوامل مؤثر بر پهنه‌بندی مخاطرات شناسایی و پس از بررسی تصاویر ماهواره‌ای، نقشة زمین‌شناسی و مطالعات میدانی عوامل مؤثر با استفاده از مدل آنتروپی ارزیابی شد. هدف پژوهش، پهنه‌بندی خطر زمین‌لغزش در منطقة اردل ـ ناغان با استفاده از مدل آنتروپی در وقوع زمین‌لغزش‌ها با شناسایی عوامل مؤثر نظیر شیب، جهت شیب، فاصله از گسل، فاصله از آبراهه، طبقات ارتفاعی و زمین‌شناسی است. با توجه به مدل آنتروپی نتایج نشان می‌دهد 23درصد از زمین‌لغزش‌ها در محدودة کم‌خطر، 25درصد در محدودة با خطر متوسط و 52درصد از زمین‌لغزش‌ها در منطقة پرخطر واقع می‌شود که با مدل آنتروپی مشخص شد و این مسئله نشان می‌دهد در پهنه‌بندی لغزش‌های منطقه‌ای، مدل آنتروپی دقت و روایی لازم را دارد.
مقاله پژوهشی
ژئوموفولوژی
عزت الله قنواتی؛ سید رضا حسین زاده؛ امیر کرم؛ میترا فرخ زاد
چکیده
کلان‌شهر مشهد ازلحاظ موقعیت جغرافیایی در دشت آبرفتی وسیعی گسترده شده است. قرارگیری در بین ارتفاعات رسوبی کپه‌داغ و هزار مسجد و ارتفاعات آذرین بینالود به ایجاد مورفولوژی خاص برای دشت آبرفتی مشهد انجامیده است. رودخانة کشف‌رود در بخش شمالی شهر، زهکشی تمامی رودخانه‌های دشت مشهد را بر عهده دارد و رودخانه‌های زهکش ارتفاعات بینالود ...
بیشتر
کلان‌شهر مشهد ازلحاظ موقعیت جغرافیایی در دشت آبرفتی وسیعی گسترده شده است. قرارگیری در بین ارتفاعات رسوبی کپه‌داغ و هزار مسجد و ارتفاعات آذرین بینالود به ایجاد مورفولوژی خاص برای دشت آبرفتی مشهد انجامیده است. رودخانة کشف‌رود در بخش شمالی شهر، زهکشی تمامی رودخانه‌های دشت مشهد را بر عهده دارد و رودخانه‌های زهکش ارتفاعات بینالود از شهر مشهد می‌گذرند و به رودخانة کشف‌رود تخلیه می‌شوند. توسعة فیزیکی شهر در سال‌های متمادی به تغییر مورفولوژی رودخانه‌های شهر انجامیده و در بعضی مسیرها روی بستر رودخانه‌های متروکه، ساخت‌وسازهای مرتفع با درجه اهمیت بسیار بنا شده و احتمال وقوع مخاطرات ژئومورفولوژیکی را افزایش داده است. در این پژوهش موقعیت شهر مشهد و رشد فیزیکی آن که به تخریب و تغییر مورفولوژی رودخانه‌ها انجامیده، با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای 1353، 1359، 1390 و نقشه‌های قدیمی شهر مشهد و زمین‌شناسی و توپوگرافی در دوره‌های زمانی متفاوت مطالعه شده است. هدف این پژوهش، بررسی وضعیت تطبیقی رودخانه‌ها با کانال‌های احداث‌شدة شهری و مخاطرات ناشی از آن است. در این زمینه مشخص شد بسیاری از کانال‌های شهری بدون توجه به مورفولوژی طبیعی رودخانه‌ها و درنظرگرفتن ظرفیت جریان آب طراحی شده‌اند. جنس طبیعی بستر رودخانه‌ها رسوباتی شامل شیل، رس، ماسه و سنگ به همراه اشکال میان‌بستری پیچان‌رودی است؛ اما کانال‌های احداث‌شده، دیواره‌های بتنی ضخیم و مسیری کاملاً مستقیم دارند.
مقاله پژوهشی
حسین عساکره؛ حسن شادمان
چکیده
الگوسازی اقلیمی، یکی از روش‌های بنیادین و کارا در ساده‌سازی پیچیدگی‌های دستگاه اقلیم است که درک ما را از چگونگی رفتار این سامانه افزایش می‌دهد؛ همچنین همانندسازی‌های اقلیمی با به‌کارگیری برون‌داد مدل‌های گردش عمومی جو برای آگاهی از ویژگی‌های اقلیم در سال‌های آینده لازم است. با این همه امکان به‌کارگیری دستاوردهای مدل‌های ...
بیشتر
الگوسازی اقلیمی، یکی از روش‌های بنیادین و کارا در ساده‌سازی پیچیدگی‌های دستگاه اقلیم است که درک ما را از چگونگی رفتار این سامانه افزایش می‌دهد؛ همچنین همانندسازی‌های اقلیمی با به‌کارگیری برون‌داد مدل‌های گردش عمومی جو برای آگاهی از ویژگی‌های اقلیم در سال‌های آینده لازم است. با این همه امکان به‌کارگیری دستاوردهای مدل‌های گردش عمومی جو به شکل مستقیم برای همانندسازی اقلیم در مقیاس‌های ناحیه‌ای و کوچک‌تر وجود ندارد. یکی از راهکار‌های متداول برای حل این مشکل، ریزمقیاس‌گردانی آماری برون‌دادهای مدل‌های گردش عمومی است. مدل SDSM، یکی از پرکاربردترین مدل‌ها درزمینة یادشده است. روش بنیادین این مدل برای ریزمقیاس‌گردانی داده‌ها، رگرسیون چند متغیری است. در این پژوهش تلاش شده است با به‌کارگیری داده‌های میانگین دمای ارومیه از ابتدای سال 1961 میلادی تا پایان سال 2010، داده‌های دوباره واکاوی‌شدة مرکز ملی پیش‌بینی‌های محیطی (NCEP) و برون‌داد مدل HadCM3[1] با سناریوهای A2 و B2، توان SDSM در ریزمقیاس‌گردانی و همانندسازی داده‌های دمایی ارزیابی شود. برای سنجش شایستگی مدل‌های به‌دست‌آمده و توان SDSM در همانندسازی از بعضی آزمون‌های آماری همچون آمارة چو، خطای استاندارد، شاخص سازگاری ویلموت و همچنین رسم نمودارهای ماهیانه و سالیانة داده‌ها استفاده شده است. دستاوردهای این پژوهش نشان داد هرچه بازة زمانی برای میانگین‌گیری بیشتر باشد، میانگین‌های دمایی همانندسازی‌شده پسندیده‌تر و به واقعیت نزدیک‌تر خواهد بود؛ با وجود این مدل SDSM در همانندسازی بیشینه‌ها و کمینه‌ها کارکرد چندان پسندیده‌ای نداشته است؛ از این رو دستاوردهای این مدل فقط برای رسیدن به شناختی کلی از ویژگی‌های اقلیم آینده مناسب است و امکان به‌کارگیری در پروژه‌های دقیق را ندارد.
مقاله پژوهشی
جغرافیای شهری
اکبر رحیمی
چکیده
شهرنشینی، یکی از پیامدهای اصلی انقلاب صنعتی است که روند توسعة آن را متحول کرده و باعث گسترش مهاجرت‌ها به شهرها شده است. یکی از نتایج اصلی گسترش شهرنشینی در دهه‌های گذشته، تغییرات کاربری زمین‌ها در شهرها و رشد اندازة آنهاست. در دهه‌های اخیر الگوی رشد اسپرال و پراکندة شهری، به یکی از مهم‌ترین چالش‌های برنامه‌ریزی فضایی تبدیل شده ...
بیشتر
شهرنشینی، یکی از پیامدهای اصلی انقلاب صنعتی است که روند توسعة آن را متحول کرده و باعث گسترش مهاجرت‌ها به شهرها شده است. یکی از نتایج اصلی گسترش شهرنشینی در دهه‌های گذشته، تغییرات کاربری زمین‌ها در شهرها و رشد اندازة آنهاست. در دهه‌های اخیر الگوی رشد اسپرال و پراکندة شهری، به یکی از مهم‌ترین چالش‌های برنامه‌ریزی فضایی تبدیل شده و حامل آسیب‌های اجتماعی و زیست‌محیطی است. در سال‌های اخیر برنامه‌ریزان، اقتصاددانان، اکولوژیست‌ها و مدیریت مرتبط با امور شهری از مدل‌های مختلف و متنوعی برای ارزیابی تغییرات کاربری و بررسی نتایج این تغییرات در آینده استفاده کرده‌اند و روزبه‌روز این مدل‌ها توسعه می‌یابند. هدف این پژوهش، ارزیابی رشد و توسعة گذشتة تبریز و پیش‌بینی این تغییرات در آینده است. روش پژوهش توصیفی - تحلیلی است که به‌صورت کاربردی منطقه‌ای خاص را با استفاده از تصاویر ماهواره‌ای، داده‌ها و عوامل مؤثر بر توسعة گذشته و آتی شهر ارزیابی و مدل‌سازی کرده است. مدل LTM، ترکیبی از توانایی‌های شبکه‌های عصبی مصنوعی و سیستم اطلاعات جغرافیایی، در این پژوهش به کار رفته است. نخست داده‌ها به‌صورت رستری و پس از آن به‌صورت فرمت Acsi آماده و پس از ارزیابی تغییرات گذشته در شبکه‌های عصبی، نتایج به‌صورت نقشه‌های رستری تهیه شد. با انتخاب الگوی یادگیری و ساختار شبکه و نتایج روند توسعة شهری، توسعة احتمالی شهر تبریز برای سال 1405 مشخص شد. نتایج ارزیابی دورة 10ساله (1385 تا 1395) نشان‌دهندة توسعة رو به پیرامون و اسپرال شهری در تبریز است که طی آن بیشتر زمین‌های پیرامونی شهر به ساختار شهری تبدیل شده است. ادامة این روند برای توسعة شهر در سال‌های آتی، بیشتر زمین‌های کشاورزی و پیرامونی شهر را تغییر خواهد داد که نتایج توسعة احتمالی شهر در 1405 این موضوع را نشان می‌دهد و بیش از 3600 هکتار از زمین‌های پیرامونی به توسعة شهری اختصاص خواهد یافت. این امر باعث پیچیدگی مشکلات و چالش‌های شهری تبریز در آینده خواهد شد و ادامة این روند توسعة اسپرال شهری ضمن افزایش مشکلات زیست‌محیطی، هزینه‌های توسعه و مدیریت شهری را دوچندان خواهد کرد.
مقاله پژوهشی
جغرافیای شهری
شریف جورابیان شوشتری؛ عباس اسماعیلی ساری؛ سید محسن حسینی؛ مهدی غلامعلی فرد
چکیده
این مطالعه با هدف پیش‌بینی تغییرات کاربری اراضی شرق استان مازندران (شهرستان‌های نکا، بهشهر و توابع آنها) با استفاده از شبکة عصبی مصنوعی در محیط GIS انجام شد. تصاویر ماهوارة لندست[1] متعلق به سال‌های 1366 و 1380 برای آشکارسازی تغییرات منطقه به کار رفت؛ سپس با بهره‌گیری از پرسپترون چند لایة[2] شبکة عصبی مصنوعی، مدل‌سازی پتانسیل انتقال ...
بیشتر
این مطالعه با هدف پیش‌بینی تغییرات کاربری اراضی شرق استان مازندران (شهرستان‌های نکا، بهشهر و توابع آنها) با استفاده از شبکة عصبی مصنوعی در محیط GIS انجام شد. تصاویر ماهوارة لندست[1] متعلق به سال‌های 1366 و 1380 برای آشکارسازی تغییرات منطقه به کار رفت؛ سپس با بهره‌گیری از پرسپترون چند لایة[2] شبکة عصبی مصنوعی، مدل‌سازی پتانسیل انتقال برای 7 زیرمدل اجرا شد و درنهایت مدل‌سازی تغییرات کاربری اراضی با دورة واسنجی 1366- 1380 برای سال 1385 با زنجیرة مارکف و مدل پیش‌بینی سخت انجام پذیرفت. ارزیابی صحت مدل با بهره‌گیری از مقادیر موفقیت خنثی، موفقیت، خطا و هشدار خطا تعیین و درنهایت پیش‌بینی تغییرات کاربری اراضی برای سال 1394 انجام شد. نتایج نشان داد طی سال‌های 1366 تا 1380، به ترتیب 1964 و 1197 هکتار از وسعت جنگل‌ها و باغ‌ها کاسته و 1182 و 1978 هکتار به وسعت اراضی کشاورزی و مناطق مسکونی اضافه شده است. نتایج مدل‌سازی پتانسیل انتقال در همة زیرمدل‌ها صحت زیادی (67- 89درصد) را نشان داد. خطای کل پیش‌بینی مدل 98/9درصد بود که نشان‌دهندة کارایی و قابلیت زیاد مدل است. همچنین نتایج پیش‌بینی نشان داد مساحت اراضی جنگلی در سال 1394 نسبت به 1385 کاهش و مناطق مسکونی، اراضی کشاورزی و باغ‌ها افزایش خواهد یافت. [1] Landsat [2] Multilayer Perceptron: MLP
مقاله پژوهشی
سید حجت موسوی؛ نجمه نظری؛ یونس غلامی
چکیده
گردشگری رابطة تنگاتنگی با توان‌های محیطی دارد؛ بنابراین قابلیت‌سنجی پهنه‌های مستعد گردشگری موجب شناخت ظرفیت‌ها، اصلاح برنامه‌های توسعه‌ای، حفظ محیط زیست و توسعة پایدار می‌شود. هدف این پژوهش، ارزیابی توان توسعة گردشگری و پهنه‌بندی آن در شهرستان فسا با تحلیل فضایی - مکانی جاذبه‌های گردشگری است. این فرایند در قالب مراحل تحلیل ...
بیشتر
گردشگری رابطة تنگاتنگی با توان‌های محیطی دارد؛ بنابراین قابلیت‌سنجی پهنه‌های مستعد گردشگری موجب شناخت ظرفیت‌ها، اصلاح برنامه‌های توسعه‌ای، حفظ محیط زیست و توسعة پایدار می‌شود. هدف این پژوهش، ارزیابی توان توسعة گردشگری و پهنه‌بندی آن در شهرستان فسا با تحلیل فضایی - مکانی جاذبه‌های گردشگری است. این فرایند در قالب مراحل تحلیل فضایی گردشگری تاریخی، فرهنگی، مذهبی، علمی، روستایی و طبیعی برمبنای تراکم‌سنجی منابع و جاذبه‌ها، پهنه‌بندی گردشگری ورزش‌های کوهستانی و کشاورزی انجام شد. در این زمینه نخست با شناسایی انواع جاذبه‌ها، تعیین موقعیت مکانی، طبقه‌بندی و تراکم‌سنجی آنها در واحد سطح و سپس تفکیک نواحی با تراکم حداکثری، پهنه‌های مستعد گردشگری با محوریت جاذبه ارائه شد. برای پهنه‌بندی گردشگری ورزشی، عامل ناهمواری در قالب مؤلفه‌های شیب بیش از 25درصد و ارتفاعات بیش از 1700 متر ملاک قرار گرفت. پهنه‌بندی گردشگری کشاورزی براساس مناطق دارای سبزینگی مستخرج از شاخص پوشش گیاهی تفاضلی نرمال‌شده (NDVI) با مقادیر بیش از 05/0 انجام شد. نتایج نشان داد وسعتی برابر با 69/2606 کیلومترمربع (11/62درصد) از کل شهرستان فسا برای انواع گردشگری مستعد است که در این میان پهنه‌های گردشگری ورزشی، طبیعی، ورزشی - طبیعی، تاریخی - فرهنگی - روستایی و تاریخی - فرهنگی - روستایی - طبیعی به ترتیب با مساحت 95/1479، 05/267، 82/225، 89/132 و 35/129 کیلومترمربع (26/35، 36/6، 38/5، 17/3 و 08/3درصد)، بیشترین گستردگی را دارند. درمجموع نتایج پژوهش حاضر، نمایش گرافیکی مکانی از شهرستان فسا در قالب پهنه‌های مستعد انواع مصادیق گردشگری است که از یک سو راهنمایی جامع برای گردشگران و تورگردانان و از سوی دیگر سندی علمی برای مدیران و برنامه‌ریزان به‌منظور تصمیم‌گیری‌ها و اجرای سیاست‌های توسعه‌ای به شمار می‌آید.
